«ή εμείς ή κανείς»

Ο βουλευτής της «Ένωσης Κεντρώων» Αριστείδης Φωκάς σε συγκέντρωση των οπαδών του ΠΑΟΚ, που προηγήθηκε του ματς με τον Πανιώνιο.

Ο ΠΑΟΚ προηγήθηκε από το 2' και επικράτησε εύκολα (3-1) του Πανιωνίου στον αγώνα που έγινε κεκλεισμένων των θυρών, λόγω της τιμωρίας που έχει επιβληθεί για τα όσα συνέβησαν στο πρόσφατο ντέρμπι με την ΑΕΚ και τελικά μετά τον αγώνα επικράτησε ηρεμία...

Το σύνθημα «ή εμείς ή κανείς» που ξεστομίστηκε από τον βουλευτή της «Ένωσης Κεντρώων» είναι εμπρηστικό, αφού δεν αφήνει κανένα περιθώριο στην ...θεά τύχη. Προτρέπει σε σύγκρουση μέχρι εσχάτων και αποκλείει κάθε διαπραγμάτευση. Τέτοια χαρακτηριστικά στους κοινωνικούς αγώνες που καθοδηγούνται από την Αριστερά, (είτε “ρεφορμιστική” είτε “επαναστατική”) δεν εκδηλώνονται. Επισημαίνουμε μερικές διαφορές χωρίς να τις αξιολογούμε:

Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου

 Ένα ποίημα του Μπ. Μπρεχτ

(Ποιήματα του Σβέντμποργκ, 1939)

Απαγγέλει ο Χαράλαμπος Αριστοτέλους..Μουσική Philip Zilfo (PROSPECTUS) 

Από τότε, πολλά έχουν αλλάξει. Όμως ο χαρακτήρας του πολέμου παραμένει ο ίδιος:

«Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε

Πόλεμος και ειρήνη

Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά

Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους

Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα

Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους

καθώς ο γιος από την μάνα

έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά

ο πόλεμός τους σκοτώνει

ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους 

Το Πάσχα και η ...«ΤΙΝΑ» του

Ενα κείμενο με τον τίτλο “Ποιους «χτύπησε» η κατάρα του Ιησού Χριστού”, που πρωτοδημοσιεύτηκε [εδώ], προβλήθηκε σε πολλά άλλα ΜΜΕ, ξεκινα με την παρακάτω παράγραφο που επεκτείνει στο χώρο της θρησκευτικής πίστης την χρήση μιας μια λέξης που  έχει εισηχθεί στην καθομιλουμένη γλώσσα μας μαζί με τα μνημόνια, την ΤΙΝΑ ( There is no alternative ) :

«Θρύλος, κατάρα που διαιωνίζεται ή απλά μαζεμένες συμπτώσεις; Το γεγονός, ότι όλοι οι ηθοποιοί που έχουν κατά καιρούς ενσαρκώσει κινηματογραφικά τον Ιησού Χριστό βλέπουν την καριέρα τους να παίρνει την κατιούσα, έχουν πάθει διάφορα ατυχήματα, ή ακόμη χειρότερα έχασαν την ίδια τους τη ζωή, προκαλεί δέος. Εμείς θα σας αναφέρουμε απλά τις χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις και τα συμπεράσματα δικά σας... Είναι στην πλειοψηφία τους γνωστοί ξένοι ηθοποιοί, που πήραν την απόφαση να υποδυθούν στον κινηματογράφο τον Ιησού Χριστού, λόγω της υπέμετρης φιλοδοξίας τους. Εκ των υστέρων βέβαια μετάνιωσαν για την απόφασή τους αυτή. Μετά την "κατάρα" του Superman, ακολουθεί αυτή του Θεανθρώπου. Και εδώ καλούμαστε να θέσουμε ένα βασικό ερώτημα "Τυχαίο ή μοιραίο";»

Στην συνέχεια το κείμενο, με τα στοιχεία που εκθέτει, τοποθετείται υπέρ του “μοιραίου”, αφού όλα συνηγορούν στην επαλήθευση της κατάρας. Όμως και το "τυχαίο" αν επιλεγεί ως απάντηση στο ερώτημα, και αυτό δηλώνει το "αναπότρεπτο", αφού ούτε και αυτό μπορεί ν' αποφευχθεί...

Η «συμμαχία» της ΛΑΕ με το «βαθύ κράτος» δημιουργεί φυγόκεντρες τάσεις και αποχωρήσεις...

ο Μουσταφά Τσολάκ με τον Παναγιώτη Λαφαζάνη σε άλλες εποχές...

Τέσσερα μέλη, τα δύο εκ των οποίων ήταν και υποψήφιοι βουλευτές στις εκλογές του 2015, αποχώρησαν απ’ τη Λαϊκή Ενότητα Ροδόπης. Στο κείμενο αποχώρησης που υπογράφουν οι Μουσταφά Τσολάκ (συντονιστής ΛΑΕ Ροδόπης και υπ. Βουλευτής στις εκλογές του 2015), Τουργκάι Χασάν (υπ. Βουλευτής στις εκλογές του 2015), Εντανούρ Ιντζέ και Ονούρ Χασάν, αναφέρουν τα εξής:

“Με το κείμενο αυτό δηλώνουμε την αποχώρηση μας απ’ τη Λαϊκή Ενότητα.

Η απόφαση αυτή, ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση για μας, διότι τη κρίσιμη στιγμή του 2015"> οργανωθήκαμε στη ΛΑΕ (που κάποιους από μας τίμησε και με την υποψηφιότητα στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015) πιστεύοντας πως θα «ξαναφτιάξουμε» το χώρο μας, μετά την προδοτική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και θα ξαναφέρουμε την ελπίδα που την πάτησε η ηγεσία του νεομνημονιακού μορφώματος μετά το δημοψήφισμα.

Αλλά οι εξελίξεις μας έδειξαν πως η ΛΑΕ απέχει πολύ από αυτό το σκοπό και πως κάνει περίεργους κλυδωνισμούς που στην τελική κάνουν μεγάλη ζημιά στο χώρο.

Πιο συγκεκριμένα:

Στα «εθνικά θέματα»

Τα κείμενα που βγήκαν στην ιστοσελίδα της μεγαλύτερης συνιστώσας, στην Ίσκρα του Αριστερού Ρεύματος, που στην ουσία θεωρούσαν πως υπάρχουν και θετικά στοιχεία στα εθνικιστικά συλλαλητήρια του «εθνικού κορμού» για το Μακεδονικό, όπως και οι δηλώσεις του σ. Π. Λαφαζάνη και άλλων σ. της «ηγεσίας» περί «αλυτρωτισμού» των γειτόνων μας, μας αηδίασαν.

Η αρθρογραφία στην επίμαχη ιστοσελίδα, όπως τα κείμενα του εθνικιστή Χ. Καπούτση που λασπολογούσαν τους μειονοτικούς της Θράκης ως πράκτορες της Άγκυρας, αλλά και άλλα που καλούσαν να γίνουμε πιστοί σύμμαχοι του ΝΑΤΟ και της ΕΕ ενάντια στην υποτιθέμενη «επιθετικότητα» των γειτόνων, μας προκάλεσαν ντροπή – ίσως και κάτι παραπάνω.

Μπορούμε να τα πολλαπλασιάσουμε τα παραδείγματα, αλλά νομίζουμε πως δεν αξίζει.

Κάτι κινείται στην ...Γαλλία!

Στη γειτονική Αλβανία η έξοδος για τον εορτασμό του Πάσχα πυροδώτησε διαδηλώσεις για την επιλογή διοδίων. Τα διόδια αυτά τοποθετούνται για πρώτη φορά στο αλβανικό οδικό δίκτυο και έχουν εξοργίσει τους κατοίκους της φτωχότερης πόλης της βόρειας Αλβανίας, στο Κουκς. Οργισμένοι διαδηλωτές έβαλαν φωτιά σε διόδια στην βόρειο Αλβανία δηλώντας ότι πρόκειται για ένα σκάνδαλο του Ράμα από τον οποίο ζητούν να παραιτηθεί. Πλέον οι κάτοικοι της περιοχής καλούνται να πληρώνουν 10 ευρώ κάθε φορά που θα μετακινούνται από και προς τα Τίρανα όταν ο βασικός τους μισθός κυμαίνεται περίπου στα 200 με 250 ευρώ.

Στην χώρα μας, με την λαμπρή καθοδήγηση της ΛΑΕ, το κίνημα ενάντια στους πλειστηριασμούς, έχει ανεβάσει 10 σκαλαπάτια παραπάνω την αντιπαράθεση με την κυβερνητική πολιτική, δεν έχει αποκτήσει ακόμα μαζικά χαρακτηριστικά. Ανάλογες μορφές σύγκρουσης με αυτές που χρησιμοποιήθηκαν στην Αλβανία, εδώ θωρούνται προβοκατόρικες γιατί δεν αντιστοιχούν στις απαιτήσεις ενός αγώνα που αναζητά την δικαίωση μέσα στα πλαίσα κοινοβουλευτικών στρατηγικών. Οι συνθήκες φαίνεται πως δεν έχουν ακόμα ωριμάσει για κάτι διαφορετικό...

Η τεχνη της εξαπατησης. «Αριστερη» αμηχανια απεναντι στο «πολιτικα αδιανοητο»

Στις 30 Ιανουαρίου έφθασε το πλήρωμα του χρόνου:

ο Χίτλερ μπόρεσε να εγκατασταθεί στην (παλιά) καγκελαρία του Ράιχ.

Κάνοντας απολογισμό δεν μου φαίνεται

ότι αναγνωρίστηκε αμέσως η σημασία αυτού του γεγονότος

Willy Brandt[1]

Αναδημοσίευση από το " www.jmilios.gr "

Αόρατο νήμα

Εδώ και αρκετό καιρό αναδύεται στην πολιτική σκηνή το «πολιτικά αδιανόητο». Και μπορεί μεν η Ελλάδα να κρατάει τα σκήπτρα στις «πολιτικές εκπλήξεις», με την άνευ προηγουμένου ακύρωση μιας σε κάθε ευκαιρία διατυμπανισθείσας «ανατροπής» που μεταμορφώθηκε σε πλήρη και χωρίς προϋποθέσεις «συμμόρφωση», αλλά δεν στέκεται μόνη σε έναν «θαυμαστό νέο κόσμο» που αλλάζει. Διότι οπουδήποτε και αν στρέψει κανείς το βλέμμα αντικρύζει πολιτικές μεταμορφώσεις σε συνέχεια της αποσάθρωσης παραδοσιακών τρόπων κοινωνικής ρύθμισης και πολιτικής αντανάκλασής της.

Να θυμίσουμε τη Γαλλία όπου το βοναπαρτικό στοιχείο που έχει καταστατικά ενσωματώσει ακόμη και στο Σύνταγμά της η Γαλλική Republique, με την απόλυτη εκχώρηση στον Πρόεδρο της δυνατότητας απολυταρχικής διακυβέρνησης χωρίς καν την τυπική νομιμοποίηση από ευνουχισμένα κοινοβούλια της κρίσης, για μια ακόμη φορά επιβεβαιώθηκε μέσα από την τυπική νεωτερικότητα. Από το πολιτικό noman’s land αναδύθηκε μια νέα πολιτική δύναμη που εκλέχτηκε στη βάση της εξάλειψης των διακρίσεων Αριστεράς και Δεξιάς στο πολιτικό σκηνικό και την κοινωνία, μιας απόλυτης ισοπέδωσης από την οποία «εξέχει» ο νομιμοποιών Βοναπάρτης – Μακρόν.