ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

Κομμουνιστής ...“είσαι και φαίνεσαι”!



Μετά τις τελευταίες εκλογές και την εκλογική αποτυχία αριστερών εκλογικών σχημάτων πέραν του εναπομείναντος ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, παρατηρείται μια κάποια αναζωπύρωση της συζήτησης για την ανάγκη κομμουνιστικοποίησης της Αριστεράς και του κινήματος. Οι θεωρητικές αφετηρίες αυτών των αναζητήσεων επικεντρώνονται περισσότερο στην αποκατάσταση μιας μαρξιστικής-επαναστατικής ορθοδοξίας και συνέχειας των παραδόσεων του κομμουνιστικού κινήματος και λιγότερο στην ανάγκες ανάλυσης/παρέμβασης της πολιτικής συγκυρίας.

Το πολιτικό πλαισιο στο οποίο διαδραματίζονται αυτές οι αναζητήσεις είναι δεδομένο και δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση: Εκφράζει την πρόθεση για μια κομμουνιστικοποίηση των δυνάμεων του πατριωτικού μετώπου εθνικής σωτηρίας της χώρας, οι οποίες πρακτικά συγκροτούν αυτό που συνήθως ονομάζεται “κόμμα της δραχμής”.

Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2016

Αποκαλυπτική συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου (29/01/16)



Αναδημοσίευση από EΡΤopen

Συνέντευξη Ζωής Κωνσταντοπούλου [*]

Γιάννα Παπαδάκου: Είναι τόσα τα θεσμικά θέματα που τρέχουν κα Κωνσταντοπούλου, να σας ευχαριστήσω κατ' αρχήν που ήρθατε, και μπαίνω αμέσως στα θέματά μας γιατί έχουμε πολλά να πούμε, θα μπορούσαμε να μιλάμε και για ένα δίωρο, όχι μόνο για ένα ημίωρο. Και θέλω να σας ρωτήσω αν εκτιμάτε ότι αυτός ο εκβιασμός που γίνεται από την ΕΕ σε σχέση με τη Σέγκεν και σε σχέση με το ότι επιχειρούν πραγματικά να μας μετατρέψουν σε αποθήκες ψυχών εδώ πέρα, να έρθουν όλοι να μείνουν, να κλείσουν τα σύνορα. Αν υπάρχει, όμως, και κίνδυνος νομικός. Επιτρέπεται να μας βγάλουν από τη Σέγκεν, σύμφωνα με τη συνθήκη που υπάρχει;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Κυρία Παπαδάκου, αυτός ο εκβιασμός που εκτυλίσσεται αυτές τις μέρες, έχει προετοιμαστεί από το καλοκαίρι. Και στη φιλοτέχνηση αυτού του εκβιασμού συνέπραξε ο ίδιος ο πρωθυπουργός όταν αποδέχθηκε από το καλοκαίρι να επαναλαμβάνει το νέο σενάριο που εκφωνείται από πλευράς ευρωκρατίας και είναι το σενάριο «ότι ολοκληρώθηκε το ελληνικό ζήτημα και τώρα το ζήτημα για την Ευρώπη είναι το προσφυγικό». Θα μου επιτρέψετε να σας πω ότι έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά αυτός ο εκβιασμός με τον εκβιασμό που είδαμε να ξεδιπλώνεται και ακόμη διακινείται με θύμα την Ελλάδα από το καλοκαίρι σε σχέση με τα δημοσιονομικά και τη νομισματική πολιτική. Η Ευρώπη…

3 χρόνια ΒΙΟΜΕ στα χέρια των εργαζομένων




Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Σκέψεις για τις κινητοποιήσεις των αγροτών



tou Νίκοu Νούλα

Α) Από τη μια αυθορμητισμός, μαζικότητα, ευδιάκριτη η παρουσία νεολαίας, αγωνιστικές διαθέσεις, πρωτοτυπία μορφών, δηλαδή πραγματική (και όχι συμβολική) προσπάθεια να μην περάσει η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στο φορολογικό.

Από την άλλη πολιτική ηγεμονία των αγροτοπατέρων της ΝΔ, χρησιμοποίηση της κινητοποίησης ως πολιτική παρακαταθήκη για το κόμμα τους, απολιτικοποίηση που ρέπει προς χωριστικές ιδεολογίες, παρουσία της χρυσής αυγής, απουσία αριστερής παρέμβασης (ακόμα και του ΚΚΕ...), ανοργανωσιά.

Β) Ερωτήματα προς προβληματισμό:

Τετάρτη 27 Ιανουαρίου 2016

Ένας χρόνος σύριζα (τσογλαναρία ρουστικάνα)




...Αυτή η γραμμή ήταν η συγκολλητική ουσία που κράτησε τα στελέχη του σύριζα μέσα στο μαντρί. Η υπόσχεση πως θα είναι η νέα εξουσία for ever and ever. Λίγο πολύ τους υποσχέθηκαν ότι ο τσίπρας θα είναι ο νέος τσάβες ή τέλοσπάντων ο νέος κίρσνερ και ότι αν θέλουν μια καρεκλίτσα στο μέλλον, καλό θα ήταν να μην κατέβουν από το τρένο. Ήταν με λίγα λόγια ένα ΤΙΝΑ (There Is No Alternative).

Φυσικά επρόκειτω για ένα ακόμα επικοινωνιακό τέχνασμα. Ο βίος μιας μνημονιακής κυβέρνησης είναι σε γενικές γραμμές σύντομος κι αυτό έχει καταγραφεί πολύ καλά τα τελευταία χρόνια. Πόσο μάλλον μιας μνημονιακής κυβέρνησης σαν κι αυτής του σύριζα, χωρίς σταθερές κοινωνικές συμμαχίες που θα εκτελούσε όλα τα συμβόλαια θανάτου που ακόμα και ο σαμαράς με τον άδωνη και τον δένδια ντρέπονταν να ολοκληρώσουν.

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2016

Ευτυχώς που κατέβηκε σήμερα στο Σύνταγμα το ΚΚΕ...


Τα εργατικά συνδικάτα και ομοσπονδίες, αλλά και πολικές οργανώσεις, της από πάντα αλλά και της πρόσφατης εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, που καλούσαν σήμερα σε κινητοποίηση ήταν όλα άφαντα. Κάποιοι ανθρωπάκοι που είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμά τους, τους έψαχναν στους πέριξ δρόμους, αλλά δεν τους έβρισκαν και ρωτούσαν τους περαστικούς μήπως τους είδαν. Η παρακάτω εικόνα είναι από την πλατεία Κλαυθμώνος από την συγκέντρωση ΑΔΕΔΥ και λοιπών προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων, λίγο πριν ξενικήσουν για την είσοδο του ...Hotel Grande Bretagne:


Εδώ, όταν έφτασαν:

50 αποκλειστικές φωτογραφίες από τη φιέστα της Συριζάρας






η συνέχεια εδώ:

Δευτέρα 25 Ιανουαρίου 2016

Αποχωρήσεις και ανεξαρτητοποιήσεις από την Δημοτική Κίνηση Ανοιχτή Πόλη



Αναδημοσίευση από το alterthess.gr

Την αποχώρηση και ανεξαρτητοποίηση τους από το δημοτικό σχήμα ανακοίνωσαν εκλεγμένοι της δημοτικής παράταξης "Ανοιχτή Πόλη" που στηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο Δήμο Αθήνας. Σε συνέχεια της ανακοίνωσης και μετά τη συλλογή και άλλων υπογραφών θα συνεχίσουν την παρέμβαση τους στα κινήματα και την τοπική αυτοδιοικηση με τη συγκρότηση νέου σχήματος.

Ολόκληρο το κείμενο της αποχώρησης:

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Οι τράπεζες χρησιμοποιούνται σήμερα όπως παλαιότερα τα τανκς και τα όπλα

(κλικ στην εικόνα για περισσότερα)

Αναδημοσίευση από το contra-xreos.gr
Συγκεκριμένες προτάσεις για τη διαμόρφωση ενός εναλλακτικού πολιτικού και οικονομικού σχεδίου υπέβαλε η Ζωή Κωνσταντοπούλου, στην κεντρική ομιλία της στο πλαίσιο των εργασιών της διεθνούς Συνδιάσκεψης «Για ένα Σχέδιο Β’ στην Ευρώπη», που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι στις 23 και 24 Ιανουαρίου 2016.

Η Συνδιάσκεψη συγκλήθηκε με πρωτοβουλία των Jean-Luc Melenchon (Ευρωβουλευτή και συνιδρυτή του Γαλλικού Κόμματος της Αριστεράς), Ζωής Κωνσταντοπούλου (τέως Προέδρου της Βουλής των Ελλήνων), Γιάνη Βαρουφάκη (πρώην υπουργού Οικονομικών της Ελλάδας), Oscar Lafontaine (πρώην υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας και συνιδρυτή της Die Linke) και Stefano Fassina (Βουλευτή Ιταλικής Αριστεράς, πρώην αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών της Ιταλίας), οι οποίοι συνυπέγραψαν τον Σεπτέμβριο του 2015 την κοινή διακήρυξη «Για ένα Σχέδιο Β’ στην Ευρώπη».

Η Συνδιάσκεψη κάλυψε θεματικές ενότητες, που αφορούν τη νομισματική πολιτική, το χρέος και τις διεθνείς εμπορικές συναλλαγές.

Ζ. Ρανσιέρ: Οι σοφιστές των ημερών μας κτίζουν το πλήρες.Το ερώτημα για μας είναι πως να κτίσουμε τα κενά...



Τον Γενάρη του 83 οργανώθηκε στο πανεπιστήμιο Paris 8, στο Παρίσι ένα συνέδριο με θέμα το “Ελληνικό σύμπτωμα”. Όπως εξηγείται στο οπισθόφυλλο του του τόμου “ελληνικό σύμπτωμα” που κυκλοφόρησε στα ελληνικά το 2014 από τις εκδόσεις “νήσος”: Ο όρος σύμπτωμα στον τίτλο, που διαλέχτηκε να μας τσιμπήσει σαν σωκρατική μύγα, μεταφέρει ένα ειρωνικό στοιχείο αναφορικά με όλον αυτό τον κυρίαρχο λόγο της πολιτικής ιατρικοποίησης. Σε καμία περίπτωση το ζητούμενο δεν είναι να αντικαταστήσουμε τους τεχνοκράτες ειδικούς, συνταγογραφώντας καινούργιες - εναλλακτικές ! - θεραπείες για τους λαούς. Από την άλλη, αν η ειρωνεία παραπέμπει σε ένα είδος άρνησης ή κριτικής, και επομένως και η απόκριση των κειμένων, ήταν όχι απλώς μαι κατηγορία - καταγγελία της εφαρμοζόμενης “θεραπείας” αλλά και μια απάντηση, η διατύπωση μιας άλλης ιδέας για την υγεία και η ανάληψη ευθύνης γι' αυτήν”.

Από αυτόν τον τόμο, διαλέξαμε και δημοσιεύουμε μερικά αποσπάσματα από το κεφάλαιο “ΕΠΙΣΦΑΛΗΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ” που περιλαμβάνει μια συζήτηση ανάμεσα στην Μαρία Κακογιάννη και τον Ζακ Ρανσιέρ, τα οποία εκφράζουν μια κριτική απέναντι σε πολιτικές πρακτικές και αντιλήψεις της παραδοσιακής κομμουνιστικής Αριστεράς, ζητήματα που αποκτούν ιδιαίτερη σημασία για την Αριστερά στην χώρα μας γιατί δεν σχετίζονται μόνον με ενσωμάτωση του ΣΥΡΙΖΑ στο νεοφιλελεύθερο στρατόπεδο αλλά και με την αποτυχία της υπόλοιπης Αριστεράς να συγκροτήσει μια εναλλακτική πολιτική λύση την εποχή των μνημονίων απέναντι στις κυρίαρχες πολιτικές.

Ζ. Ρανσιέρ:
...Η χειραφέτηση είναι ένας τρόπος προετοιμασίας ενός άλλου κόσμου, αλλά και ένας τρόπος ζωής μέσα στον υπάρχοντα κόσμο. Σε κάθε περίπτωση, η πολιτική ως συλλογική πράξη αποτελεί ανυπέρβλητη διάσταση της πάλης ανάμεσα σε δύο κόσμους, με άλλα λόγια, πρόκειται για τη διαδικασία οικουμενικοποίησης, ίδιον των πολιτικών συλλογικοτήτων. Υπάρχουν λοιπόν μορφές πολιτικής προ-υποκειμενοποίησης που ξεπερνούν, τρόπον τινά, τη στιγμή της πολιτικής διαμάχης· ποτέ όμως η λογική των εναλλακτικών τρόπων ζωής δεν θα αντικαταστήσει τις διαδικασίες οικουμενικοποίησης που παράγουν οι πολιτικές συλλογικότητες.

Μ Κακογιάννη: Σύμφωνα με τα λεγόμενά σας, το σκάνδαλο του '68 ήταν η εγγραφή του σε μια λογική που εναντιωνόταν στις επιταγές της «επαναστατικής επιστήμης» (βλ. επιστημονικός μαρξισμός), τη στιγμή που έμοιαζε εξ ολοκλήρου στιγματισμένο από την ιδεολογία.

Σήμερα, η βασική κατηγορία που βαραίνει τα διάφορα κινήματα είναι μάλλον η απουσία ιδεολογίας. Ακόμα και εκείνοι που θεωρούν αυτή την απουσία αρετή των κινημάτων, σε κάθε περίπτωση συμφωνούν ότι υφίσταται.

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2016

Αυτή είναι η σύμβαση η Σύμβαση Παραχώρησης των Αεροδρομίων




Η παραχώρηση των 14 κερδοφόρων Περιφερειακών Αεροδρομίων στην εταιρεία Fraport, ήταν μια από τις δεσμεύσεις που ανέλαβε η ελληνική κυβέρνηση να υλοποιήσει στα πλαίσια του 3ου Μνημονίου. Σήμερα, η σύμβαση αυτή έρχεται στην δημοσιότητα και αποκαλύπτονται όροι που αφορούν τόσο το δημόσιο συμφέρον, όσο και τους εργαζόμενους. Σύμφωνα με όσα περιλαμβάνονται στην σύμβαση, που όπως θα δείτε φέρει τις υπογραφές των υπουργών Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων κ. Σπίρτζη, Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου και Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου, του ΤΑΙΠΕΔ αλλά και της Fraport, το Δημόσιο θα πληρώνει τα έξοδα και η Fraport θα εισπράττει

Μια παρουσίαση της σύμβασης από τον Λάμπρο Ντούσικο, μέλος του Συντονιστικού της «Κοινής Πρωτοβουλίας Ενάντια στην Ιδιωτικοποίηση των Αεροδρομίων», εδώ:

Το πλήρες κείμενο της σύμβασης και μια σύντομη παρουσίαση των βασικών σήμείων εδώ:

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

Ένα σχέδιο Β για την Ευρώπη


Αναδημοσίευση από το contra-xreos.gr
Μετάφραση: Γιώργος Μητραλιάς

Κάλεσμα για να δημιουργήσουμε ένα χώρο σύγκλισης ενάντια στη λιτότητα και για την οικοδόμηση μιας πραγματικής δημοκρατίας

Τον Ιούλιο του 2015 γίναμε μάρτυρες ενός χρηματοπιστωτικού πραξικοπήματος που ενορχηστρώθηκε από την Ενωμένη Ευρώπη (ΕΕ) και τους θεσμούς της ενάντια στην ελληνική κυβέρνηση. Με αυτό τον τρόπο, η ΕΕ καταδίκαζε τον ελληνικό πληθυσμό να συνεχίσει να υποφέρει από τις πολιτικές λιτότητας που ο ίδιος είχε απορρίψει δυο φορές μέσα από τις κάλπες. Αυτό το πραξικόπημα ενέτεινε τη συζήτηση σχετικά με την εξουσία των θεσμών της ΕΕ, το ασυμβίβαστό της με τη δημοκρατία και το ρόλο της ως εγγυήτριας των στοιχειωδών δικαιωμάτων που απαιτούν οι Ευρωπαίοι.

Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολιτικές εναλλακτικές προς τη λιτότητα. Πρωτοβουλίες όπως η «Για ένα Σχέδιο Β στην Ευρώπη», «Austerexit» ή «DIEM25» (Democracy in Europe Movement 2025) καταγγέλλουν τον εκβιασμό που ασκείται στην Ελλάδα μέσω του τρίτου μνημονίου. Αυτές οι πρωτοβουλίες καταγγέλλουν επίσης την οικονομική αποτυχία που θα προκαλέσει αυτό το τρίτο μνημόνιο καθώς και τον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της ΕΕ. Έναν αντιδημοκρατικό χαρακτήρα που αναγνωρίζεται εξάλλου από τον ίδιο τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, που δήλωσε ότι «δεν μπορεί να υπάρξει δημοκρατική επιλογή ενάντια στις ευρωπαϊκές συνθήκες».
Γινόμαστε επίσης μάρτυρες της απουσίας αλληλεγγύης, μερικές φορές και της ξενοφοβίας, των ευρωπαϊκών θεσμών και των Κρατών μελών απέναντι στην άφιξη προσφύγων από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική και μπροστά στο ανθρωπιστικό δράμα που βιώνουν οι τελευταίοι. Υπογραμμίζουμε την υποκρισία της ΕΕ στο τομέα των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η ΕΕ είναι, και με έμμεσο τρόπο μέσω της πώλησης όπλων ή των εμπορικών της πολιτικών, ένας παίκτης-κλειδί των συγκρούσεων που προκάλεσαν τις πρόσφατες ανθρωπιστικές κρίσεις.

Θέλω να αλλάξω υπηκοότητα


(κλικ στην φωτογραφία για να δείτε και τις  άλλες 2 που την συνοδεύουν)
Κόντρα σε αυτές τις πρακτικές που καταγράφονται στις παραπάνω φωτογραφίες ο “Πιτσιρίκος - Πιτσιρίκου” αποφάσισε να φύγει μόνος από την χώρα. Διαβάστε τα επιχειρήματα με τα οποία θεμελιώνει αυτή την προσωπική του επιλογή, εδώ:



Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2016

Π. Σωτήρης: παράδειγμα προς αποφυγή...


του Γιώργου Καλαντζόπουλου


Ο Π. Σωτήρης έχει μια ιδιαίτερη ικανότητα να γράφει ωραία χωρίς όμως να λέει τίποτα το καινούργιο ή το διαφορετικό για τα θέματα στα οποία αναφέρεται. Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί “ακραίος” στις εκφράσεις του, ούτε έχει κάτι κοινό με τον λαϊκισμό με τον απευθύνονται στο ποίμνιο της Αριστεράς από τις στήλες του “ΕΝΙΚΟΥ” οι δίδυμοι “Παπουλάκοι” της οι οποίοι φιλοξενούνται συχνά στις στήλες του iskra.gr. Είναι διαβασμένος και αρκετά προσεκτικός στο πως διατυπώνει τις σκέψεις του. Κάτι δηλαδή σαν τον Α. Μπαλτά της ΛΑΕ. Δείτε με πόσο ευπρεπή και εύσχημο τρόπο ξεκινάει την υπεράσπιση του “κόμματος της δραχμής”:
Εδώ και αρκετό καιρό οι τοποθετήσεις όσων ρευμάτων της Αριστεράς αναφέρονται στην κεντρικότητα της ανάκτησης της νομισματικής κυριαρχίας και συνολικά της ρήξης με την ΕΕ, ως αφετηρία μιας πορείας ανατροπών και μετασχηματισμών, έχουν λοιδορηθεί με κάθε δυνατό τρόπο.

Εντάξει, δεν θα μας πιάσουν και τα κλάματα για την λοιδορία που υφίστανται αυτοί οι σύντροφοί. Όμως  όταν το διαβάζετε δεν σας κάνει να νιώσετε μια συμπόνοια και είσαστε πλέον έτοιμοι να εκδηλώσετε απέναντί τους την αλληλεγγύη σας, σαν τον Άρη Χατζηστεφάνου προς τον Γιάνη Βαρουφάκη; (εδώ: Είμαστε όλοι Βαρουφάκης

Ας πάμε τώρα στην τελευταία φράση του κειμένου:
Σε τελική ανάλυση τι άλλο είναι το αίτημα του σοσιαλισμού, παρά το αίτημα μιας ανοιχτόκαρδης πατρίδας που να χωράει πραγματικά όλο το έθνος των εργαζομένων”.

Τρίτη 19 Ιανουαρίου 2016

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ EZLN ΣΤΗΝ 22Η ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ


,
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ, ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ-ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΤΩΝ ΒΑΣΕΩΝ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΖΑΠΑΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ/ΕΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΕΣ, ΑΝΤΑΡΤΙΣΣΕΣ/ΤΕΣ, ΤΟΠΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ, ΑΡΧΕΣ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΕΠΙΠΕΔΩΝ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ/ΙΣΣΕΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΤΕΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΧΤΡΙΕΣ ΣΤΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΤΗΣ ΕΚΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΑΡΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΟΙ.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, είμαστε σήμερα εδώ για να γιορτάσουμε την 22η επέτειο από την έναρξη του πολέμου ενάντια στη λήθη.
Εδώ και πάνω από 500 χρόνια έχουμε υποστεί τον πόλεμο που μας έχουν κηρύξει οι ισχυροί διαφορετικών εθνικοτήτων, γλωσσών, χρωμάτων και θρησκειών για να μας εξοντώσουν.
Θέλησαν να μας σκοτώσουν, είτε σκοτώνοντας τα σώματά μας, είτε τις ιδέες μας.
Αλλά αντισταθήκαμε.

Ιάσονας Σχινάς – Παπαδόπουλος: Η δουλειά και το ήθος


Αναδημοσίευση από το UNFOLLOW
του Χρήστου Νάτση

Αν ορθώς «τρώει ξύλο» ο Ιάσονας Σχινάς - Παπαδόπουλος, το τρώει γι' αυτό: για την αδυναμία να πει «έτσι γίνεται η δουλειά», χωρίς να εμπλέξει ηθικολογικές και κλαψιάρικες δικαιολογήσεις.

Στην υπόθεση του «ράπερ γραμμματέα» και των «διορισμών των συγγενών του», που έφερε στο προσκήνιο το Πρώτο Θέμα, συμπλέκονται δύο διακριτά θέματα: αυτό των μετακλητών υπαλλήλων και αυτό της απάντησης του Ιάσονα Σχινά – Παπαδόπουλου. Τα δύο θέματα είναι διαφορετικής τάξης, εύκολα αποσυνδέσιμα σε θεωρητικό επίπεδο.

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2016

New York Times: Ο αριστερός υποψήφιος Μπέρνι Σάντερς προηγείται στις δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ


Αναδημοσίευση από το enter4news.gr

Ο Μπέρνι Σάντερς, ο σοσιαλιστικών απόψεων ανεξάρτητος γερουσιαστής του Βερμόντ, είναι πια πιθανό να εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ!

Η δημοτικότητα του Σάντερς έχει εκτιναχτεί στα ύψη το τελευταίο εξάμηνο και ενώ πλησιάζουν οι πρώτες προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών στο Νιου Χαμσάιρ και την Αιόβα, ο Σάντερς προηγείται στις δημοσκοπήσεις της Κλίντον και στις δυο πολιτείες. (παρουσίαση δημοσκοπήσεων από τους New York Times, 12 Ιουνουαρίου).

Ταυτόχρονα, σε δημοσκόπηση του τέλους Δεκεμβρίου, ο Σάντερς προηγείται με 13 μονάδες του Τράμπ, εφόσον τελικά οι δυο τους αποσπάσουν το χρίσμα των κομμάτων τους (έρευνα του Πανεπιστήμιου Quinnipiac).

Γ. Μηλιός: Το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ: Η «ανατροπή» που δεν έγινε


Αναδημοσίευση από το "ενεργός πολίτης"
Όλο το άρθρο στο περιοδικό "ΘΕΣΕΙΣ".
του Γιάννη Μηλιού

«Μόνος ρεαλισμός η ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μονόδρομων, η ανατροπή των μνημονιακών καθεστώτων».
(Αλέξης Τσίπρας, 13/9/2014)

1. Εισαγωγή.

Για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβερνητική εξουσία, από το 4,6% των εκλογών του 2009 στο 36,3% του Ιανουαρίου 2015 και το 35,4% του Σεπτεμβρίου 2015, αλλά και τον «συμβιβασμό» του, όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση, με την αποδοχή των νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων λιτότητας μέσα από τη συμφωνία στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής της 13ης Ιουλίου 2015, είναι ανάγκη να παρακολουθήσουμε τους βασικούς σταθμούς της πορείας του.

Γιατί ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, το 5ο σε ισχύ κόμμα στη Βουλή του 2009 και το μικρότερο από τα δύο κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, που μπόρεσε να «εκμεταλλευτεί» την κρίση του πολιτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης, με την κατάρρευση της εκλογικής επιρροής του ΠΑΣΟΚ και τη συρρίκνωση της επιρροής της Νέας Δημοκρατίας ;

Γιατί εγκατέλειψε τη βασική εξαγγελία του, την κατάργηση των Μνημονίων; Υπήρξε αυτή η συνθηκολόγηση το αποτέλεσμα απλώς ενός αδυσώπητου διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων ή καθορίστηκε κυρίως από εσωτερικές διεργασίες και συσχετισμούς, στις οποίες υπάχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Γιατί, παρά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου και την αποχώρηση ενός σημαντικού τμήματος των μελών, των στελεχών και των βουλευτών του, ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τα εκλογικά ποσοστά του και παρέμεινε στην κυβερνητική εξουσία ;

Έχοντας απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε αφενός τη σταθερότητα των πολιτικών λιτότητας και αφετέρου την εναλλακτική στρατηγική που απέρρεε από το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

Σάββατο 16 Ιανουαρίου 2016

πορεία ενάντια στο Ασφαλιστικό στην Αθήνα



Ένα εικονογραφημένο ρεπορτάζ από την σημερινή διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας εδώ:

Ισπανία: Με κομμένη την ανάσα καθώς πλησιάζει η ώρα της αλήθειας!


Όπως κι αν κοιτάξει λοιπόν κανείς την ισπανική κρίση, δεν θα αποφύγει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η όποια επίλυσή της περνάει μέσα από την αντιμετώπιση, αν όχι την επίλυση, του φλέγοντος καταλανικού προβλήματος, είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο.
Αναδημοσίευση από το contra-xreos.gr
Του Γιώργου Μητραλιά

Σχεδόν ένας μήνας έχει περάσει από τις ισπανικές εκλογές της 20ης Δεκεμβρίου και όλα δείχνουν ότι το Ισπανικό Κράτος έχει μπει για τα καλά σε μια εντελώς νέα περίοδο της σύγχρονης ιστορίας του. Μια περίοδο που σημαδεύεται από δυο ιδρυτικά γεγονότα με συνέπειες που επηρεάζουν πολύ πέρα από τα ισπανικά σύνορα: Την πολιτική κρίση στη Μαδρίτη, που προβλέπεται να είναι παρατεταμένη, αλλά και τη ραγδαία αποδυνάμωση της ήδη καταπονημένης «εθνικής συνοχής» του που κάνει να αναπτύσσονται φυγόκεντρες δυναμικές όχι μόνο στην Καταλονία, αλλά και στη Γαλικία και –προφανώς- στη Χώρα των Βάσκων!

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2016

Παραγωγική ανασυγκρότηση και παραγωγικές σχέσεις




Αναδημοσίευση από το RProject.gr 
του Ηλία Ιωακείμογλου 

Παρόλο που εξετάσαμε τη διαδικασία παραγωγής κάτω από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες 1) ως εργασιακή διαδικασία και 2) ως διαδικασία αξιοποίησης, εννοείται ωστόσο ότι πρόκειται για μια μοναδική και αδιαίρετη εργασιακή διαδικασία. Δεν εργαζόμαστε δύο φορές, μια φορά για να δημιουργήσουμε χρήσιμο προϊόν, δηλαδή μια αξία χρήσης, μετασχηματίζοντας τα μέσα παραγωγής σε προϊόντα, και μια δεύτερη φορά για να δημιουργήσουμε αξία και υπεραξία, για να αξιοποιήσουμε την αξία». Καρλ Μαρξ, «Αποτελέσματα της άμεσης διαδικασίας παραγωγής»

Έχει, άραγε, νόημα να συ­ζη­τή­σου­με σή­με­ρα για την πα­ρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση, σή­με­ρα που οι δικές μας πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις, είτε αυτές που απο­χώ­ρη­σαν από τον με­ταλ­λαγ­μέ­νο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ητ­τή­θη­καν στις εκλο­γές είτε αυτές που υιο­θέ­τη­σαν την αποχή ως πο­λι­τι­κή στάση, βρί­σκο­νται πιο μα­κριά όσο ποτέ από την κυ­βερ­νη­τι­κή εξου­σία; Μια τέ­τοια συ­ζή­τη­ση έχει νόημα, επει­δή ανα­φέ­ρε­ται στη γε­νι­κή πο­λι­τι­κή κα­τεύ­θυν­ση που θα πάρει το υπό κα­τα­σκευή αρι­στε­ρό ρι­ζο­σπα­στι­κό μέ­τω­πο, ήδη από την πρώτη στιγ­μή της ύπαρ­ξής του, στα ζη­τή­μα­τα που αφο­ρούν την ερ­γα­σία, την πα­ρα­γω­γή και τους θε­σμούς που τη συ­νο­δεύ­ουν.


Απάντηση Βαρουφάκη σε Στουρνάρα για το «ριφιφί» στο Νομισματοκοπείο


 το σχόλιο του Γιάνη Βαρουφάκη:

«Με ενδιαφέρον διαβάζω ότι ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) είχε πληροφορίες ότι κάποιοι, προφανώς ανόητοι, σχεδίαζαν «εισβολή» στο Νομισματοκοπείο. Αναρωτιέμαι ποιοί ήταν αυτοί και γιατί οι συγκεκριμένοι πληροφοριοδότες του κ. Διοικητή, αλλά και ο ίδιος, έκριναν σκόπιμο να μην πληροφορήσουν επ’ αυτού τον Υπουργό Οικονομικών και την κυβέρνηση. (Εκτός αν εννοεί, οπότε τον προκαλώ να το δηλώσει δημοσίως, ότι τα σχέδια αυτά εκπονήθηκαν από τον Υπουργό Οικονομικών, τον Πρωθυπουργό και/ή το λοιπό οικονομικό επιτελείο.)

Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2016

Τα ανησυχητικά επιχειρήματα του γερμανικού νεοπατριωτισμού



Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1990· και μας επιτρέπεται να πούμε ότι είναι ένα σημαντικό κείμενο. Όχι μόνο επειδή υπογράφεται από τον André Gisselbrecht (1927-2006), ιστορικό, θεατρικό κριτικό και μεταφραστή, άριστο γνώστη των ρευμάτων, των αντιθέσεων και των τάσεων του γερμανικού πολιτισμού, ανανεωτικό κομμουνιστή και δάσκαλο στο πανεπιστήμιο Paris-VIII. Αλλά και επειδή, μεταξύ πολλών άλλων στοιχείων, παρουσιάζει τις ιστορικές διαδικασίες που οδήγησαν στην ανάδυση της σύγχρονης γερμανικής ακροδεξιάς και στην ιδιάζουσα διασύνδεση του γερμανικού πολιτικού και οικονομικού εθνικισμού με τον λεγόμενο «ευρωπαϊσμό». Από τις παραδόσεις που αφομοίωσε και συνάρθρωσε, κεντρικό ρόλο σ’ αυτό κατέχει η γερμανική Χριστιανοδημοκρατία· κόμβος αυταρχικής εμβάθυνσης, εκφασισμού και αντιδημοκρατικών αντιλήψεων για τους στρατηγικούς προσανατολισμούς του γερμανικού κεφαλαίου. Υπό το φως της επικαιρότητας, από τους πρωτοφασιστικούς Pegida μέχρι την «ατμομηχανή» του Σόιμπλε, αξίζει να (ξανα)διαβαστεί και να κατανοηθεί κριτικά αυτό το κείμενο του Gisselbrecht

Αναδημοσίευση από το REDNoteBook
του André Gisselbrecht
Μετάφραση από τα γαλλικά: Νίκος Σκοπλάκης

Προκάλεσαν κατάπληξη οι αυτοκρατορικοί και εξευτελιστικοί τρόποι του Χέλμουτ Κολ στο ζήτημα της γερμανικής ενοποίησης. Ορισμένοι είχαν δίχως αμφιβολία ξεχάσει πως πολύ πριν από την κατάρρευση του κόμματος-κράτους και της στρατοπεδικής οικονομίας στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (ΛΔΓ) είχε επισυμβεί αυτό που αποκαλούμε «Wende»: η δεξιά στροφή στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΟΔΓ), με την έλευση στην εξουσία του συνασπισμού μεταξύ της CDU, του αδελφού βαυαρικού κόμματος CSU, των φιλελευθέρων δημοκρατών της FDP και τον Χέλμουτ Κολ στην καγκελαρία.


Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2016

O David Bowie απαντά το περίφημο ερωτηματολόγιο του Προυστ


Αναδημοσίευση από το lesandmore.gr
της Maria Popova


Στη δεκαετία του 1880, πολύ πριν ο ίδιος υποστηρίξει την ιδιότητά του ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών, ο έφηβος Μαρσέλ Προυστ (10 Ιουλίου 1871 - 18 Νοέμβρη του 1922) συμπλήρωσε ένα ερωτηματολόγιο στην αγγλική γλώσσα που του δόθηκε από τη φίλη του Αντουανέτα, την κόρη του τότε προέδρου της Γαλλίας, ως μέρος του "άλμπουμ εξομολόγησής" της - μια βικτοριανή έκδοση του δημοφιλούς τεστ προσωπικότητας του σήμερα, με σκοπό να αποκαλύψει τα γούστα, τις προσδοκίες, και την ευαισθησία του ερωτηθέντα, σε μια σειρά από απλές ερωτήσεις. Το πρωτότυπο χειρόγραφο του Προυστ, με τίτλο "ο ίδιος ο Μαρσέλ Προυστ," δεν είχε ανακαλυφθεί μέχρι το 1924, δύο χρόνια μετά το θάνατό του.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης γράφει για τα δύο νομίσματα στην Ελλάδα


Μετάφραση του "Greece’s Two Currencies" που δημοσιεύθηκε στο project-syndicate.org
Αναδημοσίευση από τον "ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ"

Φαντάσου έναν καταθέτη στην πολιτεία της Αριζόνα που του επιτρέπεται να κάνει ανάληψη μόνο μικρά ποσά σε μετρητά κάθε εβδομάδα και αντιμετωπίζει περιορισμούς σχετικά με το πόσα χρήματα μπορεί να μεταφέρει μέσω τραπέζης, με έμβασμα, σε έναν τραπεζικό λογαριασμό στην Καλιφόρνια. Οι εν λόγω έλεγχοι κεφαλαίων (capital controls), αν ποτέ εφαρμοστούν εκεί, θα σήμαιναν το τέλος του δολαρίου ως ένα ενιαίο νόμισμα, διότι οι εν λόγω περιορισμοί είναι εντελώς ασύμβατοι με μια νομισματική ένωση (με οποιαδήποτε νομισματική ένωση).

Το κόμμα του ΝΑΙ (σε όλα) απέκτησε αρχηγό




Το βιολογικό παιδί του Μητσοτάκη, νίκησε το πολιτικό και οι «Μένουμε Ευρώπη» έχουν ηγέτη.

Κόντρα στις περισσότερες προβλέψεις ο Κυριάκος Μητσοτάκης την Κυριακή κατάφερε να ανατρέψει και την εις βάρος του διαφορά στον πρώτο γύρο και να εκλεγεί πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Οι πρώτες εσωκομματικές αντιδράσεις αποτελούν σοβαρές ενδείξεις ότι η όλη φιλολογία περί «πανίσχυρης καραμανλικής ηγεμονίας» και διάσπασης σε περίπτωση επικράτησης του Κυριάκου δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Ακόμα και ο πρώην Πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς έσπευσε να στείλει μήνυμα κομματικής ομοψυχίας και να δηλώσει ότι η ΝΔ με τον Κυριάκο «ανανεωμένη και ενωμένη οφείλει να αγκαλιάσει όλους τους Έλληνες και να κερδίσει οριστικά τη μάχη κατά του λαϊκισμού»!

Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2016

και τα μέτρα θα περάσουν, και ο λαός δεν θα ξεσηκωθεί, και η Αριστερά δεν θα ανασυγκροτηθεί


...Η συζήτηση για την ανασυγκρότηση της Αριστεράς θα αρχίσει, οι πρώτες ενδείξεις είναι σαφείς, και θα ενταθεί μετά το κλείσιμο της αριστερής παρένθεσης, όποια κι αν είναι η διάρκειά της, και την επιστροφή της Δεξιάς. Το τι μαλακίες, μπούρδες και κοτσάνες έχουμε να ακούσουμε, δεν λέγεται, φίλες και φίλοι...
Αναδημοσίευση από το "Ανωτάτη Σχολή Κακών Τεχνών"

φίλες και φίλοι, καλή σας μέρα

“ΕΑΝ δεν υπερψηφιστεί το νομοσχέδιο για το ασφαλιστικό, του χρόνου δεν θα δίνονται συντάξεις” δήλωσε στην τηλεόραση ο αριστερός υφυπουργός Ανδρέας Νεφελούδης της αριστερής κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, του πιο αξιόπιστου υπηρέτη του Κυρίου καπιταλιστή και του Κεφαλαίου, του συντονιστή της καπιταλιστικής επίθεσης. Η απειλή είναι σαφής, όπως και το εκφοβιστικό δίλημμα: ή λιγότερα ή τίποτα. Πυκνώνουν επίσης και οι απειλές για έξοδο από την ευροζώνη, εάν δεν προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις και δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των επιτευγμάτων των προηγηθεισών φάσεων της καπιταλιστικής επίθεσης ώστε η επίθεση αυτή να συνεχιστεί και να ολοκληρωθεί τα επόμενα χρόνια.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φέρνει την ελπίδα


Μετά την νίκη του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έστειλε μήνυμα ελπίδας –θυμάστε όλοι τι έγινε την τελευταία φορά που ο Αλέξης Τσίπρας υποσχέθηκε ελπίδα- και μίλησε για ενότητα, οπότε όλοι ξέρουμε τώρα πια πως η Νέα Δημοκρατία θα διαλυθεί και επίσημα, αφού ουσιαστικά διαλύθηκε μετά την επικράτηση του Αντώνη Σαμαρά.

Πάντως, αίσθηση προκάλεσε το ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιμήθηκε τον Αντώνη Σαμαρά και χρησιμοποίησε την εμβληματική φράση του Οδυσσέα Ελύτη:

Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν ένας ραγιάς, μια κουράδα κι ένας Μητσοτάκης. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις.

Ολόκληρο το  κείμενο, εδώ:  
"Ο Κυριάκος Μητσοτάκης φέρνει την ελπίδα|"

Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016

Γιατί απέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ



Αναδημοσίευση από το tvxs.gr
Του Γιάννη Φωτιάδη

Είναι πολλοί όσοι πιστεύουν ότι για την (μέχρι στιγμής, τουλάχιστον) στρατηγική αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται, σχεδόν αποκλειστικά, η ηγετική του ομάδα. Η γνώμη μου είναι ότι αυτή η εκτίμηση αποτελεί ένα σημαντικό πολιτικό και διανοητικό σφάλμα. Νομίζω ότι πρέπει να ψάξουμε βαθύτερα τα αίτια αυτής της μεγάλης αποτυχίας. Η άποψη μου είναι η εξής:

Δεν μπόρεσε να υπάρξει μια ελκυστική και αποτελεσματική εναλλακτική αφήγηση και στρατηγική τέτοια, ώστε να κερδηθεί από αυτήν ο ΣΥΡΙΖΑ. Για παράδειγμα, η αριστερή πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να παρουσιάσει μια τέτοια νικηφόρα αφήγηση και στρατηγική. Αυτό το γεγονός όμως θα πρότεινα να το δούμε σε μια βαθύτερη και παγκόσμια διάσταση: Μπροστά στην μεγαλύτερη μεταπολεμική κρίση του καπιταλισμού, η Αριστερά δεν έχει μπορέσει να παρουσιάσει μια νικηφόρα αφήγηση και στρατηγική. Μάλιστα συμβαίνει κάτι πολύ δυσμενέστερο για την Αριστερά. Τα κινήματα εξέγερσης που παρουσιάστηκαν μετά το 2011, από τις πλατείες της Ισπανίας και της Ελλάδας μέχρι το κίνημα occupy wall street, στάθηκαν κριτικά προς την αριστερά και μάλιστα πολλές φορές με έντονο τρόπο.

Για το νέο ασφαλιστικό που έρχεται το 2016 και το νεοφιλελεύθερο μέλλον μας



Αναδημοσίευση από το  Ya Basta!
του Πέτρου Σταύρου

Η κυβέρνηση διαβεβαιώνει πως με το νέο ασφαλιστικό νόμο που θα φέρει στη βουλή, τον Ιανουάριο, δεν θα μειωθούν οι κύριες συντάξεις. Εντάξει, να το αποδεχτούμε για την οικονομία της κουβέντας  αλλά εδώ δεν μας ενδιαφέρει το αν η κυβέρνηση θα εκπληρώσει την πολύ συγκεκριμένη υπόσχεση της αλλά για το τι είδους μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού  θα φέρει στη βουλή και αυτό γιατί μπορεί να διαβεβαιώνει κανείς με χίλιους τρόπους κάποιον/α ότι δεν θα μειωθεί το εισόδημα του/της αλλά ορισμένοι τρόποι εξ αυτών να είναι καθαρά νεοφιλελεύθεροι με μακροπρόθεσμες συνέπειες στην αλλαγή της κοινωνικής ισχύος και στην αναπαραγωγή των εργαζόμενων τάξεων. Ας δούμε όμως κάποια πράγματα λίγο πιο συγκεκριμένα, τουλάχιστον, έτσι όπως παρουσιάζονται από τον ημερήσιο και ηλεκτρονικό τύπο, ελπίζουμε όχι διαστρεβλωμένα.

Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2016

O βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Mανιός μαρτυράει χωρίς ξύλο ότι έρχεται κι άλλο ψαλίδι στις συντάξεις (VIDEO)


Αναδημοσίευση από το luben.tv

Ο βουλευτής Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Μανιός εδώ στην εκπομπή του Καμπουράκη, μέσα στα χαχαχά και τα χουχουχού παραδέχεται ότι οι θεσμοί πιέζουν την αντιπολίτευση να ψηφίσει την περίφημη καμία μείωση των συντάξεων, γιατί εδώ που τα λέμε, μάλλον θα παίξει μειωσάρα.

Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016

Μέχρι που φτάνει η αυτοκριτική του Στάθη;



Συγγνώμη, κυρία μου, που σου έκοψε ο ΣΥΡΙΖΑ τη σύνταξη, φταίω κι εγώ για αυτό, τον συνέδραμα. Κι αν τώρα αλλάζω πλώρη για να μείνω στην ίδια πορεία, και πάλι συγγνώμη σου ζητώ για τα δέκα ευρώ. Διστακτικά πια θα σου μιλώ, πάντα στη μεγαλοθυμία σου ελπίζοντας...
(Στάθης στον ΕΝΙΚΟ)

Η δήλωση του Στάθη στον ΈΝΙΚΟ, θυμίζει τις δηλώσεις κομμουνιστών που όταν άλλαξαν στρατόπεδο την εποχή του ψυχρού πολέμου και ζητούσαν συγνώμη γιατί συνέδραμαν στα φρικτά εγκλήματα που έκανε ο κομμουνισμός. Μετά την μεταστροφή τους, έγραφαν βιβλία και έβγαζαν πύρινους λόγους κατά του κομμουνισμού. Κάπως έτσι - όπως συμπεριφέρεται ο Στάθης - συμπεριφέρεται και ένα κομμάτι πρώην συριζέων, οι οποίοι ανακάλυψαν ξαφνικά το καλοκαίρι πως έκαναν μεγάλο λάθος όλα τα προηγούμενα χρόνια που στήριζαν το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι ένας ωραίος τρόπος για να αποποιηθούν τις δικές τους ευθύνες και να μην αναγνωρίσουν την σημασία της δική τους ήττας εντός του ΣΥΡΙΖΑ

Υπέρ του Brexit η πλειοψηφία των Βρετανών...




Οι Βρετανοί προτιμούν στην πλειοψηφία τους την έξοδο της χώρας τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με μια σφυγμομέτρηση της εταιρείας ORB που δημοσιεύθηκε σήμερα.

Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον προωθεί μια συμφωνία με τους άλλους ηγέτες των 28 χωρών για αλλαγές στην Ε.Ε. πριν από ένα δημοψήφισμα που αναμένεται το νωρίτερο τον Ιούνιο αλλά η σφυγμομέτρηση αποκαλύπτει ότι η αντίθεση των πολιτών της χώρας του στην Ένωση αυξάνεται.

Η σφυγμομέτρηση έδειξε ότι παρότι 21% των ψηφοφόρων είναι αναποφάσιστο, το 43% των Βρετανών ψηφοφόρων ήθελαν να φύγει η χώρα από την ΕΕ, ενώ 36% ήθελαν να παραμείνει. Εάν αφαιρεθούν οι αναποφάσιστοι, το ποσοστό των Βρετανών ψηφοφόρων που θέλουν ένα «Brexit», ή έξοδο της Βρετανίας, ανεβαίνει στο 54% και όσων θέλουν την παραμονή στο 46%, από τα αντίστοιχα ποσοστά 51% και 49% πριν από ένα χρόνο.

κινητοποίηση κατά της εκποίησης των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων




ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8/1/2016
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ , 11.00 Π.Μ.
ΚΤΙΡΙΟ ΣτΕ (ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ 47-49 & ΠΕΣΜΑΖΟΓΛΟΥ)

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΦΑΡΠΑΓΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ
ΟΧΙ ΣΤΟ ΠΑΛΙΟ ΚΑΙ ΝΕΟ ΤΑΙΠΕΔ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΗ ΕΚΠΟΙΗΣΗ
ΤΩΝ 14 ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΩΝ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Στις 8/1/2016 εκδικάζονται στο ΣτΕ οι προσφυγές
κατά της εκποίησης των 14 Περιφερειακών Αεροδρομίων

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΙΠΕΔ

Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2016

«ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΞ»: μια φορά και ένα καιρό ο στρουκτουραλισμός συνάντησε τον μαρξισμό....


Παρουσιάζουμε ένα απόσπασμα από μια βιβλιοκριτική στον τελευταίο τίτλο των Εκδόσεων "ΕΚΤΟΣ ΓΡΑΜΜΗΣ", τη νέα μετάφραση του "Για τον Μαρξ" του Λουί Αλτουσέρ, που δημοσιεύτηκε στο "k-lab"

Συμπερασματικά  (ή ποια είναι η αξία χρήσης του βιβλίου σήμερα;)

Γνώμη μας είναι ότι μια ψύχραιμη αποτίμηση του βιβλίου «Για το Μαρξ», οφείλει να δει το βιβλίο από την οπτική γωνία μίας πολύ σημαντικής και καινοτόμου αλλά ανολοκλήρωτης συνεισφοράς. Ο Αλτουσέρ που είχε το θάρρος να «συστήσει» το μαρξισμό στο στρουκτουραλισμό και την ψυχανάλυση, έκανε μόνο την αρχή με το εν λόγω βιβλίο πριν 50 ακριβώς χρόνια
.
Στα επόμενα έργα του θα δουλέψει πάνω στις τρεις αυτές προβληματικές, κυρίως διορθώνοντας σχήματα από το δομισμό και προεκτείνοντας συλλογιστικές ψυχαναλυτικής καταγωγής. Θα μπορούσαμε να πούμε, υπερβάλλοντας κάπως, ότι η ψυχανάλυση και ο δομισμός συνιστούν παραμέτρους στη μαθηματική συνάρτηση που λέγεται μαρξιστική διαλεκτική. Έτσι, μόνο αν δούμε το βιβλίο σαν τμήμα της συνολικής αλτουσεριανής παρέμβασης, μπορούμε να αντιληφθούμε το μέγεθος της συνεισφοράς του, αλλά και να βρούμε μία αξία χρήσης σήμερα.

Ο Φουκώ κάνει κάπου την ακόλουθη παρατήρηση για την ιστορία του δομισμού: «Η πραγματική του αφετηρία βρίσκεται σε μια σειρά ερευνών που αναπτύχθηκαν στην ΕΣΣΔ και στην Κεντρική Ευρώπη γύρω στη δεκαετία του είκοσι. Εκείνη η μεγάλη πολιτισμική ανάπτυξη, στους τομείς της γλωσσολογίας, της μυθολογίας, του φολκλόρ, κλπ που είχε προηγηθεί της ρωσικής επανάστασης του ’17 και είχε συμπέσει τρόπον τινά με αυτήν, εξετράπη και μάλιστα κατεστάλη από το σταλινικό οδοστρωτήρα […] ο δομισμός ήταν το μεγάλο πολιτισμικό θύμα του σταλινισμού, μια δυνατότητα μπροστά στην οποία ο μαρξισμός δεν είχε ιδέα τι έπρεπε να κάνει». Παρ’ όλα αυτά, ο δομισμός είχε κάποιες σημαντικές ελλείψεις, στις οποίες ο Αλτουσέρ δεν μπορούσε παρά να παρέμβει.

Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

Πόσα κοινά σημεία έχει το αμερικάνικο όνειρο με τα προγράμματα της Αριστεράς για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας;




Δείτε τα παρακάτω προπαγανδιστικά video της κυβέρνησης των ΗΠΑ που προβάλλουν τα  έργα και τα προγράμματα  της πολιτικής του New Deal που  εφάρμοσε ο Ρούσβελτ με στόχο την έξδοδο από την Μεγάλη Ύφεσης Σημειώστε την χρονολογία 1930. Ένα χρόνο μετά την κρίση του 29 και το αμερικάνικο κράτος έχει  ήδη “πρόγραμμα” και μάλιστα το θέτει σε εφαρμογή.

Έχει ενδιαφέρον η σύγκριση με το σήμερα και τα περιεχόμενα των προγραμμάτων της Αριστεράς για την “παραγωγική ανασυγκρότηση” της χώρας και άλλους παρόμοιους στρατηγικούς σχεδιασμούς για την έξοδο από την κρίση. Αν είστε γραφειοκράτες στην πολιτική σκέψη , θα μείνετε μόνον στις διαπιστώσεις αρκετών ατελών "προγραμματικών" αντιγραφών από τα αμερικανάκια της δεκαετίας του 30. Δεν θα σας αγγίξει  η σειρά των ιδεολογικών ταυτίσεων ( δεν αφορούν μόνον στο "όραμα" μιας άλλης κοινωνίας και την  θριαμβική κατάφαση της"προόδου" γενικώς, αλλά και στην "καθημερινότητα" της ζωής)  που έχουν όμως τεράστια κοινωνική και πολιτική σημασία. Ποιές είναι αυτές οι ταυτίσεις;

Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

Ζακ Ρανσιέρ: Δέκα θέσεις για την πολιτική


Αναδημοσίευση από το  —Nomadic universality

Jacques Rancière, «Dix thèses sur la politique», από το Aux bords du politique, Gallimard, Paris 2012 [1998], σ. 235-254. Μετάφραση-σημειώσεις Α.Γ.

Θέση 1.

Η πολιτική δεν είναι η άσκηση της εξουσίας. Η πολιτική πρέπει να οριστεί δι’ εαυτής, ως ένας ειδικός τρόπος δράσης που κινητοποιείται από ένα προσίδϊο υποκείμενο και που ανάγεται σε μία προσίδϊα ορθολογικότητα. Η πολιτική σχέση είναι αυτή που επιτρέπει να σκεφτούμε το πολιτικό υποκείμενο και όχι το αντίστροφο.

Ουσιαστικά καταργούμε την πολιτική εάν την ταυτίσουμε με την πρακτική της εξουσίας και τον αγώνα για την κατάκτησή της. Αλλά επίσης καταργούμε τη σκέψη της, εάν τη συλλάβουμε ως μια θεωρία της εξουσίας ή μία έρευνα του θεμελίου της νομιμότητάς της. Αν η πολιτική είναι κάτι ειδικό, και όχι απλώς ένας τρόπος συνάθροισης ενός κάπως μεγαλύτερου πλήθους ή μία μορφή εξουσίας διακριτή λόγω του τρόπου νομιμοποίησής της, είναι επειδή αφορά ένα υποκείμενο που της προσιδιάζει και που το αφορά υπό τη μορφή ενός τρόπου συσχέτισης που την ορίζει την ίδια. Αυτό λέει ο Αριστοτέλης όταν, στο Βιβλίο Ι των Πολιτικών, διακρίνει την πολιτική διοίκηση από όλες τις άλλες, ως διακυβέρνηση επί ίσων, ή όταν στο Βιβλίο ΙΙΙ ορίζει τον πολίτη ως εκείνον που «μετέχει εξίσου στο να κυβερνά όσο και στο να κυβερνάται». Το όλον της πολιτικής είναι σε αυτή την ειδική σχέση, αυτή τη συμμετοχή την οποία πρέπει να διερωτήσουμε σχετικά με το νόημά της και με τις συνθήκες δυνατότητάς της.

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

ΓΕΝΑΡΗΣ 2015: Μια "διάσπαση" που αναγγέλθηκε πολλές φορές, αλλά δεν έγινε ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ!



Με μια σειρά κειμένων που θα ακολουθήσουν, θα κάνουμε τον δικό μας απολογισμό για το 2015. Το πρώτο κείμενο αναφέρεται  σε κάποια κρίσιμα πολιτικά ζητήματα  που σχετίζονται με την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 20  Γενάρη.

Με αφορμή το έκτακτο συνέδριο παρωδία, και σε αντιπαράθεση με την αριστερή πλατφόρμα και άλλες μεταγενέστερες "αντιπολιτεύσεις", που τότε ήταν συμπολιτεύσεις  (ΚΟΕ, ΑΝΑΣΑ, 53plus  και άλλα παρόμοια) στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, τότε που όλοι μαζί είχαν βάλει φερμουάρ στο στόμα τους, μπροστά στο ενδεχόμενο ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών, δημοσιεύουμε (ΚΥΡΙΑΚΉ, 4 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2015) το το παρακάτω video:


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ