ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Πέμπτη 16 Ιουλίου 2015

#ThisIsACoup ή πόσο κοστολογείται η Δημοκρατία


15-7-2015
Αναδημοσίευση από την "αυγή"
Του Ανδρέα Καρίτζη

Η τελευταία σύνοδος κορυφής δεν αφήνει πλέον καμιά αμφιβολία ότι οι οικονομικές και πολιτικές ελίτ είναι αποφασισμένες να τελειώσουν οριστικά με τη δημοκρατία στη Γηραιά Ήπειρο. Η φυσιογνωμία της συμφωνίας που προέκυψε συνιστά πρότυπο κατάλυσης της δημοκρατίας και της λαϊκής κυριαρχίας. Συνιστά αναβάθμιση της μνημονιακής εποπτείας σε καθεστώς άμεσου ελέγχου κρίσιμων εξουσιών από μη εκλεγμένες αρχές. Αποτυπώνει τον χαρακτήρα της σύγχρονης απολυταρχίας που επιχειρείται να επιβληθεί στο ευρωπαϊκό έδαφος.

Η συμφωνία έχει τιμωρητικό περιεχόμενο. Δεν σχετίζεται με την ανάκαμψη μιας ρημαγμένης κοινωνίας και οικονομίας, αλλά με την περαιτέρω βύθισή της. Ο ελληνικός λαός πρέπει να τιμωρηθεί παραδειγματικά για το "θράσος" του να αμφισβητήσει την χωρίς έλεος υποβάθμιση και παρακμή του. Επιπρόσθετα, η συμφωνία συνιστά οδικό χάρτη για την ταπείνωση του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης. Η απαίτηση ψήφισης σκληρών μέτρων ως προαπαιτούμενο για την έναρξη συζήτησης για νέο Μνημόνιο με το πρόσχημα ότι πρέπει να ανακτηθεί η "αξιοπιστία" ισοδυναμεί με εξευτελισμό. Η κυβέρνηση στερείται "αξιοπιστίας" επειδή έμεινε πιστή στη λαϊκή βούληση/έκκληση να σταματήσει η μνημονιακή καταστροφή και επειδή έδωσε τον λόγο στον ελληνικό λαό σε μια κρίσιμη στιγμή. Δηλαδή για να αποκτηθεί η "αξιοπιστία" πρέπει να δείξει η κυβέρνηση ότι είναι διατεθειμένη να πλήξει τον λαό της και να απαρνηθεί τη δημοκρατία.


Έχω την αίσθηση ότι η στρατηγική επιδίωξη των οικονομικών και πολιτικών ελίτ δεν είναι η σε βάθος χρόνου εφαρμογή από τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ μνημονιακής πολιτικής. Ο στόχος είναι η ταχύτατη διάρρηξη της στιβαρής σχέσης του ΣΥΡΙΖΑ με τις τεράστιες μάζες που έχουν πληγεί τα τελευταία χρόνια. Η ψήφιση σκληρών μέτρων ως προαπαιτούμενο για ένα νέο Μνημόνιο επιδιώκει να αποκόψει τον ΣΥΡΙΖΑ από τα κοινωνικά του στηρίγματα, δηλαδή από τη μοναδική πηγή άντλησης δύναμης και ισχύος. Όταν επιτευχθεί αυτή η διάρρηξη, ο ΣΥΡΙΖΑ πλήρως αποδυναμωμένος θα δεχθεί τα τελευταία πλήγματα για να συντριβεί και όχι για να εφαρμόσει Μνημόνιο.

Η αφήγηση που ήδη ετοιμάζεται είναι ότι για τα δεινά που με μανία θα επιφέρουν οι δυνάμεις της απολυταρχίας την επόμενη ημέρα της συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ στην ελληνική κοινωνία θα φταίει η Αριστερά. Και αν η Αριστερά κάτω από την απειλή του "ξαφνικού θανάτου" συνθηκολογήσει σήμερα και στραφεί εναντίον του λαού, δεν θα έχει λαϊκή υποστήριξη για να αντέξει. Η Ακροδεξιά και ο φασισμός θα μετατρέψουν βαθμιαία σε άβατο για την Αριστερά τις λαϊκές γειτονιές. Γι' αυτό πρέπει με κάθε τρόπο να αποφευχθεί η διάρρηξη της σχέσης μας με τα λαϊκά στρώματα που με ηρωισμό σήκωσαν το ανάστημά τους στη σύγχρονη απολυταρχία.

Η Αριστερά, αλλά και κάθε δημοκράτης, κάθε άνθρωπος που σέβεται τον εαυτό του και νιώθει ευθύνη για την κοινωνία και τις επόμενες γενιές, όταν καταλύεται η δημοκρατία, η ελευθερία και η λαϊκή κυριαρχία, δεν έχει άλλο δρόμο από τον αγώνα. Ακούω με σεβασμό την άποψη που λέει ότι δεν μπορούσαμε να πάρουμε το κόστος της ακαριαίας κατάρρευσης της χώρας. Δεν μπορούσαμε ενδεχομένως στιγμιαία να κάνουμε κάτι τέτοιο διότι αντί της ρητορικής του συνειδητού αγώνα μέχρις εσχάτων για τη δημοκρατία και τη λαϊκή κυριαρχία επιλέχθηκε μια καθησυχαστική ρητορική του τύπου "αποκλείεται να μας πουν όχι".

Όμως, ακόμη και έτσι, σήμερα δεν υπάρχει δικαιολογία για τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε εταίρο της σύγχρονης απολυταρχίας. Σήμερα, η Αριστερά και κάθε δημοκρατική φωνή έχουν καθήκον με ειλικρίνεια να καλέσουν τον λαό να αγωνιστεί για την αποκατάσταση της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της λαϊκής κυριαρχίας απέναντι σε κάθε απειλή. Αυτό επιτάσσει η ιστορία των προγόνων μας τόσο ως ελληνικός λαός όσο και ως Αριστερά. Αυτό επιτάσσουν αξίες όπως η δημοκρατία και η ελευθερία. Άλλωστε, όταν η άλλη πλευρά κηρύττει πόλεμο, η ταπεινωτική συνθηκολόγηση είναι πάντα πρόσκαιρη. Αλλά το κόστος της τεράστιο. Γι' αυτό πρέπει να αποφευχθεί.

2 σχόλια :

  1. Ωραίος όρος το "πραξικόπημα", στη γραμμή της πλήρους απάλειψης των ευθυνών της Κυβέρνησης. Τί να κάνουμε; πέσαμε θύματα πραξικοπήματος...
    Είμασταν έτοιμοι ν'αρχίσουμε να εφαρμόζουμε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, όταν ήρθε αυτό το άτιμο το πραξικόπημα και τα χάλασε όλα, να πάρει η ευχή...
    Και συνεχίζει η διήγηση: φοβήθηκαν την Κυβέρνηση της Αριστεράς (και της ακροδεξιάς) και γι αυτό έκαναν πραξικόπημα.
    Λέγε-λέγε μπορεί να το πιστέψουμε, όμως όσο και να το λέμε, η αλήθεια ήταν και είναι μία:
    δεν υπάρχουν συναινετικά πραξικοπήματα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η διήγηση που περιγράφεις είναι η δική σου και όχι αυτή του κειμένου του Α.Κ. Είναι μια διήγηση που υποτιμά τον χαρακτήρα της σύγκρουσης αλλά και την κοινωνική δυναμική που εξέφραζε και εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ (παρ' όλες του τις αντιφάσεις και τα λάθη). Είναι η διήγηση εκείνων των πολιτικών χώρων που θεωρούν ότι τώρα δικαιώνονται μέσα από την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ και ως ύαινες περιμένουν να σκυλέψουν το πτώμα του, αλλά δεν βλέπουν τα δικά τους χάλια.

      Προφανώς και δεν υπάρχουν “συναινετικά πραξικοπήματα”, όμως μετά μια ήττα υπάρχουν “συνθήκες συνθηκολόγησης”. Είναι ξεχωριστό το ζήτημα αν θα έπρεπε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να υπογράψει μια συνθήκη συνθηκολόγησης και άλλο αν ήταν “προδοτική” και “πουλημένη” εξ αρχής (γιατί αυτό υπονοείς) και οδηγήθηκε στην ήττα με “σχέδιο”...

      Διαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ