ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

Η πλαστική σακούλα στην ΕΕ και στην ...Ινδία



Τη χρήση της πλαστικής σακούλας μιας χρήσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση σκοπεύει να περιορίσει κατά το ήμισυ μέχρι το 2019 ο νόμος που υπερψήφισε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 28 Απριλίου 2015.

Στη χώρα μας η πλαστική σακούλα μιας χρήσης για τη μεταφορά προϊόντων, η οποία τώρα δίνεται δωρεάν, θα πωλείται με αντίτιμο από τα καταστήματα ίσως και από το β΄ εξάμηνο του 2017 καθώς η χώρα μας θα μπει -αν και με καθυστέρηση- στο πρόγραμμα για τη σταδιακή εξαφάνισή της, ενσωματώνοντας τη σχετική Ευρωπαϊκή Οδηγία. Αυτό το ...ριζοσπαστικό μέτρο το μόνο που πραγματικά θα κάνει είναι να αυξήσει τα έσοδα των supermarket και των άλλων καταστημάτων πώλησης που θα χρεώνουν επιπλέον τους πελάτες τους με 5 ή 10 λεπτά του ευρώ για κάθε πλαστική σακούλα που παρέχουν, αφού δεν υπάρχει κάποιο σχέδιο στο εάν και πως θα εισπράττεται αυτό το “πρόστιμο” από το κράτος. Βέβαια ακόμα και αν εισπραχθεί είναι σίγουρο πως οι πόροι του θα πάνε στην αποπλήρωση του χρέους, όπως συνέβη και με το “πράσινο ταμείο” του οποίου το 97.5% των πόρων του διατίθεται για την αποπλήρωση του χρέους...

Εργασιακή επισφάλεια και «πρεκαριάτο». Από τις βιομηχανικές κοινωνίες στον παγκόσμιο ταξικό κατακερματισμό



Αναδημοσίευση από το "Μετά την κρίση"
του Guy Standing
(αναδημοσίευση στην αγγλική γλώσσα © Eurozine - και σε μορφή pdf

Οι κοινωνικές τάξεις δεν εξαφανίστηκαν. Αντί να εξαφανιστούν, έχει προκύψει μια πιο κατακερματισμένη, παγκόσμια ταξική διάρθρωση και μια πιο ελαστική αγορά εργασίας.
Ο Guy Standing επιχειρεί να δημιουργήσει ένα νέο λεξιλόγιο για να περιγράψει τις νέες ταξικές σχέσεις στο σύστημα της παγκόσμιας αγοράς του 21ου αιώνα.

Υπάρχουν δύο τρόποι για να ορίσουμε τι εννοούμε με τη λέξη πρεκαριάτο. Ο ένας είναι να πούμε πως είναι μια διακριτή κοινωνικο-οικονομική ομάδα, δηλαδή να προσδιορίσουμε ποια άτομα ανήκουν σ' αυτήν και ποια όχι. Αυτός ο τρόπος είναι χρήσιμος προκειμένου να έχουμε μια γενική εικόνα και για να κάνουμε αναλύσεις. Μας επιτρέπει να χρησιμοποιήσουμε το εργαλείο που ο Μαξ Βέμπερ αποκαλούσε «ιδεότυπο» [ή «ιδεατό τύπο»]. Υπ' αυτό το πρίσμα, το πρεκαριάτο μπορεί να περιγραφεί ως νεολογισμός που συνδυάζει το επίθετο «επισφαλής» και ένα ουσιαστικό σχετικό με αυτό, το «προλεταριάτο». Ίσως μπορούμε να ισχυριστούμε ότι το πρεκαριάτο είναι class-in-the-making, κοινωνική τάξη υπό δημιουργία, αν και όχι ακόμη class-for-itself, τάξη δι' εαυτήν [τάξη για τον εαυτό της, τάξη που διαθέτει αυτοσυνειδησία] με τη μαρξική έννοια αυτού του όρου.

Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2017

Α. Αλαβάνος: «Εκτός από τη δραχμή χρειάζεται και η ποίηση;»



Αναδημοσίευση από το "σχέδιο Β"
του Αλέκου Αλαβάνου

«Νεών ποίησιν» αναφέρει ο Θουκυδίδης (Γ, 2) εννοώντας την κατασκευή πλοίων, συγκεκριμένα από τους Λέσβιους όταν αποστάτησαν από την Αθηναϊκή Συμμαχία. «Έτερον δ’ εστί ποίησις και πράξις», γράφει ο Αριστοτέλης (Ηθικά Νικομάχεια, ΣΤ, 4,2), άλλο η δημιουργία κι άλλο η πρακτική, και στην «ποίησιν» ως παράδειγμα δίνει την «οικοδομικήν», αρχιτεκτονική θα λέγαμε σήμερα. Η ποίηση, λοιπόν, με την αρχική διευρυμένη σημασία της δημιουργίας, σε διάκριση με τη σημερινή εξειδικευμένη για τον λόγο με μέτρο ή ρίμα ή ελεύθερο συνειρμό.

Αντικρίζοντας την σταφιδική κρίση του 1893-1905



Αναδημοσίευση από το "respublica.gr"

Η αγροτική εξέγερση των σταφιδοπαραγωγών της βορειοδυτικής Πελοποννήσου αποτελεί πρόκληση κρίσης και αντίκρισης. Η ασφάλεια που παρέχει η απόσταση του χρόνου δίνει την δυνατότητα πολύεδρων επόψεων ανάλογα πάντα με τις προθέσεις και τις προσδοκίες μας. Άλλοτε εναποθέτουμε τα γεγονότα στον αστερισμό του μύθου, ωραιοποιώντας και ηρωοποιώντας, άλλοτε τα “επιστημονικοποιούμε” αποστειρώνοντας τα από την ιδιαίτερη τους γενεσιουργία και άλλοτε τα εξισώνουμε με διαφορές και ομοιότητες από το σήμερα. Η αντπαράθεση των γεγονότων μιας περασμένης εποχής απέναντι στα σημερινά αδιέξοδα, τις εθιμοτυπικές διαμαρτυρίες του αγροτικού κόσμου, και στην γενικευμένη “στεγανότητα” των κοινωνικών ομάδων είναι ένας τρόπος να κατανοήσουμε πληρέστερα και τις δύο εποχές.

Ο “πυρετός της σταφίδας”

Στο τελευταίο μισό του 19ου αιώνα η παραγωγή και η εξαγωγή σταφίδας σημείωσε στην βορειοδυτική Πελοπόννησο εκπληκτική άνοδο ιδιαίτερα μετά την αγροτική μεταρρύθμιση και τη διανομή της εθνικής γης (1871) δημιουργώντας ένα ευρύτατο πλέγμα από μικρούς ιδιοκτήτες και εμπόρους γύρω από την αμπελουργία, την παραγωγή και τη διακίνηση της σταφίδας μέχρι και τα ευρωπαϊκά λιμάνια.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

Μάρτα Χάρνεκερ: Το σημαντικό είναι ο ίδιος ο λαός να κατακτά τις λύσεις



Αναδημοσίευση από τον "δρόμο"
Συνέντευξη στον Χρήστο Γιοβανόπουλο

Η Μάρτα Χάρνεκερ είναι μία από τις πιο σημαντικές μαρξίστριες διανοήτριες και, όπως δηλώνει η ίδια, πρωτίστως λαϊκή παιδαγωγός. Το έργο της μελετά κυρίως τα κινήματα, την Αριστερά και τις διαδικασίες μετασχηματισμού των κοινωνιών της Λατινικής Αμερικής, και πιο ειδικά τα τελευταία χρόνια στο πλαίσιο του Σοσιαλισμού του 21ου αιώνα. Βρέθηκε στη χώρα μας, καλεσμένη από το Ινστιτούτο Ρόζα Λούξεμπουργκ και το περιοδικό Θέσεις για το συνέδριο «150 χρόνια Καρλ Μαρξ “Το Κεφάλαιο” – Στοχασμοί για τον 21ο αιώνα» που πραγματοποιήθηκε το περασμένο σαββατοκύριακο. Δημοσιεύουμε αποσπάσματα από μία δίωρη συνέντευξη που μας παραχώρησε, σχετικά με τη δική της προσέγγιση και χρήση του μαρξισμού ή εννοιών του, με βάση τις εμπειρίες της Αριστεράς, σε κινηματικό και κυβερνητικό επίπεδο, στη Λατινική Αμερική.

Με αφορμή την πρόσφατη κρίση, ο Μαρξ έγινε ξανά της μόδας. Με βάση τη δική σας ανάγνωση του Μαρξ, πώς θα χαρακτηρίζατε την παρούσα κρίση;

Μπορώ απλά να πω ότι πρόκειται για μια δομική κρίση και, όπως κάθε κρίση, μπορεί να παράξει την υποτίμηση της εργασίας, εάν δεν υπάρξει ένα πολιτικό υποκείμενο να πάρει στα χέρια του την υπόθεση της κρίσης. Ξέρετε, στον μαρξισμό υπήρχε πολύς ντετερμινισμός σε ό,τι αφορά την αναμονή της κρίσης και εν συνεχεία της επανάστασης και εν τέλει η επανάσταση δεν ήρθε. Δυστυχώς και στην παρούσα κρίση το πολιτικό υποκείμενο, το επαναστατικό υποκείμενο, δεν είναι επαρκώς προετοιμασμένο ώστε να αναλάβει αυτή την υπόθεση, να την εκμεταλλευτεί προς όφελός του.

Δέκα προτάσεις για να μην επαναληφθεί η συνθηκολόγηση όπως έγινε στην Ελλάδα


 του Ερίκ Τουσέν

Για να πάρει ο λαός την εξουσία στα χέρια του

Προκειμένου να αποφύγουμε την επανάληψη της συνθηκολόγησης, όπως τη γνωρίσαμε στην Ελλάδα το 2015, καταθέτω δέκα προτάσεις με σκοπό την ανάληψη της εξουσίας από το λαό.

Η πρώτη πρόταση αφορά στην ανάγκη για μια αριστερή κυβέρνηση, για ανυπακοή προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με σαφέστατη προαναγγελία. Το κόμμα, ή ο συνασπισμός κομμάτων, που επιχειρούν να κυβερνήσουν, και βέβαια, αναφέρομαι π.χ. στην Ισπανία, θα πρέπει εξαρχής να αρνηθούν να υπακούσουν στις απαιτήσεις για λιτότητα, και να δεσμευτούν ότι θα αρνηθούν τον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού. Θα πρέπει να δηλώσουν: «Δεν θα σεβαστούμε τον κανόνα ισοσκελισμού του προϋπολογισμού που επιτάσσουν οι ευρωπαϊκές συνθήκες» καθώς θέλουμε ν’ αυξήσουμε τις δημόσιες δαπάνες για να καταπολεμήσουμε τα αντικοινωνικά μέτρα και τη λιτότητα, και για να προβούμε στην οικολογική μετάβαση. Συνεπώς, το πρώτο πράμα είναι η σαφής και αποφασισμένη δέσμευση για ανυπακοή. Κατ’ εμέ, μετά την ελληνική συνθηκολόγηση, είναι ουσιώδους σημασίας να εγκαταλείψουμε τη ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να απαιτήσουμε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να σεβαστούν τη λαϊκή βούληση. Η συνέχιση αυτής της ψευδαίσθησης θα μας οδηγούσε στην καταστροφή. Οφείλουμε να αρνηθούμε την υπακοή.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017

Το ΝΑΤΟ επιβεβαιώνει ότι Τούρκοι αξιωματικοί ζητούν άσυλο στα κράτη μέλη



Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Jens Stoltenberg σε συνέντευξη Τύπου στις Βρυξέλλες την Παρασκευή, ανέφερερε ότι «ορισμένοι Τούρκοι αξιωματικοί που εργάζονται στην δομή διοίκησης του ΝΑΤΟ, μερικοί από αυτούς ζήτησαν άσυλο στις χώρες όπου εργάζονται» στον απόηχο των εκκαθαρίσεων που ακολούθησαν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος.Ο Stoltenberg δεν ανέφερε το όνομα των χωρών και πρόσθεσε ότι κάθε σύμμαχος του ΝΑΤΟ  θα αποφασίσει για το αν πρέπει ή όχι να χορηγήσει άσυλο.


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ