Επιστολή του Α. Μπένου προς τη ΠΓ και την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Προς

τη ΠΓ και την ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ

σύντροφοι και συντρόφισες,
όπως φαίνεται μεγάλη επιτυχία είχε η επίσκεψη του σ. Αλέξη Τσίπρα στο Άγιον Όρος... Για την ...επιτυχία αυτή προφανώς και πρέπει να είναι υπερήφανο το εθνικόφρων και ορθόδοξο τμήμα του ...προεδρικού περιβάλλοντος! (σε ποιο άρθρο του καταστατικού μας θεσμοθετείται αλήθεια αυτό το "περιβάλλον" και η αντιπροσωπεία σε αυτό της ιεράς συνόδου;).

Μια ακριβώς ημέρα πριν την έλευση του σ. Τσίπρα στην Ουρανούπολη, οι αγωνίστριες του SOS Χαλκιδική είχαν αλυσοδεθεί στην πόρτα του εργοταξίου του Μπόμπολα εκφράζοντας δυναμικά την αντίθεση του κινήματος ενάντια στην ψήφιση νόμου που ουσιαστικά νομιμοποιεί εκ των υστέρων σειρά παρανομιών και αυθαιρεσιών των κερδοσκόπων. Το κίνημα αυτό, ως γνωστόν, μας έχει κάνει όλους υπερήφανους και μας γεμίζει αισιοδοξία, με την αγωνιστικότητα, την ενότητα και την αλληλεγγύη του.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στο Άγιον Όρος

της Ελένης Πορτάλιου

Δύο υπήρξαν στα προ μνημονίου χρόνια οι θρησκευτικοί προορισμοί του Δεκαπενταύγουστου : η Παναγία Σουμελά και η Μεγαλόχαρη της Τήνου. Καθώς εκεί συρρέει ένα λαϊκός κόσμος πιστών, άλλοι ελπίζοντας στην εξ ουρανού παραμυθία και άλλοι απολαμβάνοντας τη θεία λειτουργία ως μέρος των πανηγυριώτικων εορτών που εξανθρωπίζουν τους τιμώμενους τοπικούς αγίους, οι πολιτικοί δεν έχαναν την ευκαιρία επικοινωνίας με το δικό τους ποίμνιο - τους κατά κόσμον ψηφοφόρους τους - μακριά από τα βάσανα του καθημερινού βίου. Σκωπτικά σχόλια συνόδευαν την παρουσία του Ανδρέα Παπανδρέου στους δύο δημοφιλείς θρησκευτικούς προορισμούς και στο Άγιον Όρος, όπως και τα κομποσκοίνια και οι λαμπάδες της συζύγου του.

Τα τελευταία χρόνια η ανέχεια και η απελπισία μετρίασαν τις ελπίδες των πιστών για τη θεϊκή συνδρομή και οι θρησκευτικοί τόνοι, που είχαν κορυφωθεί με τον ιερό πόλεμο υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες, έπεσαν. Η Εκκλησία τηρεί αιδήμονα σιωπή για τα κατά κόσμον βάσανα του ποιμνίου της, αποφεύγει γενικά να κάνει αισθητή την παρουσία της, προσφέρει ψιχία φιλανθρωπίας σε σχέση με την τεράστια περιουσία της και την οικονομική στήριξη του κράτους, μέσω άμεσης χρηματοδότησης και φοροαπαλλαγών. Φυσικά υπήρξαν ιεράρχες που αντέκρουσαν ευθέως τη φίλα προσκείμενη στη Χρυσή Αυγή πτέρυγα της Εκκλησίας, αλλά αυτή η στάση δεν αναιρεί την ανταγωνιστική σχέση Αριστεράς και Εκκλησίας πάνω σε μείζονα ζητήματα, όπως ακριβώς η διαδικασία αντιμετώπισης της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής οργάνωσης από το επίσημο κράτος δεν αναιρεί την ανταγωνιστική σχέση ΣΥΡΙΖΑ - συγκυβέρνησης ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

ο "Ελληνικός στρατός"...

περισσότερα εδώ:

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΓΕΣ ΣΥΓΚΑΛΥΠΤΕΙ ΞΑΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΙΕΣ ΚΑΙ ΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΣΤΙΣ ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ;

Για την χρεοκοπία της Αργεντινής και τον ΣΥΡΙΖΑ

(7 Σεπτεμβρίου 2012)

Kώστας Λαπαβίτσας:  Η Αργεντινή σωστά χρεοκόπησε

Γιάνης Βαρουφάκης: Η Αργεντινή, τα αρπακτικά κι εμείς

Γ. Μηλιός: «Μπορείς να τα βγάλεις πέρα με τα μεγάλα τραπεζικά συμφέροντα, όταν στηριχθείς στο λαό και έχεις και την κρατική εξουσία»

Δραγασάκης Γιάννης: Μυωπικοί και ανεύθυνοι όσοι επιχαίρουν με τις εξελίξεις στην Αργεντινή


 
ΕΘΝΟΣ: ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΣ ΣΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ

CAPITAL.GR: Το φλερτ Μηλιού με τη χρεοκοπία θορυβεί τον ΣΥΡΙΖΑ

Η επικαιρότητα της θεωρητικής σκέψης (και της αγωνιστικής δράσης) του Ζώρζ Λαμπικά

της Ελένης Πορτάλιου

Από τις εκδόσεις «Εκτός Γραμμής» κυκλοφορεί το βιβλίο του Ζώρζ Λαμπικά «Η βία; Ποιά βία;», σε μετάφραση Χρήστου Βαλλιάνου - Τάσου Μπέτζελου, και πρόλογο - επίμετρο Στάθη Κουβελάκη. Συγκεντρώνει ήδη μεγάλο ενδιαφέρον, όπως φάνηκε και από το πολυπληθές ακροατήριο που παρακολούθησε την πρώτη παρουσίαση (16/7). Ο Ζώρζ Λαμπικά, φιλόσοφος και πανεπιστημιακός καθηγητής, στρατευμένος κομμουνιστής, μέλος - με κριτική, αυτόνομη σκέψη και δράση - του ΚΚ Γαλλίας μέχρι το 1982, υποστήριξε θεωρητικά και υπηρέτησε έμπρακτα τη βαθειά πεποίθησή του ότι η επανάσταση αποτελεί τον μοναδικό δρόμο για την ανάκτηση της ζωής και της ελευθερίας των κυριαρχούμενων τάξεων, για την απαλλαγή από τη βία και την οδύνη που γεννά ο βάρβαρος παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός του 20ου και των αρχών του 21ου αι. 

Κρίση της Αριστεράς ή της Κεντροαριστεράς στα πανεπιστήμια;

Αναδημοσίευση από το blog των "ενθεμάτων"

του Αλέξη Μπένου

Ο διάλογος που προκάλεσε το άρθο του Κώστα Γαβρόγλου «Μια σοβαρή ήττα της Αριστεράς στα πανεπιστήμια» («Ενθέματα» Αυγής, 20.7.2014) είναι όντως ζωτικής σημασίας, και γι’ αυτό τον ευχαριστούμε που τον προκάλεσε, καθώς και τα «Ενθέματα» που τον φιλοξενούν.

Η σημερινή κατάσταση στα πανεπιστήμια, που έγινε ακόμη πιο ξεκάθαρη με τα –αναμενόμενα όμως–, αποτελέσματα των πρυτανικών εκλογών, προφανώς και αποτελεί σημαντικό σταθμό στην πορεία συντηρητικοποίησης της ακαδημαϊκής κοινότητας στη χώρα μας και, με την έννοια αυτή, και μια σοβαρή ήττα της Αριστεράς. Είναι ίσως η πρώτη φορά από τη Χούντα μέχρι σήμερα, κατά την οποία, η ακαδημαϊκή κοινότητα, στην οποία συμπεριλαμβάνεται βεβαίως και το φοιτητικό κίνημα, έχει αποποιηθεί σε τέτοιο βαθμό τις συλλογικές αναφορές, τα κοινά οράματα, τον προβληματισμό και την κινηματική ταυτότητα της και έχει παραδοθεί αμαχητί στις αξίες του εγωκεντρισμού και την προοπτική αποκλειστικά του ατομικού συμφέροντος.

ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ: Ποιο ήταν το σημαντικότερο λάθος όλα αυτά τα χρόνια;

Με αφορμή το άρθρο της “αυγής”:Σε καλό κλίμα η πρώτη συνάντηση ΣΥΡΙΖΑ - ΔΗΜ.ΑΡ.

Οι επιτυχίες του ΣΥΡΙΖΑ, οι δυσκολίες που συνάντησε, τα λάθη και οι αστοχίες έχουν την σφραγίδα του ΣΥΝ.

(Από την απόφαση του Διαρκούς Συνεδρίου του Συνασπισμού της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας, 10 Ιουλίου 2013)

Ακριβώς αυτή η διαπίστωση συνεχίζει να ισχύει και σήμερα. Η απόφαση της διάλυσης του ΣΥΝασπισμού είναι πιο υποκριτική πολιτική απόφαση στην ιστορία της Αριστεράς στη χώρα μας. Το ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ το μόνο καινούργιο στοιχείο έφερε στην πολιτική είναι η αλλαγή στις τσόντες του ονόματός του: “ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας” έγινε “ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ της Ριζοσπαστικής Αριστεράς”. Καμία αξιοσημείωτη τομή δεν υπήρξε η οποία να καταγράφεται τόσο στην απόφαση της διάλυσης του ΣΥΝ (δεν υπήρξε ούτε καν απολογισμός με μια στοιχειώδης πολιτική αποτίμηση της πορείας του) όσο και στο ιδρυτικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που καταγράφεται είναι η συνέχεια αυτής της πορείας. Αν λοιπόν θέλουμε να αντιληφθούμε στην μετεκλογική συγκυρία τα πραγματικά πλαίσια και όρια της σημερινής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, θα πρέπει να να προσεγγίσουμε μέσα από την ιστορικότητα του ΣΥΝ.

Ο ΣΥΝ ιστορικά ήταν και παραμένει ένα χρεοκοπημένο πολιτικό μόρφωμα. Η εκλογική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα συγκυριακό φαινόμενο, το οποίο δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να εκληφθεί ως επιβεβαίωση των πολιτικών και προγραμματικών θέσεων του ΣΥΝ. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ έρμαιο της στρατηγικής ήττας της πολιτικής του ΣΥΝ. Η επιμονή της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ στην συνέχιση της ίδιας πολιτικής μόνο καταστροφικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει.Προς το παρόν σας παρουσιάζουμε ένα αποκαλυπτικό απόσπασμα από την ομιλία στο 6ο συνέδριο του ΣΥΝ (Ιούνιος 2010) ενός εξέχοντος στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο θέτει το ερώτημα “Ποιο ήταν όμως το σημαντικότερο λάθος όλα αυτά τα χρόνια;” και δίνει την δική του απάντηση: