ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τετάρτη 11 Ιανουαρίου 2017

Π. Λαφαζάνης: «Βαράει το σαμάρι ν΄ ακούσει ο γάιδαρος»... 



Του Γιώργου Καλαντζόπουλου

Πριν μερικές μέρες δημοσιεύτηκε  στο iskra.gr το παρακάτω σύντομο κείμενο τριών παραγράφων με πολλαπλά αμφίσημη γλώσσα, το οποίο έχει άλλους αποδέκτες απ' αυτούς που κατονομάζει:


Στις προβοκάτσιες σε βάρος της Αριστεράς είναι μάλλον συνηθισμένοι κάποιοι (ευτυχώς όχι όλοι!), στο όνομα της εξυπηρέτησης του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ. Διαπρέπει στο σπορ ο Νίκος Σβέρκος, ο οποίος στόλισε το ρεπορτάζ του με τον βαρύγδουπο τίτλο «Διαδικτυακός “πόλεμος” Ζωής – ΛΑ.Ε – ΑΝΤΑΡΣΥΑ».

Στελέχη της ΛΑ.Ε μας έλεγαν ότι η παράταξη δεν έχει κανέναν πόλεμο με καμιά αριστερή και δημοκρατική αντιμνημονιακή δύναμη. Αντίθετα, μέσα στον αριστερό αντιμνημονιακό χώρο δεν θεωρεί καμιά δύναμη αντίπαλο.

Αντίπαλος της ΛΑ.Ε, μας έλεγαν τα ίδια στελέχη, είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και όλο το μνημονιακό μπλοκ μαζί με τη νεοναζιστική απόφυσή του, τη Χρυσή Αυγή. Γι’ αυτό, τόνιζαν, ότι αμετάθετη επιδίωξη της ΛΑ.Ε είναι το μέτωπο όλων των αριστερών αντιμνημονιακών δυνάμεων, χωρίς να περισσεύει καμιά από αυτές τις δυνάμεις. Τελεία και παύλα.
(τα bold γράμματα είναι από το πρωτότυπο)

Η 1η παράγραφος επαναφέρει τον από μηχανής Θεό της παραδοσιακής κομμουνιστικής Αριστεράς, που έρχεται εξ ουρανού να δώσει απαντήσεις σε ζητήματα που η ιδία δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να αντιμετωπισει με ευθύτητα: την “προβοκάτσια”. Το ζήτημα στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι ο «Διαδικτυακός “πόλεμος” Ζωής – ΛΑ.Ε – ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Η προβοκάτσια στρέφεται κατά του μετώπου του «αριστερού αντιμνημονιακού χώρου» το οποίο προσπαθεί να διασπάσει, και εκείνος που ωφελείται «αντικειμενικά» από αυτόν τον πόλεμο είναι ο “νεομνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ”. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Δεν πιστεύουμε ότι οι συντάκτες του κειμένου διαβάζουν μόνον “εφημερίδα των συντακτών”. Σίγουρα θα έπεσαν στο μάτι τους κάποια, από αρκετά άλλα δημοσιεύματα με πιο “βαρύγδουπους τίτλους”, τα οποία δύσκολα θα μπορούσε κάποιος να τα εντάξει στον χώρο “εξυπηρέτησης του νεομνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ”, όπως αυτά για παράδειγμα:

ΕΘΝΟΣ:

STAR:

iefimerida:

alfavita.gr:

Ακόμα και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετέχει σε αυτόν το "πόλεμο" που καταγγέλλει το iskra.gr:

Όμως, αυτός ο πόλεμος, δεν είναι κυρίως ένας «Διαδικτυακός “πόλεμος” Ζωής – ΛΑ.Ε – ΑΝΤΑΡΣΥΑ». Εκείνος που δέχεται συγκεντρωτικά και διασταυρούμενα πυρά από ετερόκλητες κατευθύνσεις είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Αυτό φαίνεται από τα παραπάνω δημοσιεύματα, όσο και από μερικά άλλα που παραθέτουμε ενδεικτικά:

ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ:

ΕΝΙΚΟΣ:

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ:

Ο σκληρός πυρήνας των υποστηρικτών της “πρώτης φοράς Αριστερά” προσπαθεί να πλευροκοπήσει την Ζωή Κωνσταντοπούλου,

 τόσο απ' τα δεξιά, periodista.gr:

όσο και από αριστερά, altsantiri.gr:

Σήμερα οι πολίτες αυτής της χώρας στην μεγάλη τους πλειοψηφία - είτε στήριξαν την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση είτε όχι - πιστεύουν ότι αν πρωθυπουργός της χώρας ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου και υπουργός οικονομικών ο Γιάνης Βαρουφάκης η σύγκρουση θα είχε τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά και η χώρα μας σήμερα θα ήταν σε διαφορετική πορεία.

Αυτό έχει μεγάλη σημασία για την ευρύτερη ήττα της Αριστεράς που σηματοδότησε η αυτοαναίρεση του ΣΥΡΙΖΑ, επειδή αυτά τα πρόσωπα που σηματοδοτούν ως ηγετικές φυσιογνωμίες μια εφικτή και ορατή διαφορετική πορεία για την χώρα, δεν χρεώνονται στην παραδοσιακή Αριστερά.

Οι πολίτες γνωρίζουν ότι τόσο η Ζωή Κωνσταντοπούλου, όσο και ο Γιάνης Βαρουφάκης είχαν μόνον περιφερειακή σχέση με τον ηγετικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ και δεν ενεπλάκησαν στο εσωτερικό του με όρους συσχετισμών, με τους οποίους διαμόρφωναν την πολιτική τους οι «συνιστώσες» του και κυρίως η “αριστερή πλατφόρμα”. Επομένως δεν χρεώνονται με τον ίδιο τρόπο την μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε πολιτικό μόρφωμα στήριξης των μνημονίων. Εξάλλου φρόντισαν να διαχωρίσουν την θέση τους αρκετά έγκαιρα, όταν ακόμα η “αριστερή πλατφόρμα” δήλωνε συμμετοχή στις επιτροπές του συνεδρίου που είχε προαναγγείλει ο ΣΥΡΙΖΑ την εποχή που είχε δρομολογηθεί η υπογραφή του 3ου μνημονίου.

Η “αριστερή πλατφόρμα” χρεώνεται ότι δεν μπόρεσε να ανατρέψει ως “αξιωματική αντιπολίτευση” εντός του ΣΥΡΙΖΑ την αυτοαναίρεσή του. Αυτή ακριβώς η ήττα της, δημιουργεί μια κρίση εμπιστοσύνης, η οποία δεν μπορεί να αναιρεθεί από τις πολιτικές διακηρύξεις και τα προγράμματά της: Αυτοί, αφού δεν μπόρεσαν να ανατρέψουν τις πολιτικές της παρέας του Αλέξη Τσίπρα στο κόμμα τους, είναι ικανοί να αντιμετωπίσουν την Μέρκελ, το Σόιμπλε και το ΔΝΤ;

Το κείμενο του iskra.gr δεν απευθύνεται στον “προβοκάτορα” της εφημερίδας των Συντακτών, αλλά σε συνιστώσες και τάσεις της ΛΑΕ, οι οποίες συμμετέχουν σε αυτόν τον “πόλεμο”. Όπως αναφέρει στην 2η παράγραφο, η ΛΑΕ «δεν έχει κανέναν πόλεμο με καμιά αριστερή και δημοκρατική αντιμνημονιακή δύναμη. Αντίθετα, μέσα στον αριστερό αντιμνημονιακό χώρο δεν θεωρεί καμιά δύναμη αντίπαλο» και συμπληρώνει στην επόμενη: «αμετάθετη επιδίωξη της ΛΑΕ είναι το μέτωπο όλων των αριστερών αντιμνημονιακών δυνάμεων, χωρίς να περισσεύει καμιά από αυτές τις δυνάμεις».

Όμως εντός της ΛΑΕ υπάρχουν διαφωνίες με αυτήν την στοχοθεσία, διαφωνίες που την έχουν οδηγήσει σε πολιτική απραξία, η οποία δεν μπορεί να αναιρεθεί από έναν πολιτικό ακτιβισμό που επιδεικνύει η ηγεσία της σε μια σειρά ζητήματα. Σχηματικά θα μπορούσαμε να καταγράψουμε δυο “στρατόπεδα”. Το ένα προσανατολίζεται σε ένα στενά αριστερό μέτωπο με βάση τις “προγραμματικές συγκλίσεις” και θεωρεί ως προνομιακό συνομιλητή το ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ενώ ένα άλλο αντιλαμβάνεται την ανάγκη της συγκρότησης ενός ευρύτερου μετώπου και με δυνάμεις που αυτοπροσδιορίζονται εκτός του πλαισίου της παραδοσιακής αριστεράς. Και τα δύο “στρατόπεδα” συγκροτούνται στην βάση μιας κοινής αντίληψης για τα “μέτωπα”, μιας αντίληψης που θεωρεί ως προϋπόθεση για την συγκρότηση τους την εξασφάλιση των όρων της ηγεμονίας της ΛΑΕ σε αυτά. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα...

( κλικ στην φωτογραφία για περισσότερα...)

Αυτή η αντίληψη για τα “μέτωπα” πραγματοποιήθηκε με την κάθοδο του ψηφοδελτίου της ΛΑΕ στις τελευταίες εκλογές, η οποία πραγματοποιήθηκε με την “καθοδήγηση” του Αριστερού Ρεύματος. Η πολιτική αυτή οδήγησε την ΛΑΕ εκτός βουλής. Η ηγεσία της ΛΑΕ, δεν έλαβε το μήνυμα και κινήθηκε έκτοτε σε αντίθετη κατεύθυνση: Αντί να συγκροτηθεί ως ένα πλατύ μέτωπο με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, ανασυγκροτήθηκε με πολιτικό πρότυπο τον “ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών”, και αναζήτησε την καθαρότητα των προγραμματικών διακηρύξεων. Αυτή η πολιτική έχει καταλήξει σήμερα σε πισωγύρισμα: Καλεί σε μετωπική συνεργασία δυνάμεις που είχαν ήδη συμμετέχει ή στηρίξει το ψηφοδέλτιό της στις τελευταίες εκλογές. Όμως η ιστορία δεν γυρίζει πίσω...

Η ΛΑΕ με την πορεία που χάραξε για την πολιτική της συγκρότηση, ενώ υψώνει την σημαία της “ενότητας” και του “μετώπου” κινδυνεύει σήμερα να καταλήξει ως μια  σύναξη αυτών που ηττήθηκαν εντός του ΣΥΡΙΖΑ με αυτούς που ηττήθηκαν εντός της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χωρίς κανένα άλλο σύμμαχο...

8 σχόλια :

  1. Δεν θα μείνουν μόνοι, χωρίς κανένα άλλο σύμμαχο, αλλά θα αλληλοσπαράσσονται μεταξύ τους για το καλό της εργατικής τάξης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ειδικά η άποψη ότι "...αν πρωθυπουργός της χώρας ήταν η Ζωή Κωνσταντοπούλου και υπουργός οικονομικών ο Γιάνης Βαρουφάκης η σύγκρουση θα είχε τελείως διαφορετικά χαρακτηριστικά και η χώρα μας σήμερα θα ήταν σε διαφορετική πορεία." αξίζει να περιλαμβάνεται στις πιο δυνατές στιγμές αριστερής ανάλυσης μιας οποιασδήποτε πολιτικής συγκυρίας από καταβολής κόσμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν πρόκειται για «άποψη» αλλά για διαπίστωση. Οι «απόψεις» δεν αρκούν για να κάνουμε πολιτική. Το πως αντιλαμβάνονται οι πολίτες την συγκυρία είναι σημαντικό ζήτημα.

      Διαγραφή
  3. αλτουσέρ ναι, μηλιός πλέον όχι....12 Ιανουαρίου 2017 στις 1:15 μ.μ.

    μάλιστα...ΕΟΣ, διαπρέπεις σε πολλά αθλήματα πλέον:

    - διασπορά troll ψευδών ειδήσεων. Τις προάλλες δεν έβαλες ανάρτηση για πιθανή συμπόρευση ΚΚΕ-Ζωής; Αδυνατούσα να καταλάβω αν ήταν χιούμορ ή σοβαρό. Γιατί αδυνατούσα να πιστέψω ότι ήταν σοβαρό...Κάποιο αυτοκριτικό σχόλιο περί αυτού;

    - αγιοποίηση Ζωής: η Ζωή βγαίνει και κράζει χυδαία με ύφος, ήθος και φυσιογνωμία που συνάδει σε άλλους πολιτικούς χώρους και όχι στην αριστερά. Σε πολιτικούς χώρους με τους οποίους επικοινωνεί όπως ορθά λες, αλλά μήπως τελικά επιλέγει να απευθυνθεί προνομιακά προς τα εκεί και όχι πλέον στο "αριστεροχώρι" που δεν φτάνει ίσως για κοινοβουλευτική επιβίωση;Λέμε τώρα...Με την Κουτσούμπα πολλά θέματα έχω (ενίοτε και συναφή με αυτά της Ζωής ως προς το ζήτημα της διαχείρισης της περσόνας της), αλλά δεν έχει άδικο στο ζήτημα Μακελειό κλπ. Εσύ δεν λες τίποτα για όλα αυτά, αλλά αντιθέτως μας λες ότι είναι και το θύμα της υπόθεσης και όλοι της την πέφτουν! Ενώ αυτή άνοιξε το καπάκι του βόθρου.Ήμαρτον...

    - πρότερη αγιοποίηση Τσίπρα: δεν έχει "παραγραφεί" και δεν ξεχνάμε...

    - κατ'εξακολούθηση προσωπολατρεία: ακριβώς τα ίδια λάθη με τον 'επικοινωνιακό", 'χαρισματικό', "που τραβάει στον κόσμο", "που όλοι του την πέφτουν επειδή τραβάει" Αλέξη κάνεις και τώρα με τη Ζωή.Είναι αυτό πρακτική που αποτίμησε ουσιαστικά τη μνημονιακή συνθηκολόγηση ΣΥΡΙΖΑ και τις βαθύτερες αιτίες της όπως λες;

    όχι άλλους ηγέτες, "πρωθυπουργίσιμους" και επίδοξους προπονητές please. Έχουν γεμίσει τα καφενεία και οι κερκίδες χρόνια τώρα.Ας προσπαθήσουμε μπας και παίξουμε όλοι μαζί ποτέ ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο να το χαρούμε κιόλας.Και θα βρεθεί και ο νέος Κρόιφ και ο νέος Μίχελς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιώργος Καλαντζόπουλος12 Ιανουαρίου 2017 στις 3:30 μ.μ.

      Πολλά ζητήματα βάζεις, αλλά ας τα πιάσουμε ένα-ένα

      Σου αρέσει το έτοιμο φαγητό και μάλιστα από fast foods, ενώ εμένα μου αρέσει να το μαγειρεύω μόνος μου. Και απ' ότι λένε οι φίλοι μου μαγειρεύω καλά...

      Γιατί το λέω αυτό; Για το πρώτο θέμα που θέτεις, «την διασπορά troll ψευδών ειδήσεων». Αναφέρεσαι σε αυτό με τον τίτλο «κίνηση ΜΑΤ από το ΚΚΕ;» που συνοδεύεται από το παρακάτω διευκρινιστικό σχόλιο:«Διατηρώντας τις επιφυλάξεις μας για την ακρίβεια της (δεν έχει ακόμα ούτε επιβεβαιωθεί ούτε  όμως διαψευσθεί), δημοσιεύουμε  την παρακάτω "είδηση" από το thefaq.gr,  η οποία  η οποία αν είναι αληθινή πυροδοτεί σημαντικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό και όχι μόνο»

      Είναι σαφές απ' αυτά ότι δεν τίθεται το θέμα ως “πληροφορία” αλλά ως “υπόθεση εργασίας”.

      Εσύ παραμένεις μόνο στο ζήτημα της “πληροφορίας”, γιατί έχεις εκπαιδευτεί να λειτουργείς πολιτικά μόνο με βάσει τις “πληροφορίες” και όχι με την κριτική σκέψη και την φαντασία σου.

      Δεν τολμάς καν να φανταστείς αυτό το ενδεχόμενο και να τοποθετηθείς πως το βλέπεις, γιατί έρχεται σε σύγκρουση με “σχέδια” των πολιτικών χώρων που είσαι ενταγμένος ή πρόσκειται φιλικά προς αυτούς. Ως αποδέκτης “πληροφοριών” λειτουργείς μόνον με βάσει τις σχέσεις εμπιστοσύνης ως προς τους «πληροφοριοδότες» σου, τίποτα παραπάνω..

      Αυτό είναι ένα βασικό στοιχείο λειτουργίας των μηχανισμών που είναι ιεραρχικοί και στηρίζονται στις “αυθεντίες” της ηγεσίας τους. Απέναντι σε μια “ασαφή πληροφορία”, μπλοκάρεις, δεν ξέρεις τι να κάνεις και περιμένεις τον καθοδηγητή να δώσει την «γραμμή». Και απ' ότι φαίνεται ο “καθοδηγητής” την έδωσε...

      Όμως μην έχεις αναστολές, διατύπωσε με ευθύτητα την άποψή σου, απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο. Το κείμενο αυτό το σκοπό εξυπηρετεί: Να εκφράσει ο κόσμος πως το βλέπει. Να μαγειρέψει μόνος του τα όνειρά του και όχι να του τα παρέχουν κάποιοι ειδικοί, συσκευασμένα στο ράφι, έτοιμα για κατανάλωση...

      ΥΓ. τα υπόλοιπα, αργότερα γιατί δεν κάθομαι συνέχεια μπροστά στο πληκτρολόγιο.

      Διαγραφή
    2. Γιώργος Καλαντζόπουλος12 Ιανουαρίου 2017 στις 7:37 μ.μ.

      πάμε στο τέλος αυτών που γράφεις:

      «όχι άλλους ηγέτες, "πρωθυπουργίσιμους" και επίδοξους προπονητές please. Έχουν γεμίσει τα καφενεία και οι κερκίδες χρόνια τώρα.Ας προσπαθήσουμε μπας και παίξουμε όλοι μαζί ποτέ ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο να το χαρούμε κιόλας.Και θα βρεθεί και ο νέος Κρόιφ και ο νέος Μίχελς.

      Θα συμφωνήσω απολύτα με αυτό που γράφεις.

      Όμως αυτό έχει ελάχιστες πιθανότητες να γίνει πραγματικότητα, ιδιαίτερα στους χώρους της παραδοσιακής αριστεράς, και σίγουρα αρκετά πιο λίγες από μιας μορφής πολιτικό γάμο της Ζωής με το ΚΚΕ. Απ' αυτή την άποψη κάποιος θα μπορούσε να θεωρήσει άγριο τρολλάρισμα, και να σου απαντήσει ότι πετάς την μπάλα στην εξέδρα...

      Διαγραφή
    3. Γιώργος Καλαντζόπουλος12 Ιανουαρίου 2017 στις 8:50 μ.μ.

      Όταν παίζεις μπάλα, δεν παίζεις μόνον στο δικό σου γήπεδο, αλλά και στο γήπεδο του αντιπάλου. Τι θέλω να πω; Ότι τα πολιτικά μορφώματα της παραδοσιακής Αριστεράς λειτουργούν με “ηγέτες” ή για την ακρίβεια, με χαλίφιδες και  ...ιζνογκούντιδες. (μια ματιά εδώ [Αριστείδης Μπαλτάς: Ο Α. Τσίπρας οφείλει να γίνει “αστός ηγέτης” ...])

      Από το 2009, απέναντι σε αυτή την κατάσταση προτείναμε την έννοια της ταυτότητας του “οπαδού”, οποία αναγράφεται και στον τίτλο του αυτό το blog (εδώ: ποιοί είμαστε ). Και εκεί πράγματι μπορεί να ισχυριστεί κάποιος που δεν έχει χιούμορ, ότι τρολλάραμε την έννοια του “ηγέτη”, όταν γράφαμε: «Κάτω από αυτές τις συνθήκες καθοριστικός παράγοντας για την πορεία του εγχειρήματος είναι η πολιτική πρακτική και οι θέσεις του αρχηγού Αλέκου Αλαβάνου. Προσευχόμαστε στους Θεούς της Αριστεράς, να χαρίζουν υγεία στον αρχηγό μας, γιατί αν πάθει τίποτα, τότε το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αβέβαιο.»

      Η δική μας Αριστερά καταναλώνει ένα πολύ μέρος των δράσεων και του πολιτικού της σχεδιασμού για τις εκλογές, πως θα ανεβάσει τα ποσοστά τηςτο τι θα κάνει αν πάρει την εξουσία στα χέρια της και ασχολείται πολύ λιγότερο ή καθόλου με την ανάπτυξη ενός κινήματος ενάντια στο κράτος και τις πολιτικές του, που στηρίζεται στις πρωτοβουλίες και τις δράσεις των μαζών.

      Αν λοιπόν συνομιλείς με αυτή την Αριστερά που είναι βουτηγμένη μέχρι το κεφάλι στα απόνερα της αστικής πολιτικής, τότε μερικές φορές εξαναγκάζεσαι να εξηγήσεις ότι και εκεί τα σκατώνουν, γιατί, ούτε και με αυτούς τους όρους δεν μπορούν να κάνουν πολιτική...

      Σε αυτή την Αριστερά το “ήθος” και την “δημοκρατία” την επικαλούνται κατά γενικό κανόνα αυτοί που κάποια στιγμή αισθάνονται “ριγμένοι” εντός των μικροπολιτικών που καθορίζουν τους εσωτερικούς συσχετισμούς και την ξεχνούν την επόμενη στιγμή...

      Έχεις αναρωτηθεί γιατί σήμερα κάποιοι θυμήθηκαν τα “κουσούρια” της Ζωής; Μεταλλάχτηκε ξαφνικά; Γιατί μερικά ασήμαντα περιστατικά γίνονται σήμερα “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ”;

      Διαγραφή
  4. αλτουσέρ ναι, μηλιός πλέον όχι....13 Ιανουαρίου 2017 στις 10:40 π.μ.

    λοιπόν...Επειδή ούτε εγώ είμαι μπροστά σε πληκτρολόγια, αλλά δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα και έχω και άλλες κοινωνικές και πολιτικές ασχολίες στη ζωή μου κάποια μαζεμένα για αυτά που έγραψες:

    - δεν με ξέρεις και από χθες. Αφού λοιπόν δεν με ξέρεις, πώς γράφεις με τέτοια ευκολία ad hominem επιχειρήματα (ότι δεν έχω αυτόνομη κριτική σκέψη, περιμένω "καθοδήγηση" για να γράψω κλπ.). Γνωριζόμαστε; Τα ad hominem επιχειρήματα σε μία συζήτηση μόνο ένδεια επιχειρημάτων δείχνουν. Λυπάμαι, αλλά το κάνεις συχνά (και σε post), ενίοτε με εμπάθεια και δεν τιμά ούτε εσένα ούτε το blog και τις αναρτήσεις του.Θα μου επιτρέψεις να πω ότι το έχεις παρακάνει αυτό εδώ και λίγα χρόνια κάποιες φορές, παλιά δεν ήταν έτσι το blog σου. Αν θες το ακούς, αν θες με ξαναλούζεις με κανα γαλλικό...

    - αν βάλω ένα post με τίτλο "Εξωγήινοι αποβιβάστηκαν στο Λευκό Οίκο" και από κάτω γράψω ότι το μεταφέρω με επιφύλαξη το λέμε ή δεν το λέμε troll; Εγώ λέω το λέμε...Και η πιθανότητα αυτού και του να συνεργαστεί η Ζωή με το σημερινό (όχι με αυτό π.χ. του 1999) ΚΚΕ είναι ίδια, δηλαδή μηδενική και στα 2 ενδεχόμενα. Όχι γιατί μπορεί να μην θελήσει η Ζωή για να πιάσει στασίδι (που και αυτό δύσκολο το κόβω για το πώς και πού έχει πλέον επιλέξει να απευθυνθεί). Αλλά κυρίως επειδή είναι στοιχειωδώς σοβαρό το ΚΚΕ. Γραφειοκρατικό, σοβιετομαρξιστικό και ό,τι άλλο θες επίσης, μαζί σου σε αυτά. Αλλά και σοβαρότερο πολιτικά καλώς ή κακώς...Όταν λοιπόν το ΚΚΕ κάνει συνέδριο σε λίγους μήνες και οι Θέσεις λένε συγκεκριμένα πράγματα για Πλεύση, ΛΑΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ. τότε απλά σημαίνει ότι δεν παίζει (τουλάχιστον...) μέχρι το επόμενο συνέδριο.

    - το ότι δεν αγνοώ και το πώς γίνεται η αστική πολιτική και ότι καλώς ή κακώς χρειάζονται και κεντρικές φιγούρες προς τα έξω και για την αριστερά φαίνεται ήδη από το σχόλιό μου με το οποίο συμφωνείς. Είπα ότι χρειάζονται και νέοι Κρόϊφ και νέοι Μίχελς, το βασικό θέμα είναι να έχουμε ομάδα όμως.Και το ποιά φυσιογνωμία εκφράζουν οι νέοι Κρόϊφ και Μίχελς φυσικά.

    - η Ζωή δεν είναι ούτε Κρόϊφ ούτε Μίχελς...Ούτε καν Μαραντόνα. Ίσως ήταν - και πιστεύει μάλλον ότι γεννήθηκε για αυτό - εν δυνάμει Πελέ (ο οποίος θα κάνει τα πάντα για λίγη δόξα από τη διεφθαρμένη FIFA...), αλλά μάλλον κινδυνεύει να καταλήξει Χούτος, μεγάλο ταλέντο, αλλά κακός χαρακτήρας που κατέληξε τελικά στη Γ'Ιταλίας και κρέμασε νωρίς τα παπούτσια τελικά...

    - η απάντησή μου είναι σε αυτό: "Έχεις αναρωτηθεί γιατί σήμερα κάποιοι θυμήθηκαν τα “κουσούρια” της Ζωής; Μεταλλάχτηκε ξαφνικά; Γιατί μερικά ασήμαντα περιστατικά γίνονται σήμερα “ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ”;" είναι απλή και την είπα ήδη. ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΤΟ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ, αυτή το άρχισε όπως όλοι είδαμε. Πιθανότατα ως σπασμωδική αντίδραση και σε εσωτερικά προβλήματα της Πλεύσης όπου (και από εκεί) έχει φύγει αρκετός κόσμος, ειδικά αριστερής καταγωγής, τον τελευταίο καιρό. Ζόρικοι καιροί για όλους. Τα μεταξωτά βρακιά όμως θέλουν μεταξωτούς κώλους όπως λέει ο λαός μας και όλοι πρέπει να το καταλάβουμε αυτό πλέον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ