ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 31 Μαΐου 2016

Ο «Μενουμευρώπηδες»...




η συνέχεια στο pitsirikos.net:



Βιβλιοπαρουσίαση: «Κοινά, κοινότητες, κοινοκτημοσύνη, κομμουνισμός: Από τον κόσμο των κοινών στον κοινό κόσμο»


(κλικ για μεγέθυνση)
Μόλις κυκλοφόρησε το βιβλίο του Γιώργου Λιερού με τίτλο «Κοινά, κοινότητες, κοινοκτημοσύνη, κομμουνισμός: Από τον κόσμο των κοινών στον κοινό κόσμο». Με Πρόλογο του Γιώργου Καλλή, Επίμετρο του Γιώργου Περτσά και ένα κείμενο του Ιβάν Ίλιτς.

Τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύς λόγος στη δημόσια συζήτηση για τα «κοινά». Τι είναι όμως αυτά τα περιβόητα «κοινά»; Πρόκειται για αυτό που συνηθίζουμε να ονομάζουμε «κοινά αγαθά»; Πρόκειται για τους «κοινούς πόρους»; Τα κοινά είναι μόνο τα δάση, οι παραλίες, ο αέρας και το νερό, τα οποία είναι γνωστά ως «κοινά τοις πάσι» από την εποχή του αρχαίου ρωμαϊκού δικαίου; Ή πρόκειται και για κάτι πιο σύνθετο, που έχει άμεση σχέση με την αυτοοργάνωση της κοινωνίας, τις δομές αλληλέγγυας και συνεργατικής οικονομίας, τους εργατικούς αγώνες, τα κινήματα πολιτών που μετατρέπουν την κρατική ιδιοκτησία σε δημόσια, σε κοινή κτήση; Και ποια η σχέση τους με τις κοινότητες, την κοινοκτημοσύνη και τον κομμουνισμό – η γενεαλογική σχέση τους με τη μεγάλη παράδοση που αναφέρεται στην αρχική εξισωτική «φυσική κατάσταση»;

Mε φαντασία απέναντι στην καταστολή




Δευτέρα 30 Μαΐου 2016

Γερμανία: Τα ασφαλιστικά ταμεία από το 2017 θα πληρώνουν τη χρήση της ιατρικής κάνναβης




Η Γερμανία είναι στη διαδικασία νομιμοποίησης της κάνναβης για ιατρικούς σκοπούς στις αρχές του επόμενου έτους. Όπως δήλωσε ο υπουργός Υγείας Hermann Grohe στις αρχές του μήνα, πριν παρουσιάσει το σχέδιο νόμου στο υπουργικό συμβούλιο “Ο στόχος μας είναι οι σοβαρά ασθενείς να αντιμετωπίζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο”. Το νομοσχέδιο έρχεται να συμπληρώσει την τακτική που ακολουθούν πολλά μέρη του κόσμου, χαλαρώνοντας τους νόμους σχετικά με τη χρήση κάνναβης και φαρμακευτικής μαριχουάνας, η οποία κερδίζει δημοτικότητα με σκοπό να διευκολύνει όσους πάσχουν από καρκίνο, γλαύκωμα, τον ιό HIV ή το AIDS, Ηπατίτιδα C, νόσο του Πάρκινσον και άλλες σοβαρές παθήσεις. Ο Grohe συμπλήρωσε ότι η κάνναβη «δεν είναι μια αβλαβής ουσία», ενώ τόνισε ότι θα είναι διαθέσιμη από τα φαρμακεία μόνο με ιατρική συνταγή.Μέχρι να δημιουργηθούν ειδικά εποπτευόμενες φυτείες κάνναβης, η Γερμανία θα εισάγει “ιατρική μαριχουάνα”.

Κυριακή 29 Μαΐου 2016

Χτίζοντας τη Δημοκρατία χωρίς το Κράτος


Αναδημοσίευση από το «Ουλαλούμ»
Της Dilar Dirik
Μετάφραση: Γεωργία Κανελλοπούλου
Το πρωτότυπο βρίσκεται εδώ: Building Democracy without the State

«Όταν πριν λίγα χρόνια πρωτοήρθαν άνθρωποι στο σπίτι μας να ρωτήσουν αν η οικογένεια μας θα συμμετείχε στις κοινότητες, τους πέταξα πέτρες για να μην πλησιάσουν», λέει γελώντας η Bushra, μια νεαρή γυναίκα από το Tirbespiye της Ροζάβα. Είναι μητέρα δύο παιδιών και ανήκει σε μια πολύ συντηρητική θρησκευτική σέχτα. Πριν, δεν της επιτρεπόταν να βγει από το σπίτι της και κάλυπτε όλο της το σώμα εκτός από τα μάτια.

«Τώρα διαμορφώνω ενεργά τη δική μου κοινότητα» λέει με περηφάνια και ένα λαμπρό χαμόγελο. «Έρχονται άνθρωποι σε μένα ζητώντας βοήθεια για να λύσουν κοινωνικά θέματα. Αλλά τότε, αν με ρωτούσες, δεν ήξερα καν τι σήμαινε συμβούλιο ή τι κάνουν οι άνθρωποι στις συνελεύσεις.»

Σήμερα, σε όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι προσφεύγουν σε εναλλακτικές μορφές αυτόνομης οργάνωσης για να δώσουν ξανά νόημα στην ύπαρξη τους, να διοχετεύσουν την επιθυμία για δημιουργικότητα, να εκφραστούν ελεύθερα. Αυτές οι κολεκτίβες, οι κοινότητες, οι κοοπερατίβες (συνεταιρισμοί) και τα κινήματα άμεσης δημοκρατίας μπορεί να χαρακτηριστούν σαν μηχανισμοί αυτοάμυνας ενάντια στην εκμετάλλευση του καπιταλισμού, την πατριαρχία και τα κράτος.


Σάββατο 28 Μαΐου 2016

Το «Periodista» γράφει πάντα την αλήθεια, πρέπει όμως να ξέρεις να την διαβάζεις!




Πριν δυο μέρες (Πέμπτη, 26 Μαΐου 2016 13:02) έγραφε:

Στο επιτελείο της Ζωής Κωνσταντοπούλου τώρα επικρατεί κατήφεια. Τα αποτελέσματα μυστικών δημοσκοπήσεων που φθάνουν στα γραφεία που στεγάζονται πάνω από γνωστό τσιπουράδικο είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτικά. Το κόμμα της Ζωής δεν συγκεντρώνει σε πανελλαδική κλίμακα ούτε 1%. Μάλιστα μαθαίνουμε ότι κάποιοι επιχειρηματίες με τους οποίους είχε έρθει σε επαφή η Ζωή για στήριξη, αντιλαμβάνονται ότι η ενασχόληση - σε όποιο επίπεδο - με το κομματίδιο που αρθρώνει ακαθόριστο πολιτικό λόγο αποτελεί απλά χαμένο χρόνο. 

Αυτό που διαβάζουμε εμείς είναι ότι στην Κουμουνδούρου συνεχίζουν να τρέμουν την Ζωή Κωνσταντοπούλου. Είναι φοβερά ανήσυχοι για την δυναμική που μπορεί να αναπτύξει το κόμμα «Πλεύση Ελευθερίας», γιατί στην μετεκλογική συγκυρία είναι το μόνο το οποίο μπορεί να εμβολίσει την απόλυτη κοινοβουλευτική κυριαρχία των μνημονιακών δυνάμεων. 

Σήμερα μια φανερή δημοσκόπηση από το Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας επιβεβαιώνει αυτά ακριβώς που “διαβάσαμε” πριν δυο μέρες στο Periodista. Παραθέτουμε δυο χαρακτηριστικούς πίνακες, όπου ο ένας καταγράφει την πολυσυλλεκτικότητα του νέου κόμματος και ο άλλος το ποσοστό της εκλογικής του δύναμης, το οποίο σήμερα είναι  πάνω από το ΠΟΤΑΜΙ και τους ΑΝΕΛ:

Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

Οι Γάλλοι διαδηλώνουν με σύνθημα: "Εμείς δεν είμαστε Έλληνες"...



Στο μενού των Γάλλων διαδηλωτών, μπήκε και η Ελλάδα.Στις κινητοποιήσεις της Πέμπτης, ακούστηκε αρκετές φορές το σύνθημα : «Εμείς δεν είμαστε Έλληνες»

Ο «σύντροφος Χαρίλαος»


Αναδημοσίευση από το YaBasta!
 του Δημήτρη Οικονομίδη

22 Μαΐου και πολλοί θυμήθηκαν τον Χαρίλαο Φλωράκη.

Όλες αυτές οι αναφορές στον «επαναστάτη και μεγάλο αγωνιστή της Αριστεράς » με κάνουν να αναρωτιέμαι μήπως δεν κατάλαβα κάτι καλά π.χ. από την αντίθεση του ΚΚΕ σε κάθε μορφή αγώνα και εξέγερσης, που και δεν ελεγχόταν από το ίδιο αλλά και κλόνιζε το σύστημα, από τον τυφλό φιλοσοβιετισμό, από την αντιδημοκρατικότητα, από την φτώχεια έως και έλλειψη επεξεργασιών για την πραγματικότητα της Ελλάδας τουλάχιστον μεταπολιτευτικά, από το σύρσιμο του ΚΚΕ πίσω από το ΠΑΣΟΚ ή , αντίθετα, το κλείσιμο σε ένα αριστερίστικο καβούκι ανεπεξέργαστου αντι-ΠΑΣΟΚισμού κλπ κλπ. Μήπως, τέλος, δεν κατάλαβα τίποτα από το 1989, του οποίου υπήρξε από τους πρωτεργάτες ,μαζί με τον επικεφαλής του άλλου σταλινισμού, του χαμογελαστού, το Λεωνίδα Κύρκο…

Αφήνω το «στενά» πολιτικό στοιχείο για να αναφέρω ένα συμβάν που συμπυκνώνει πολλά, κατά τη γνώμη μου, τόσο για το ήθος όσο και για την πολιτική του.

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Η αριστερά μετά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ


Αριστερά και επανάσταση στον 21ο αιώνα *
της Ελένη Πορτάλιου

* Το κείμενο εκφωνήθηκε στη συζήτηση με τον ίδιο τίτλο, που πραγματοποιήθηκε στο τετραήμερο Φεστιβάλ «Μαρξισμός 2016», 19-22/5, Αθήνα

Το τεράστιο κενό εκπροσώπησης που άνοιξε με την υπογραφή της 3ης δανειακής σύμβασης και των εφαρμοστικών νόμων από τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την υπαρκτή και τώρα ανύπαρκτη αριστερά, εκφράζει τη στρατηγική ήττα της ευρύτατης λαϊκής συμμαχίας που έδωσε κοινωνικές και πολιτικές μάχες τη μακριά μνημονιακή περίοδο και πίστεψε στην αίσια έκβαση μιας πολιτικής σύγκρουσης με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η σύγκρουση αυτή δεν προετοιμάστηκε και δεν επιχειρήθηκε ποτέ από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πραγματικότητα που ζούμε μας υποχρεώνει να σκεφτούμε ριζικά, κριτικά και αυτοκριτικά. Υπήρξα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζοντας, μέχρι και την ανάδειξή του στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι η λαϊκή διαθεσιμότητα θα μπορούσε να μετατρέψει ένα μετριοπαθές κόμμα, με όλες τις παθογένειες της αντιδημοκρατικής του συγκρότησης, σε μια μάχιμη αντιμνημονιακή πολιτική δύναμη.

Αυτό δεν συνέβη. Ζήσαμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου που οφείλεται σε τρία δομικά χαρακτηριστικά στοιχεία της ιδεολογικοπολιτικής φυσιογνωμίας και του τρόπου συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ διέθετε μια προγραμματική διακήρυξη με αριστερές θέσεις, που όμως αποτελούσε ένα αδειανό πουκάμισο χωρίς τις υλικές, δηλαδή τις κοινωνικές και πολιτικές, προϋποθέσεις που θα επέτρεπαν να μεταμορφωθεί η διακήρυξη σ’ ένα σχέδιο ρήξης με τους λεγόμενους ευρωπαϊκούς «θεσμούς». Ακριβώς αυτοί οι ανέλεγκτοι «θεσμοί» κατίσχυσης του κεφαλαίου και του χρηματοπιστωτικού συστήματος έχουν υπονομεύσει την κυριαρχία της χώρας, η οποία έχει σήμερα θέση προτεκτοράτου στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Τετάρτη 25 Μαΐου 2016

Μια συζήτηση με τον Στέργιο Κατσαρό




Το Mega δεν κλείνει...


Αναδημοσίευση από το cfragou.com

Παιδιά δεν κλείνει κανένα Mega… Έλεος… Ηρεμήστε… High tense bargaining between stockholders, bankers and government …thats all… Το πολύ πολύ να βρεθεί εκτός ο Ψυχάρης… ή να αλλάξει η μετοχική σύνθεση…

Για χαζούς τους έχετε τους τραπεζίτες να τινάξουν στον αέρα μια επιχείρηση με επιρροή, ανοιχτά δάνεια πάνω από 100 εκατ. και collateral damage της τάξης των 600 εκατ. στην αγορά;

Οι ιδιοκτήτες που έχουν ένα asset που τους βοηθάει να παίζουν παιχνίδια και να κάνουν ένα κάρο άλλες δουλειές;

Μήπως θεωρείτε πολλά τα 17,5 εκατ. για την αμκ και τα 3-4 εκατ. για την άδεια;

Και μετά λέτε ότι ο Τσίπρας σας ταΐζει κουκόχορτο… Αφού το τρώτε όπου το βρείτε…

Άκου λέει θα χαρίσουν ένα κανάλι στις τράπεζες για 17,5 εκατ.

X - Business: O διαβολικός γάμος της Βayer με την Monsanto


Αναδημοσίευση από το tvxs.gr

Το deal δεν έχει ακόμη κλείσει, όμως τα σχέδια της γερμανικής Bayer για εξαγορά της αμερικανικής Monsanto έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις στην παγκόσμια αγορά και κυρίως στους κλάδους των φυτοφαρμάκων, των σπόρων και των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (GMO), ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που συνδέουν την κίνηση της Bayer με τις εν εξελίξει συζητήσεις για την TTIP.
Όπως ανακοινώθηκε η Bayer κατέθεσε επίσημη πρόταση 62 δισεκατομμυρίων δολαρίων (55 δισεκατομμυρίων ευρώ) για την εξαγορά της Monsanto. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσό που έχει διαθέσει ποτέ γερμανική εταιρεία για την εξαγορά ξένης εταιρείας και σύμφωνα με αναλυτές δείχνει την αποφασιστικότητά της για την ολοκλήρωση της συμφωνίας.

Τρίτη 24 Μαΐου 2016

Το ξύπνημα του Επιμενίδη


Σαρλ Φουριέ,
Το ξύπνημα του Επιμενίδη

ΤΟΜΑ ΜΠΟΥΣΕ [THOMAS BOUCHET]
Πανεπιστήμιο Βουργουνδίας

Αναδημοσίευση από το περιοδικό  Αληthεια, τεύχος 8ο,

Στις παρυφές του 19ου αιώνα ο Σαρλ Φουριέ [Charles Fourier] ξαναγράφει με τον τρόπο του την αρχαία ιστορία του κρητικού Επιμενίδη, ο οποίος, έπειτα από ένα ύπνο σχεδόν εξήντα ετών, έμελλε να ξυπνήσει με προφητικά χαρίσματα. Ο φουριερικός Επιμενίδης και ο σύντροφος του, Τζαφάρ [Jafar], πέφτουν σε βαθύ ύπνο από το 1806 ως την 1η Ιουνίου 2000, στις 5 το πρωί. Ξυπνώντας, ανακαλύπτουν μια Φοινίκη που έχει περάσει στη «συνδυαστική τάξη» [ordre combiné]. Τα χειρόγραφα που ο Φουριέ αφιέρωσε σε αυτή την ιστορία κοιμόντουσαν εδώ και δύο αιώνες μέσα σε ένα φάκελο των Αρχείων Φουριέ και Κονσιντεράν [Considerant], στα Εθνικά Αρχεία. Γνωρίζαμε την ύπαρξή τους, καθώς ο Εμίλ Πουλά [Émile Poulat] τα αναφέρει.1 Αλλά κανείς μέχρι στιγμή δεν είχε προχωρήσει στη μεταγραφή ή την έκδοσή τους.

Οι χειρότεροι…



...Αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση της χώρας και της κοινωνίας από τον μνημονιακό-αποικιακό ζυγό και τη διάλυση. Αυτό μας οδηγεί να αξιολογήσουμε το κυβερνών σχήμα ως χειρότερο από όλα τα προηγούμενα. Η διαχείρισή του είναι πιο λειτουργική και απολύτως συμβατή με το καθεστώς. Η συγκράτηση και διάλυση του λαϊκού κινήματος είναι ένα έργο που προσφέρεται με τον καλύτερο τρόπο από την κεντροαριστερή παράταξη (ΠΑΣΟΚ χτες, ΣΥΡΙΖΑ σήμερα) και αυτό έχει αποδειχτεί ιστορικά.
Το editorial του «δρόμου της αριστεράς»

Η κυβέρνηση ΣYΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ύστερα από ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης, οχυρώνεται πίσω από τα εξής επιχειρήματα: Οι προηγούμενοι κατέστρεψαν τη χώρα, εμείς διαπραγματευόμαστε για το καλό των ασθενέστερων. Πολλά από αυτά που ψηφίζουμε δεν θα εφαρμοστούν, γιατί η οικονομία θα πάει καλά. Όσοι, μάλιστα, στελεχώνουν κομματικό και κρατικό μηχανισμό διαρρέουν έντεχνα και το ερώτημα: «Τι νομίζετε, θα ήταν καλύτερα με τον Μητσοτάκη;».

Προκαταβολική και άνευ όρων ελάφρυνση χρέους, ζητεί το ΔΝΤ



Για ανάγκη σημαντικής αναδιάταξης των όρων των ευρωπαϊκών δανείων στην Ελλάδα κάνει λόγο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην έκθεση του για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους Το Ταμείο εκτιμά ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,2% του ΑΕΠ, πέραν του 2018, κατεβάζοντας τον πήχη στο 1,5% του ΑΕΠ.

Σημειώνεται ότι το ΔΝΤ τοποθετεί το χρέος στο 174% του ΑΕΠ έως το 2020 το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ενώ μέχρι το 2022 αναμένεται να έχει υποχωρήσει ελαφρώς στο 167%. Το χρέος, όπως αναφέρεται στην έκθεση του ΔΝΤ, αναμένεται να υποχωρήσει σταδιακά λίγο κάτω από το 160% του ΑΕΠ μέχρι το 2030, αλλά στη συνέχεια θα κινηθεί και πάλι ανοδικά φτάνοντας το 250% του ΑΕΠ μέχρι το 2060.

 Αναλυτικό ρεπορτάζ καθώς και η έκθεση του ΔΝΤ εδώ:





Μαγάλες κινητοποιήσεις στην Γαλλία: Eργαζόμενοι έχουν καταλάβει 5 διυλιστήρια


Αναδημοσίευση από το tvxs.gr

Ένα κύμα διαδηλώσεων και απεργιακών κινητοποιήσεων σαρώνει τη Γαλλία με τη χώρα να βρίσκεται αντιμέτωπη με μια άνευ προηγούμενου κοινωνική και οικονομική κρίση με αφορμή την εργασιακή μεταρρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση. Σημαντικό πρόβλημα καταγράφεται στην προμήθεια καυσίμων καθώς πολλά διυλιστήρια και δεξαμενές αποθήκευσης βρίσκονται υπό κατάληψη από εργαζόμενους.

«Πέντε από τα οκτώ διυλιστήρια της Γαλλίας απεργούν, έχουν σταματήσει ή σταματούν», δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP) ο Εμμανουέλ Λεπίν, ομοσπονδιακός γραμματέας του πετρελαϊκού κλάδου της συνδικαλιστικής συνομοσπονδίας CGT, που ηγείται της κινητοποίησης.

Εκατοντάδες μέλη της συνομοσπονδίας εργατών (CGT) έχουν αποκλείσει και την αποθήκη καυσίμων του Φος-συρ-Μερ (νοτιοανατολική Γαλλία), συμμετέχοντας έτσι στις δράσεις που έχουν αρχίσει εδώ και πολλές ημέρες στη βόρεια και τη δυτική Γαλλία. «Κανένα πλοίο δεν φορτώνει ούτε ξεφορτώνει σήμερα στις εγκαταστάσεις», δήλωσε στο Reuters ο Πασκάλ Γκαλεοτέ, γενικός γραμματέας της CGT στη Μασσαλία.

Ωστόσο ο αποκλεισμός πολλών από τις 189 αποθήκες καυσίμων, οι οποίες ήταν αποκλεισμένες εδώ και πολλές ημέρες, έχει αρθεί από τις δυνάμεις της τάξης, επιβεβαίωσε στο AFP ο Ερίκ Σελινί, συντονιστής της CGT στον όμιλο Total, χωρίς να μπορεί να δώσει τον ακριβή αριθμό των αποθηκών που παραμένουν αποκλεισμένες.

Δευτέρα 23 Μαΐου 2016

Ιωάννα Καρυστιάνη: Το ξεθώριασμα των μύθων


Απόσπασμα από την ομιλία της Ιωάννας Καρυστιάνη στην ημερίδα της ΕΕΣΣΚΕΨΟ με θέμα «Συλλογική και Ατομική Ταυτότητα σε Περιόδους Αποσταθεροποίησης» που έγινε στην Αθήνα στις 22 Ιανουαρίου 2016. Ολόκληρο το κείμενο εδώ: Ιωάννα Καρυστιάνη: Ο Ένας και οι Άλλοι

,,,,Δεν είμαι πολιτικός, οικονομολόγος ή κοινωνικός επιστήμονας, ο λόγος μου δεν έχει την ίδια βαρύτητα με το δικό τους, γνωρίζω λιγότερα, πολύ λιγότερα, ίσως μόνον να ζυγίζω στο καντάρι της καθημερινότητας το κόστος του χαβαλέ της αποδιοργάνωσης, να φυλλομετρώ ανήσυχη τις κενές σελίδες του συλλογικού μας φυλλαδίου.

Το ερώτημα του Μανόλη Αναγνωστάκη «τώρα τι λέμε;», γυμνό, δεινό και ακόμη αναπάντητο.

Ως πολίτης, μπούχτισα υπολογισμούς της ποσόστωσης, πόσο φταίνε οι ξένοι, πόσο εμείς, απελπίστηκα με τις παροξυσμικές αντιμαχίες πολλών σεσημασμένων, παραιτήθηκα από την αναμονή του περίφημου σχεδίου ανασυγκρότησης που μένει σκέτη επικεφαλίδα σε άγραφο τόμο, αποκαρδιώθηκα και με το «υπερεγώ» ηγεσιών της αριστεράς που δεν ξέρω ποιοι παλιοί ή νέοι θρίαμβοι το δικαιολογούν.

Διάφορες ορεξάτες συλλογικότητες διεκδικούν μουδιασμένους, ταλαιπωρημένους και εξαπατημένους πολίτες μόνον ως ψηφοφόρους κι αναρωτιέμαι εάν και πότε επιτέλους θα νοηματοδοτούμε δίχως παχιά λόγια την πραγματικότητα.


Ανακούφιση! Οι Οικολόγοι εμπόδισαν την νίκη της ακροδεξιάς στην Αυστρία


Αναδημοσίευση από το enallaktikos.gr

Ο πρώτος οικολόγος πρόεδρος στην Ευρώπη - Νίκη του Βαν Ντερ Μπέλεν με διαφορά 23.000 ψήφων!

Νέος πρόεδρος της Αυστρίας αναδείχθηκε ο επικεφαλής των Πρασίνων Βαν Ντερ Μπέλεν με ποσοστό 50,2% έναντι του 49,8% που έλαβε ο ακροδεξιός Νόρμπερτ Χόφερ, στις προεδρικές εκλογές.

Κυριακή 22 Μαΐου 2016

το πρόσωπο της ..."καθοδήγησης"


το πρόσωπο της ..."καθοδήγησης"
Ένα χρόνο πριν, εξοργισμένοι από αυτά που συνέβησαν στην συνεδρίαση της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ στο τέλος του Μάη του 15 και κυρίως από την στάση της “αριστερής πλατφόρμας” που απαξίωνε την αναζήτηση συμμαχιών πέρα από τον εαυτό της, είχαμε δημοσιεύσει την παράπλευρη εικόνα με την λεζάντα που την συνοδεύει. Γι' αυτή την εικόνα είχαμε επικριθεί τόσο από τους «δεξιούς» όσο και από τους «αριστερούς» διότι δεν σεβόμαστε τα όργανα και τα πρόσωπα που συμμετέχουν σε αυτά.

Το σύντομο σχόλιο που συνόδευε την εικόνα, μπορείτε να το δείτε εδώ:

Σάββατο 21 Μαΐου 2016

Δύο εκδηλώσεις με αφορμή την μετάφραση στα ελληνικά του βιβλίου «Ο Μάρκος κάτω από την πάσα μοντάνια»


(κλικ για μεγέθυνση)
Με αφορμή την μετάφραση στα ελληνικά του βιβλίου της «Ο Μάρκος κάτω από την πάσα μοντάνια», από τις εκδόσεις Opportuna, η Γαλλίδα πανεπιστημιακός, δημοσιογράφος και ανταποκρίτρια στην Λατινική Αμερική Φρανσουάζ Εσκαρπί συμμετέχει σε δύο εκδηλώσεις:

1. Στην ΠΑΤΡΑ, συνομιλεί με τον ψυχολόγο-ψυχαναλυτή Νίκο Παπαχριστόπουλο με θέμα:
«Εθνικο-Απελευθερωτικά κινήματα στην εποχή της πληροφόρησης».
Τρίτη 24 Μαΐου, ώρα 20.00,
στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γαλλικού Ινστιτούτου Πατρών, Φιλοποίμενος 54.

2. Στην ΑΘΗΝΑ , συμμετέχει στη βιβλιοπαρουσίαση του «Ο Μάρκος κάτω από την πάσα μοντάνια» σε συζήτηση με τον Περικλή Κοροβέση και τον Σάββα Κωφίδη, με θέμα:
«Οι Ζαπατίστας σήμερα».
Συντονίζει ο Νίκος Παπαχριστόπουλος. Αποσπάσματα από το βιβλίο της διαβάζει ο Τάκης Βαμβακίδης.
Πέμπτη 26 Μαΐου, ώρα 20.30
στον ελεύθερο κοινωνικό χώρο Nosotros, Θεμιστοκλέους 66, Αθήνα

26 Μαϊκου και 14 Ιουνίου κορυφώνονται οι κινητοποιήσεις στην Γαλλία...




Νέες διαδηλώσεις κατά της εργασιακής μεταρρύθμισης ξέσπασαν χθες στην Γαλλία την ώρα που το Κοινοβούλιο ενέκρινε την τρίτη παράταση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης στη χώρα.Στη Νάντη, οι αρχές συνέλαβαν 66 άτομα σε επεισόδια που ξέσπασαν μεταξύ διαδηλωτών και αστυνομίας όταν η αστυνομία έριξε δακρυγόνα για να απομακρύνει τους 800 διαδηλωτές που είχαν συγκεντρωθεί στο κέντρο της πόλης. Ένας αστυνομικός τραυματίστηκε ελαφρά κατά την διάρκεια των ταραχών.

Παρασκευή 20 Μαΐου 2016

Ποινική ασυλία για το καρτέλ των εργολάβων



Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
του Βασίλη Γεώργα

Γέφυρες συμβιβασμού με τους εργολάβους που εμπλέκονται στην πολύκροτη υπόθεση καρτέλ των κατασκευαστικών εταιρειών σπεύδει να ρίξει η κυβέρνηση με δύο «φωτογραφικές» ρυθμίσεις που προβλέπουν μείωση κατά 15% στα πρόστιμα σε περίπτωση ομολογίας και -το πιο εκκωφαντικό- πλήρη απαλλαγή από κάθε ποινική ευθύνη εφόσον πληρώσουν τα πρόστιμα.

Οι ρυθμίσεις αυτές που σε άλλες εποχές θα ταρακουνούσαν κυβερνήσεις περιλαμβάνονται στο πολυνομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή και επιχειρείται να θεσπιστούν μέσα στο Σαββατοκύριακο, στον απόηχο της ιδιαιτέρως επιβαρυντικής εισήγησης της Επιτροπής Ανταγωνισμού με την οποία κατηγορούνται για οριζόντιες συμπράξεις συνολικά 63 εγχώριοι και διεθνείς κατασκευαστικοί όμιλοι.

Πώς ο Α. Τσίπρας σκίζει τα μνημόνια...


(κλικ στην εικόνα για να μεταβείτε στο facebook του Π. Ζερβού)

Πέμπτη 19 Μαΐου 2016

Για την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΑΕ»



ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ
19/8/2016

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΩΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΑΕ
Η διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του Ελληνικού Κράτους και
ο εθνικός / παραγωγικός / οικονομικός / κοινωνικός σχεδιασμός
παραχωρούνται στον απόλυτο έλεγχο των δανειστών

Στο κατατεθέν τα μεσάνυχτα της Τετάρτης 18/5/2016 Σχέδιο Νόμου : «Επείγουσες διατάξεις για την εφαρμογή της Συμφωνίας Δημοσιονομικών Στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων και άλλες διατάξεις» το Μέρος Τέταρτο αφορά στην «Ίδρυση Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας ΑΕ και άλλες διατάξεις» και αναπτύσσεται στα άρθρα 184 - 233.

1. Η ανωτέρω Εταιρεία δεν ανήκει στο δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα. Οι διατάξεις που αναφέρονται σε δημόσιες επιχειρήσεις δεν εφαρμόζονται ως προς την Εταιρεία, εκτός εάν αυτό προβλέπεται ρητά από τον παρόντα νόμο.

Η Εταιρεία λειτουργεί σύμφωνα με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας χάριν του δημοσίου συμφέροντος για ειδικό σκοπό, ο οποίος προσδιορίζεται α. ως αποπληρωμή του φερόμενου ως δημόσιου χρέους β. ως συνεισφορά πόρων για τη επενδυτική πολιτική της χώρας η οποία ελέγχεται πλήρως από τους ευρωπαϊκούς «θεσμούς» ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας) και ΕΕ (Ευρωπαϊκή Επιτροπή). Επομένως, ακολουθεί τις κατευθύνσεις της νεοφιλελεύθερης ενιαίας οικονομικής σκέψης που ονομάζει επενδυτική πολιτική τα συμφέροντα του παγκοσμιοποιημένου κεφαλαίου, τα οποία καταργούν βάναυσα κάθε έννοια εθνικού/δημόσιου/λαϊκού συμφέροντος, υφαρπάζοντας και σπαταλώντας τον κοινό πλούτο, καταστρέφοντας την ανθρώπινη εργασία και υπονομεύοντας την επιβίωση του πλανήτη.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η Δημοκρατία στον «κόφτη»


Τετάρτη 18 Μαΐου 2016

Γ. Βαρουφάκης: «Η λύση είναι ρήξη ή ρήξη»


Άμα έχεις «ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ», όλα γίνονται!

(με αφορμή τις Πανελλήνιες και όχι μόνο...)



η συνέχεια εδώ:

Τα τρολ πριν το διαδίκτυο: Από τον Σωκτράτη και τον Διογένη τον κυνικό ως σήμερα...



Απόσπασμα από το βιβλίο για τα τρολ ( «Η επέλαση των τρολ» του Στέφαν Κράπιτς) των εκδόσεων Τοποβόρος.

Αν και ο όρος «τρολάρισμα» επινοήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’80, υπήρχαν βεβαίως τρολ πριν το διαδίκτυο. Ορίστε μερικά παραδείγματα:

Σωκράτης (469 π.Χ. – 399 π.Χ.)

Η αρχαιοελληνική αγορά ήταν ένα μέρος όπου ο λαός συγκεντρωνόταν και συζητούσε. Επομένως, είναι το αρχαίο αντίστοιχο των σημερινών διαδικτυακών φόρουμ. Από τη στιγμή που τα τρολ είναι κάτι συνηθισμένο στις μέρες μας, πολύ πιθανό να υπήρχαν κάποιου είδους τρολ και στην αρχαία Ελλάδα. Ένα από αυτά ήταν τόσο καλό που το όνομά του παραμένει γνωστό ακόμα και σήμερα: Σωκράτης.

Ένας από τους προπάτορες της μοντέρνας φιλοσοφίας, χρησιμοποιούσε μία ενδιαφέρουσα τεχνική για να οδηγήσει τους συνομιλητές του στη σοφία: Όταν κάποιοι συζητούσαν, έμπαινε στη συζήτηση και προσποιούνταν τον μαθητή που δεν γνωρίζει τίποτα. Έτσι οδηγούσε τον συνομιλητή του να πάρει τον ρόλο του δασκάλου. Αυτός, ως δάσκαλος, παρουσίαζε τα συμπεράσματά και τις απόψεις του. Όσο περνούσε η ώρα, ο Σωκράτης άρχιζε να του κάνει ερωτήσεις, δείχνοντας με αργό τρόπο ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης αυτός ήταν ο δάσκαλος. Με τις ερωτήσεις του, αποδείκνυε τα λάθη των συνομιλητών του και τους ωθούσε να αμφισβητούν όσα νόμιζαν ότι γνώριζαν.

Τρίτη 17 Μαΐου 2016

Απίστευτο: Η Γαλλία απαγορεύει τις διαδηλώσεις σε ακτιβιστές και αντιφασίστες…



Αναδημοσίευση από το bankingnews.gr

Σύμφωνα με το επίσημο έγγραφο της γαλλικής αστυνομίας απαγορεύεται η κυκλοφορία για τους «επικίνδυνους για τη δημόσια ασφάλεια» ακτιβιστές και αντιφασίστες Στην προοδευτική Ευρώπη της ελευθερίας, οι γαλλικές αρχές απαγορεύουν πλέον τη συμμετοχή ακτιβιστών και μελών αντιφασιστών οργανώσεων σε διαδηλώσεις.

Διήμερο «ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ και ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ»


Το πρόγραμμα για το Διήμερο «ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ και ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» στις 21 & 22 Μάη στη Νομική Αθηνών

ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΑΙ ΑΜΕΣΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΘΕΜΑΤΙΚΩΝ ΕΙΣΗΓΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΗΜΕΡΟ 21 & 22 ΜΑΪΟΥ
ΝΟΜΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ

Αμφιθέατρο Παπαρηγοπούλου -Αίθουσες Πολίτη και Χατζηδάκη
(Είσοδος από Σόλωνος)

Ελληνικό: «…Ο εξευτελισμός τους να γίνει τέλειος…»




Του Πάνου Τότσικα

«Για μας το Ελληνικό δεν είναι ένα πρότζεκτ, αλλά κατάθεση ψυχής, είναι το μοντέλο της αυτοδιαχείρισης, της κινηματικής και συλλογικής δράσης. Είναι η εναλλακτική αντίληψη που έχουμε για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον», σημείωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, υπογραμμίζοντας ότι δεν πρόκειται να εγκαταλειφθεί η μάχη για να μετατραπεί το Ελληνικό σε Μητροπολιτικό Πάρκο, ανοιχτό σε όλους και όλες τους πολίτες του ευρύτερου πολεοδομικού συγκροτήματος. Μία αρμονική, λειτουργική και περιβαλλοντική αξιοποίηση ενός σημαντικού αποθέματος δημόσιου, ελεύθερου χώρου, μέσα στο τραυματισμένο πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, όπως τόνισε.


Δευτέρα 16 Μαΐου 2016

Αρκετά πια μ' αυτό το #ΑΡΚΕΤΑ;




ΤΟ #ΑΡΚΕΤΑ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΙΑ ΛΥΣΗ, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ


Αναδημοσίευση από το arketa-nuitdebout.blogspot.gr
του Κώστα Πουλή

Διχασμένη και πάλι η κοινή γνώμη στο ΦΒ, μετά την πρώτη απόπειρα του #ΑΡΚΕΤΑ να δημιουργήσει νέο κίνημα πλατείας και μάλιστα αυτή την φορά πανευρωπαϊκό ή και παγκόσμιο. Να κάνει και δεύτερη απόπειρα; να το κόψει εδώ;

Μήπως, λέω μήπως , αυτό που μας διχάζει είναι τελικά αυτό που μπορεί να μας ενώσει; Τι μας διχάζει;

-Το ότι εμείς θεωρούμε το #ΑΡΚΕΤΑ την μόνη λύση, ενώ για κάποιους άλλους είναι μια μαλακία και  μισή.

-Αλλά και το ΕΠΑΜ είναι μια μαλακία και μισή και η ΛΑΕ και η Ζωή και το ΑΝΑΡΣΥΑ, όλα μια      μαλακία και μισή, αφού επίσης δεν φέραν κάποιο αποτέλεσμα, ούτε προβλέπεται να φέρουν στο  άμεσο μέλλον τουλάχιστον.

-Και οι αγώνες των ανένταχτων (ποιοι;;;) μια  μαλακία και μισή.


15 ΜΑΙΟΥ #ΑΡΚΕΤΑ - ΑΘΗΝΑ (video)


Κυριακή 15 Μαΐου 2016

Κεν Λόουτς: Επιτίθεται στην ΕΕ, αλλά προειδοποιεί για τους κινδύνους του Brexit


(κλικ στην εικόνα για να δείτε το σχετικό VIDEO)

Η Βρετανία θα αποκτήσει «μια κυβέρνηση της άκρας δεξιάς», αν αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, δήλωσε ο σπουδαίος Άγγλος σκηνοθέτης Κεν Λοουτς, σε ερώτηση σχετικά με το δημοψήφισμα που θα πραγματοποιηθεί στις 23 Ιουνίου.

Σε μερικές εβδομάδες έχουμε μια σημαντική ψηφοφορία: θα εγκαταλείψουμε ή όχι την Ευρωπαϊκή Ένωση; Πιστεύω ότι είναι ένα πολύ δύσκολο ερώτημα», δήλωσε ο Κεν Λόουτς, που σύντομα θα κλείσει τα 80, κατά τη συνέντευξη Τύπου που ακολούθησε την προβολή της ταινίας του «Εγώ, ο Ντάνιελ Μπλέικ» με την οποία συμμετέχει στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών, σύμφωνα με Το Βήμα.

Χρέος τα πρώτα 5000 χρόνια


...Ένας βαβυλώνιος χωρικός μπορεί να είχε πληρώσει ένα γενναίο ποσό σε ασήμι στα πεθερικά του, για να επισημοποιήσει το γάμο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν του άνηκε η σύζυγός του. Σίγουρα δεν μπορούσε να αγοράσει ή να πουλήσει τη μητέρα των παιδιών του. Όμως όλα αυτά μπορούσαν να αλλάξουν αν αυτός έπαιρνε ένα δάνειο. Αν αποδεικνυόταν επισφαλής, οι πιστωτές του μπορούσαν αρχικά να του κατασχέσουν τα πρόβατα και τα έπιπλά του, έπειτα το σπίτι του, χωράφια, τους οπωρώνες και τελικά να του πάρουν τη σύζυγο, το παιδιά, ακόμα και τον ίδιο σαν χρεωστικούς «δουλοπάροικους», μέχρι να διευθετηθεί το ζήτημα (το οποίο καθώς οι πόροι του εξαφανιζόταν γινόταν ολοένα και δυσκολότερο). Το χρέος ήταν αυτό που κατέστησε δυνατό να φανταστούμε το χρήμα, ως οτιδήποτε σχετικό με τη σημερινή του έννοια και γι’ αυτό επίσης να γεννήσει αυτό που αποκαλούμε «αγορά»: μια αρένα όπου οτιδήποτε μπορεί να πουληθεί και να αγοραστεί, γιατί όλα τα αντικείμενα (όπως και οι δούλοι) απαξιώνονται από τις προηγούμενες κοινωνικές τους σχέσεις και υπάρχουν μόνο σε σχέση με το χρήμα...

 (αναδημοσίευση από το «ΥΦΑΝΕΤ»


Ο ανθρωπολόγος David Graeber λέει ότι μονάχα διαμέσου μιας γενικής ιστορικής κατανόησης του χρέους και της σχέσης του με τη βία, μπορούμε να εκτιμήσουμε την εποχή μας που τώρα γεννιέται. Εδώ προσπαθεί να καλύψει το ιστορικό μας κενό.

Αυτό που ακολουθεί, είναι ένα απόσπασμα ενός κατά πολύ μεγαλύτερου σχεδίου έρευνας, σχετικά με το χρέος και το πιστωτικό χρήμα στην ανθρώπινη ιστορία. Το πρώτο και συναρπαστικό συμπέρασμα αυτού του σχεδίου έρευνας είναι ότι κατά τη μελέτη της οικονομικής ιστορίας, τείνουμε συστηματικά να αγνοούμε το ρόλο της βίας, τον απόλυτα κεντρικό ρόλο του πολέμου και της δουλείας, στη δημιουργία και σχηματοποίηση των βασικών θεσμών, αυτού που σήμερα αποκαλούμε «οικονομία». Επιπλέον, σημασία έχουν και οι προελεύσεις. Η βία μπορεί να είναι αόρατη, αλλά παραμένει τυπωμένη στη φιλοσοφία της κοινής οικονομικής λογικής μας, στην προφανέστατα αυταπόδεικτη φύση των θεσμών, που απλά ποτέ δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν έξω από το μονοπώλιο της βίας – αλλά και της συστηματικής απειλής της βίας – που διατηρείται από το σύγχρονο κράτος.

Παρασκευή 13 Μαΐου 2016

Η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην τηλεόραση του TPP


Η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας και πρώην πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου, συμμετέχει στο πρόγραμμα έκτακτων τηλεοπτικών εκπομπών του ThePressProject αυτή την Τετάρτη 18 Μαΐου στις 21:30 το βράδυ.

Mπορείτε να συμμετέχετε με ερωτήσεις χρησιμοποιώντας το #askTPP στα κοινωνικά δίκτυα. Επειδή η εκπομπή θα αναμεταδοθεί από τηλεοπτικούς σταθμούς θα γυριστεί λίγες ώρες νωρίτερα, οπότε μην περιμένετε να στείλετε τις ερωτήσεις σας την τελευταία στιγμή.

περισσότερα στο TTP, εδώ:

Βαρουφάκης: Απειλούσαμε με Grexit τους Ευρωπαίους - Ο Δραγασάκης με «κάρφωσε» στον Ντράγκι (Video)



(από το ATHENS LIVE)

Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

Αλαίν Μπαντιού: «Ο Τσίπρας είναι ένας άνθρωπος ο οποίος αρνήθηκε να γίνει ήρωας.»



συνέντευξη
Αναδημοσίευση από το popaganda.gr

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε, κύριε Μπαντιού, από το Nuit Debout, και τα πρόσφατα διεθνή μαζικά κινήματα των πλατειών, από την Αίγυπτο και την Κίνα, μέχρι την Αθήνα και και τη Νέα Υόρκη, με τα οποία ξεκινήσατε κι εσείς τη διάλεξή σας στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Το συμπέρασμά σας ήταν απαισιόδοξο. Είπατε ότι ήταν αναμενόμενη η αποτυχία τους αφού στερούνται πολιτικού υποβάθρου. Τα κινήματα δεν αποτελούν ιστορικά ένα εφαλτήριο για την ανάδειξη των νέων πολιτικών; Να ξεκαθαρίσω πως όσα ανέφερα δεν αποτελούν κριτική εναντίον των μαζικών κινημάτων. Μίλησα για τη θέση που θα μπορούσαν να έχουν στην εμφάνιση μιας νέας πολιτικής. Χωρίς ιστορικά κινήματα δεν μπορεί να υπάρξει μια νέα πολιτική. Τα μαζικά κινήματα δεν είναι παρά μόνο μια αρχή. Ενα κίνημα μπορεί να παράξει πολιτική, μπορεί όμως και να μην παράξει. Και καλό είναι να το γνωρίζει κανείς αυτό. Υπάρχει μια διαλεκτική ανάμεσα στα ιστορικά κινήματα και την πολιτική. Πρέπει να δουλευτεί αυτή η διαλεκτική όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γίνεται.

Από τα κινήματα των τελευταίων 5 χρόνων ξεχωρίζετε, παρόλη την αποτυχία του, το κίνημα της Αιγύπτου. Γιατί το πιο πλήρες κίνημα ήταν το αιγυπτιακό. Είναι επίσης και το μαζικό κίνημα του οποίου η αποτυχία ήτανε η πιο παταγώδης. Θα έλεγα επομένως ότι αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μάθημα. Μας έδειξε ότι η δύναμη ενός κινήματος δεν έχει καμία σχέση με το πολιτικό του μέλλον. Η σχέση αυτή μεταξύ ιστορίας και πολιτικής εναπόκειται περισσότερο στην ποιότητα παρά στο μέγεθος, και ειδικότερα στην δυνατότητα να υπάρξουν θετικά κι όχι μόνο αρνητικά συνθήματα. Το αιγυπτιακό κίνημα, ως κίνημα αυτό καθεαυτό ήταν υπέροχο, αλλά τα συνθήματά του ήταν μόνο αρνητικά.

Τρίτη 10 Μαΐου 2016

Πριν ένα χρόνο...


( Τότε που  η  "αριστερή πλατφόρμα" συμπορεύθηκε με τον Δ. Παπαδημούλη, τον Ν. Φίλη και τους 53 plus  στην επιχείρηση απομάκρυνσης του Γ. Βαρουφάκη.  Λίγο αργότερα ήρθε και η δική της σειρά... )



η συνέχεια εδώ:

Από το Çayönü στο Çatalhöyük: ανάδυση και ανάπτυξη μιας ισότιμης κοινωνίας


(για έναν «υπαρκτό κομμουνισμό» που που γεννήθηκε από «επανάσταση» και επιβίωσε 1200 χρόνια...)


Αναδημοσίευση μετάφρασης από το "REBELNET.gr"

Η ανακάλυψη του Πρώιμου Πολιτισμού της Ανατολίας

Το 1958, ο Βρετανός αρχαιολόγος James Mellaart, καθώς εξερευνούσε τη νότια Ανατολία, ανακάλυψε έναν τύμβο, που αποτελούνταν από επίπεδα νεολιθικού οικισμού. Τον ενθουσίασε, καθώς ήταν η πιο εκτενής γνωστή νεολιθική τοποθεσία στην Εγγύς Ανατολή. Ο τύμβος αυτός βρίσκεται σε μια διακλάδωση κι έτσι αποκαλείται «ο τύμβος στη διακλάδωση», Çatalhöyük (στα τούρκικα “çatal” = διακλάδωση, “höyük” =τύμβος). Το 1961, ο Mellaart ξεκίνησε τις ανασκαφές, που διήρκεσαν μέχρι το 1965 (με ένα διάλειμμα το 1964). Το 1993, ξεκίνησαν και πάλι οι έρευνες. Οι νέες ανασκαφές, με διευθυντή το Βρετανό αρχαιολόγο Ian Hodder, σχεδιάστηκαν να διαρκέσουν 25 χρόνια και είναι από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά έργα της εποχής μας (Balter 1998: 1442/2).

Το ανάχωμα αποτελείται από 12 επίπεδα κτιρίων[1] της νεολιθικής πόλης, που κατοικήθηκε από το 7.300 π.Χ. μέχρι το 6.100 π.Χ., δηλαδή 1.200 χρόνια χωρίς διακοπή[2]. Σύμφωνα με του σημερινούς υπολογισμούς, πάνω από 10.000 άνθρωποι κατοικούσαν το Çatalhöyük (Hodder 1998: 8/1). Ο οικισμός ούτε καταστράφηκε, ούτε λεηλατήθηκε. Ένας μεγάλος αριθμός από καλοδιατηρημένα ευρήματα περίμεναν τον Mellaart και τον Hodder.

Είμαι ο πιτσιρίκος!


Η αντίδραση από μερίδα του κοινού τόσο στην στοχοποίηση του μπλόγκερ πιτσιρίκου από τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον ακροδεξιό διαδικτυακό συρφετό, όσο και στη δήλωσή του ότι θα αναστείλει τη λειτουργία του μπλογκ του, αντιμετωπίστηκε με ένα μίγμα αδιαφορίας και κυνισμού, που δείχνει πώς σταδιακά αλλάζει μια πληγωμένη και ηττημένη κοινωνία…

Στις 5 Μαΐου ο Άδωνις Γεωργιάδης ανέβασε τη φωτογραφία του Σπύρου Γραμμένου δείχνοντάς τον ως τον μπλόγκερ πιτσιρίκο – προφανώς υποδεικνύοντας στους «θαυμαστές του» να τον λιντσάρουν όπου τον βρουν. Λίγες ώρες μετά, κι αφού είχε γελάσει όλο το ίντερνετ με την γκάφα του Άδωνι (ή όποιου χειρίζεται το λογαριασμό του τέλος πάντων), ένας άλλος χρήστης ανέβασε φωτογραφία του old boy γράφοντας ότι σύμφωνα με δικές του απόρρητες πληροφορίες, αυτός είναι ο πιτσιρίκος – να λιντσάρουν αυτόν δηλαδή. Μόλις είχε ανοίξει η κυνηγετική περίοδος στο Τέξας και δεν το είχαμε καταλάβει…

η συνέχεια εδώ:  http://unfollow.com.gr/web-only/eimai-o-pitsirikos/



Ο Α. Badiou στο «City Plaza»


Εικόνες(video)  από την επίσκεψη του Α. Μπαντιού από τον χώρο στέγασης προσφύγων City Plaza (07-05-2016)



Σάββατο 7 Μαΐου 2016

ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΝΑΜΕΤΑΔΩΣΗ: O Α. Μπαντιού στην Νομική (7.30 μ.μ.)




Σάββατο 7 Μαϊου , ώρα 7.30 μ.μ., Νομική Σχολή Αθήνας, (αίθουσα 10, Νέο Κτίριο)
με θέμα: «Το σύγχρονο νομαδικό προλεταριάτο και το προσφυγικό ζήτημα»
Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό
Την εκδήλωση οργανώνουν το περιοδικό αληthεια , η Ανοιχτή Πρωτοβουλία για το Προσφυγικό Μέτωπο και η ΑΡΕΝ Νομικής
Θα υπάρχει παράλληλη μετάφραση

Παρασκευή 6 Μαΐου 2016

Αν υπήρχε Facebook το 33 μ.Χ...



η συνέχεια εδώ:


Η «κυβερνώσα Αριστερά» στην ...Αννίτα Πάνια


Τσάμπα σπαταλάτε τον χρόνο σας να παρακολουθείτε τι συζητήσεις γίνονται στην βουλή και τις πληροφορίες μεταδίδουν με μέσα μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις για να καταλάβετε που πηγαίνουν τα πράγματα. Το παρακάτω 10λεπτο video αποδίδει με συνεκτικό τρόπο τα τεκταινόμενα στην πολιτική σκηνή και καταγράφει με άμεσο τρόπο τα όρια της αξιοπιστίας των επιχειρημάτων της κυβέρνησης.



Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

ΙΣΠΑΝΙΑ: προς κοινό μέτωπο PODEMOS με ΕΝΩΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ



Αναδημοσίευση από το iskra.gr
του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Τη στιγμή που το ελπιδοφόρο κίνημα Nuit Debout στη Γαλλία φέρνει στην Ευρώπη έναν αναζωογονητικό άνεμο κοινωνικού ριζοσπαστισμού, σημαντικές πολιτικές εξελίξεις δρομολογούνται στην Ισπανία. Η χώρα που εκπροσωπεί την τέταρτη ισχυρότερη οικονομία της ευρωζώνης βαδίζει σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές, στις 26 Ιουνίου, ύστερα από την αδυναμία του κατακερματισμένου κοινοβουλίου, που αναδείχθηκε από την αναμέτρηση της 20ής Δεκεμβρίου, να αναδείξει κυβέρνηση. Βρυξέλλες και Βερολίνο έχουν κάθε λόγο να παρακολουθούν με ανησυχία τις εξελίξεις στην Ιβηρική Χερσόνησο ύστερα από τον τεκτονικό σεισμό του περασμένου Δεκεμβρίου, που γκρέμισε το παραδοσιακό, δικομματικό σύστημα.

Συνέντευξη του Ανδρέα Καρίτζη: Ο Τσίπρας έπρεπε να παραιτηθεί και όχι να εφαρμόσει μνημόνιο


Αναδημοσίευση από την FM Voice

Συνέντευξη στην ‘FM Voice’: Ο Τσίπρας έπρεπε να παραιτηθεί και όχι να εφαρμόσει μνημόνιο
,
Μόλις λίγες ημέρες μετά την επιστροφή του από τη Θεσσαλονίκη, όπου μίλησε στην παρουσίαση του βιβλίου «Το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ» (του Χρήστου Λάσκου και του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου, εκδόσεις ΚΨΜ), ο πρώτος εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, επί προεδρίας Αλέξη Τσίπρα, δεν διστάζει να ταράξει τα νερά. Τον πετύχαμε κοντά στον χώρο εργασίας του, σε μία πάροδο της Πατριάρχου Ιωακείμ, στο κέντρο της Αθήνας. Ο Ανδρέας Καρίτζης δηλώνει ότι ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να παραιτηθεί, μετά την πραξικοπηματική παραγνώριση του δημοψηφίσματος από τους δανειστές και να μην αποδεχθεί το μνημόνιο. Παράλληλα, τονίζει ότι ο κ. Τσίπρας άλλαξε πολιτικά προς το χειρότερο, ενώ η κυβέρνησή του αποκόπηκε από την κοινωνία και έχασε την αναφορά της στην Αριστερά.


Τα μνημόνια είναι πραξικόπημα;

Στόχος της αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι η δημιουργία θεσμών που ελέγχουν τις βασικές λειτουργίες των κοινωνιών. Οι θεσμοί αυτοί είναι απρόσβλητοι και δεν μπορούν να επηρεαστούν από τη λαϊκή βούληση. Αυτό βρίσκεται, τώρα, σε εξέλιξη και το μνημόνιο είναι ένα μέσο περάσματος από μία αστική δημοκρατική συγκρότηση σε αυτήν την νέα κατάσταση. Αξιοποιήθηκε, δηλαδή, η κρίση χρέους για να μπουν οι κοινωνίες σε τέτοια προγράμματα. Τα μνημόνια είναι μέρος ενός σχεδίου, που στόχο έχει να περάσουμε σε ένα μοντέλο κοινωνίας, στην οποία οι άνθρωποι που δεν έχουν οικονομική ισχύ να μην έχουν λόγο για τα πράγματα για τις βασικές κρίσιμες αποφάσεις της.

Άρα, η κοινωνία, τώρα, έχει αποσβολωθεί από την ένταση των μέτρων…

Η κοινωνία βρίσκεται σε μία αμήχανη κατάσταση, διότι εξάντλησε όλα τα εργαλεία που της έδινε η προηγούμενη θεσμική μορφή (εκλογές, κίνημα, πλατείες, δημοψήφισμα). Αυτό που απαιτείται είναι να βρεθούν άλλοι τρόποι πολιτικής και κοινωνικής δράσης για να μπορέσουμε να βγούμε από αυτήν την κατάσταση. Γιατί δεν πρόκειται για μία προσωρινή αλλαγή, όπως μας έλεγαν στην αρχή για τα μνημόνια. Αυτή είναι μία μείζονα αλλαγή, ιστορικού χαρακτήρα, μία κεντρική στρατηγική, πολύ επικίνδυνη, όχι μόνο για τα λαϊκά στρώματα αλλά και για κάθε άνθρωπο που πιστεύει στη Δημοκρατία. Ακόμη και τους φιλελεύθερους ή τους συντηρητικούς αν ρωτήσεις είναι θορυβημένοι με αυτό που συμβαίνει.

Τετάρτη 4 Μαΐου 2016

Νέα «κινήματα», νέοι μοχλοί εκτόνωσης της λαϊκής οργής


Το παρακάτω κείμενο είναι από τον «ριζοσπάστη». Το αναδημοσιεύουμε για να προσφέρουμε λίγο γέλιο στους αναγνώστες μας


Από συγκέντρωση των «Nuit Debout», με το πανό να γράφει: «Πολίτες, ας γράψουμε μόνοι μας το επόμενο Σύνταγμα»

Από τις αρχές του Απρίλη, έχουν πυκνώσει στη Γαλλία κινητοποιήσεις που συνδέθηκαν με «ανοιχτές συνελεύσεις» και συζητήσεις σε κεντρικές πλατείες, συχνά μέχρι αργά το βράδυ ή και το ξημέρωμα, οι οποίες γι' αυτόν το λόγο βαφτίστηκαν «Nuit Debout» («Νουί Ντεμπού», σε ελεύθερη απόδοση σημαίνει «Ορθιος τη νύχτα» ή «Ολονυκτία»).

Το τελευταίο δεκαήμερο τέτοιες συγκεντρώσεις μοιάζουν να επεκτείνονται ραγδαία σε όλη τη χώρα. Αν και αρχικά συνδέθηκαν με την εναντίωση στην αντεργατική μεταρρύθμιση «Ελ Κομρί», πλέον, πολλοί τις εμφανίζουν ως μορφή καταδίκης κι άλλων πλευρών της πολιτικής της κυβέρνησης Ολάντ - Βαλς, ακόμα και ενάντια «γενικά στο σύστημα».

Στην ιστοσελίδα που έχει δημιουργηθεί, οι «Νουί Ντεμπού» καλούν το επόμενο διάστημα σε «μία μεγάλη διεθνή δράση το Σαββατοκύριακο της 15 του Μάη... για μαζικές καταλήψεις των δημόσιων πλατειών παντού στον κόσμο». Ομως, σε αναντιστοιχία με τους δυναμικούς ακτιβισμούς, τα αιτήματα είναι (τουλάχιστον) λειψά. Ετσι, καθορίζοντας «ως πρώτο του στόχο τη δημιουργία ενός χώρου σύγκλισης των αγώνων», το «κίνημα» των «Νουί Ντεμπού» καλεί σε ενίσχυση των δεσμών «των πολυάριθμων κινημάτων, που στις τέσσερις γωνιές του κόσμου αντιστέκονται και αντιμάχονται τον κοινωνικό αποκλεισμό, τη χρηματοπιστωτική δικτατορία, την καταστροφή του περιβάλλοντος, τους πολέμους και το μιλιταρισμό, την υποβάθμιση των συνθηκών της ζωής μας».

Εμπειρικές ενδείξεις ότι οι λιγότερες ώρες εργασίας αυξάνουν τους μισθούς

Αναδημοσίευση από (το)  περγάδι

Όπως μπορούμε να δούμε στο παρακάτω διάγραμμα, οι περισσότερες ώρες εργασίας δεν αυξάνουν τους μισθούς της εργατικής τάξης, ούτε οι λιγότερες ώρες εργασίας συμπιέζουν τους μισθούς.


Εμπειρικά στοιχεία για την αντίστροφη συσχέτιση μεταξύ ωρών εργασίας και μισθών στις χώρες της ευρωζώνης (Πηγή: ΟΟΣΑ)

Στην ευρωζώνη, καθώς οι ώρες εργασίας μειώνονται (άξονας x), οι μισθοί αυξάνονται (άξονας y). Η ευρωζώνη είναι μια καλή μελέτη περίπτωσης (case study) για την εμπειρική σχέση μεταξύ ωρών εργασίας και τους μισθούς, διότι κοινό νόμισμα σημαίνει ότι δεν υπάρχει ανάγκη προσαρμογής συναλλαγματικών ισοτιμιών.

Τρίτη 3 Μαΐου 2016

Νίκος Νούλας: Η Αριστερά μπροστά στο προβλέψιμα απρόβλεπτο

Δελτίο τύπου

Το συνεργατικό βιβλιοπωλείο Ακυβέρνητες Πολιτείες, παρουσιάζει το νέο πολιτικό δοκίμιο του Νίκου Νούλά:

"Η Αριστερά μπροστά στο προβλέψιμα απρόβλεπτο",

προσπαθεί να καταπιαστεί με ορισμένα από τα θέματα και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η σύγχρονη Αριστερά: ο χαρακτήρας του ιμπεριαλισμού και της παγκοσμιοποίησης, ο ρόλος της Ελλάδας στο διεθνές τοπίο, ο χαρακτήρας της σύγχρονης εργατικής τάξης, το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, οι χαρακτήρας και οι προκλήσεις του κινήματος αντίστασης.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 6Μαΐου
στο βιβλιοπωλείο μας, Αλ. Σβώλου 28, στις 7 μμ.

Μαζί με τον συγγραφέα θα μιλήσουν οι:

Αλέξανδρος Κιουπκιολής, τμήμα Πολιτικών Επιστημών ΑΠΘ
Κώστας Παλούκης, Ιστορικός
Γιώργος Στεφανίδης, ομάδα Πλατύπους



ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΟΚΚΙΝΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΣΤΟΝ ΚΩΣΤΑ ΠΕΛΕΤΙΔΗ – Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΜΙΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ


Συνεδρίαση λαϊκής αυτοδιοίκησης στο χωριό Βλάσι Αγράφων, 1943. Φωτογραφία του Σπύρου Μελετζή
Αναδημοσίευση από το  K-Lab
του Κώστα Παλούκη

Ο Μήτσος Παρτσαλίδης, ο κόκκινος δήμαρχος του μεσοπολέμου

Ο πρώτος «κόκκινος» δήμαρχος υπήρξε ο Μήτσος Παρτσαλίδης. Τον Φεβρουάριο του 1934 εκλέχτηκε δήμαρχος Καβάλας. Στις 12 Μαρτίου, στις επαναληπτικές εκλογές Σερρών, αναδείχτηκε δήμαρχος ο επίσης «κόκκινος» Διονύσης Μενύχτας. Ισχυρή παρουσία είχε, επίσης, η Αριστερά σε 60 δήμους και κοινότητες. Για πρώτη φορά η αριστερά με εκπρόσωπο έναν κομμουνιστή και εργάτη καταλαμβάνει δημοκρατικά έναν κρατικό θεσμό. Η προσπάθεια καθαίρεσής του προκάλεσε στην Καβάλα ένα πολύ δυναμικό κίνημα. Η επιτυχία του Ε.Μ.Ε.Α. στις δημοτικές εκλογές του 1934 ήταν κορυφαία στιγμή μιας μεγάλης αλυσίδας δράσεων των προσφύγων και όλων των εργατών της Καβάλας, «τεράστια κατάκτηση και νίκη του εργαζόμενου λαού της Καβάλας» είπε ο ίδιος ο Παρτσαλίδης μιλώντας στην πρώτη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ανήμερα το Πάσχα του 1934. Το ψηφοδέλτιο του Ε.Μ.Ε.Α. περιλάμβανε σύμφωνα με τον Νίκο Καραγιαννακίδη ως υποψηφίους εργάτες και ιδιωτικούς υπαλλήλους, καθώς και μικροεπαγγελματίες, εκφράζοντας τη «σύγκρουση των δύο κόσμων που ολοκάθαρα χωρίστηκαν στην Καβάλα». Ο αντίπαλος συνδυασμός, ένα καθαρό αστικό ψηφοδέλτιο υπό το γηγενή Κλεάνθη Τερμεντζή, το δικό τους αστικό «Ενιαίο Μέτωπο», με υποψηφίους που ήταν καπνέμποροι, κτηματομεσίτες, έμποροι – καταστηματάρχες και ελεύθεροι επαγγελματίες, γιατροί, δικηγόροι, βιβλιοπώλες και επιχειρηματίες. Ένα σαφώς ταξικό ψηφοδέλτιο μεγαλοαστών και μεσοαστών, συγκέντρωνε όλο τον αστικό κόσμο, την εργοδοσία, τους αντιδραστικούς διανοούμενους και τον αστικό τύπο της πόλης, ενώ είχε την υποστήριξη της πολύ ισχυρής αστυνομίας και των καπνεμπόρων.

Δευτέρα 2 Μαΐου 2016

Helena Sheehan: «Το κύμα του ΣΥΡΙΖΑ»

Αναδημοσίευση από το «δρόμο της Αριστεράς»

της Helena Sheehan

«Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένας ορίζοντας ελπίδας. Τώρα είναι ένας στρόβιλος απόγνωσης. Πάσχιζα να δω τις ενέργειες των συντρόφων υπό το καλύτερο δυνατό φως χωρίς να εγκαταλείπω το δικό μου κριτικό πνεύμα και την ηθική μου πυξίδα», αναφέρει η Helena Sheehan στο υπό έκδοση βιβλίο της «Το κύμα του ΣΥΡΙΖΑ» (The Syriza Wave), που θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες από τις εκδόσεις Monthly Review Press). Η Helena Sheehan είναι πολιτική ακτιβίστρια και καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Δουβλίνου, πρωτοστάτησε στην Ιρλανδία και στην Ευρώπη για την ανάπτυξη του κινήματος αλληλεγγύης στην Ελλάδα και συμμετείχε σε πολλές δράσεις στη χώρα μας. Στο βιβλίο της αποτυπώνει όλη αυτή την εμπειρία, από την ευφορία στην απογοήτευση, την οποία συνοψίζει στον υπότιτλο «Η εκτόξευση και η πτώση με την Ελληνική Αριστερά». Ο Δρόμος της Αριστεράς εξασφάλισε και παρουσιάζει μια προδημοσίευση αυτού του βιβλίου, που αναμένεται να φωτίσει αρκετές πλευρές της υπόθεσης ΣΥΡΙΖΑ, όπως μπορεί να δει και να αξιολογήσει κάποιος στοχαστής από μια κάποια απόσταση, έξω από τα όρια της Ελλάδας.


«Το Όχι ήταν Ναι. Το λάθος ήταν σωστό. Η δεξιά ήταν αριστερά. Η συνθηκολόγηση ήταν πράξη θαρραλέα». Είναι άλλο πράγμα να υπαινίσσεσαι ότι έχεις ένα πιστόλι στον κρόταφο και να παραδέχεσαι την ήττα και άλλο πράγμα να κάνεις στροφή και να ισχυρίζεσαι ότι επιτεύχθηκε μια μεγάλη ηθική νίκη και να βάζεις στο στόχαστρο οποιονδήποτε δεν συμφωνεί. Παραβιάστηκε κατάφωρα η στοιχειώδης λογική, αγνοήθηκαν τα στοιχεία της εμπειρίας και υπήρξε άρνηση της ηθικής ενοχής. Υπήρξε απεγνωσμένη προσκόλληση σε αντιφάσεις. Το ‘ναι’ και το ‘όχι’ στην ίδια πρόταση, στην ίδια διαδικασία οικειοποίησης, δεν είναι συμβατά, ούτε από λογική, ούτε από εμπειρική, ούτε από ηθική άποψη. Όσον αφορά την εννοιολογική σύλληψη της αντίφασης, το θέμα δεν είναι να την βεβαιώνεις και να βυθίζεσαι σε αυτήν, αλλά να πασχίζεις να την επιλύσεις, να την υπερβείς, να δημιουργήσεις μία νέα σύνθεση από αυτή. Λες και η εντατικοποιημένη οικονομική απαλλοτρίωση και η πολιτική συνθηκολόγηση δεν ήταν κιόλας κάτι αρκετά κακό, πρόσθεσαν και τη διανοητική σύγχυση και την ηθική υποβάθμιση στην τρομακτική πραγματικότητα που ξεδιπλωνόταν.

Να τσιτάρεις τον Έγελο και να περιφρονείς την «όμορφη ψυχή» προκειμένου να επιτεθείς σε οποιονδήποτε επέλεξε να ενεργήσει σε συνέπεια με τις πεποιθήσεις του, με εξέπληξε ως κάτι ιδιαίτερα άθλιο. Ντράπηκα για συντρόφους που το έκαναν αυτό. Δεν μπορείς να χτίσεις μια αριστερά όταν πετάς στα σκουπίδια την ίδια τη βάση των πεποιθήσεων μας. [Κι αυτό] προήλθε από ένα μείγμα απροκάλυπτου καιροσκοπισμού, γνήσιας σύγχυσης, ψυχολογικής αναστάτωσης και μεταμοντέρνας σοφιστείας…

Κυριακή 1 Μαΐου 2016

ΠΩΣ Η ΔΥΤΙΚΗ ΑΦΗΓΗΣΗ ΔΟΛΟΦΟΝΗΣΕ ΤΟΝ ΣΥΡΙΑΚΟ ΛΑΟ


«Είπατε ψέματα για το Ιράκ. Είπατε ψέματα για το Αφγανιστάν.
Είπατε ψέματα για τη Λιβύη. Λέτε ψέματα
για τη Συρία και το Ιράν.»
Από το "avantgarde"

Αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο της Ιρανής γεωπολιτικής αναλύτριας Sharmine Narwani σε μετάφραση της Νικολέττας Κίτσου. Ανεξάρτητα από επιμέρους διαφωνίες (όπως πχ το σημείο στο οποίο αναφέρει πως ο σημερινός κόσμος είναι πολυπολικός), το άρθρο είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικό σε ό,τι αφορά την αφήγηση που χρησιμοποίησε η Δυτική Αυτοκρατορία για να πλαισιώσει τις προσπάθειές της να επιβάλει αλλαγή καθεστώτος στη Συρία, στα πλαίσια της επικαιροποίησης της ηγεμονίας της στην πλούσια σε πετρέλαιο περιοχή της Μέσης Ανατολής και παγκόσμια. Η αντιμετώπιση του πολέμου της πληροφορίας που εξαπολύει η Αυτοκρατορία ενάντια στους εχθρούς της είναι και αυτή ταξική πάλη, και καλά θα κάνουν να το πάρουν χαμπάρι αυτό οι διάφοροι αριστεροί που χάφτουν αμάσητο ό,τι τους πλασάρουν τα ΜΜΕ του ιμπεριαλιστικού τους μπλοκ, πανηγυρίζοντας για «επαναστάσεις» και καταγγέλλοντας «δικτάτορες που σφάζουν το λαό τους» μαζί με το BBC και το CNN. Μετά τη Λιβύη, τη Συρία και την Ουκρανία, η αφέλεια δε μπορεί να αποτελεί πια δικαιολογία.

Στις 23 Μαρτίου 2011, στην αρχή αυτού που σήμερα αποκαλούμε «συριακό πόλεμο», δύο νέοι άντρες – ο Σάερ Γιαχία Μερχέτζ και ο Χαμπήλ Άνις Νταγιούμπ- δέχτηκαν πυρά και σκοτώθηκαν στην πόλη Ντάραα της νότιας Συρίας.

Ο Μερχέτζ και ο Νταγιούμπ δεν ήταν ούτε άμαχοι, ούτε αντίθετοι με την κυβέρνηση του Προέδρου της Συρίας Μπασάρ Αλ-Άσαντ. Ήταν δύο στρατιώτες που υπηρετούσαν στις τάξεις του Αραβικού Συριακού Στρατού.

Δολοφονημένοι από ένοπλους αγνώστους, ο Μερχέτζ και ο Νταγιούμπ ήταν οι πρώτοι από τους ογδόντα οκτώ στρατιώτες που σκοτώθηκαν σε όλη τη Συρία κατά τον πρώτο μήνα της σύρραξης – σε Ντάραα, Λαττάκεια, Ντούμα, Μπάνιας, Χομς, Μουανταμίγιατ, Ιντλίμπ, Χαράστα, Σουγουέιντα, Ταλκάλαχ και στα προάστια της Δαμασκού.

Σύμφωνα με την Ανεξάρτητη Διεθνή Επιτροπή Έρευνας του ΟΗΕ για τη Συρία, ο συνολικός αριθμός των νεκρών από την πλευρά των κυβερνητικών δυνάμεων της χώρας ήταν 2.569 μέχρι τον Μάρτιο του 2012, δηλαδή κατά το πρώτο έτος των συγκρούσεων. Εκείνη την περίοδο, ο συνολικός αριθμός απωλειών που έδινε ο ΟΗΕ για όλα τα θύματα της πολιτικής βίας στη Συρία ήταν 5.000 νεκροί.

Αυτοί οι αριθμοί αποκαλύπτουν μια εντελώς διαφορετική εικόνα των γεγονότων στη Συρία. Σίγουρα δεν πρόκειται για τη σύρραξη για την οποία διαβάζαμε στα πρωτοσέλιδα – αν μη τι άλλο, η “ισορροπία” στους θανάτους μεταξύ των δύο πλευρών υποδεικνύει τουλάχιστον ότι η κυβέρνηση ακολούθησε την αρχή της αναλογικότητας στη χρήση ισχύος για την αντιμετώπιση της βίας.


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ