Αναρτήσεις
Ο ΣΥΡΙΖΑ όλο και περισσότερο κατοχυρώνεται ως ο πολιτικός εκφραστής του ενός πόλου της ταξικής πόλωσης, αναδεικνύεται αξιόπιστος ως αξιωματική αντιπολίτευση και ο Α. Τσίπρας προηγείται πλέον του πρωθυπουργού σε δημοτικότητα:
Μέση Ανατολή: Εκκλήσεις για αποκλιμάκωση σε ώτα μη ακουόντων
-
Διαβάστε περισσότερα »
Πριν από 1 ώρα
1. Όσο διάφοροι "αριστεροί" την πέφτουν στον Α. Τσίπρα, τόσο ανεβαίνει η δημοτικότητά του!...
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Το ΚΚΕ παρουσιάζει πτωματική ακαμψία...
Mεγάλη δημοτικότητα, δεύτερος σε ικανότητα για πρωθυπουργός και καταϊδρωμενος πίσω από το Σαμαρά που έχε ξεσκίσει την κοινωνία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά, μήπως έχεις κάποιον άλλο αριστερό - που έχει την "σωστή γραμμή" - και έχει μεγαλύτερη δημοτικότητα;
ΔιαγραφήΕιναι γνωστό ότι οι δημοσκοπήσεις δεν ανακαλύφθησαν για να αποτυπώνουν τις διαθέσεις του εκλογικού σώματος,αλλά για να το χειραγωγούν και να το κατευθύνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι τα αποτελέσματα τα διαμορφώνουν ανάλογα με τις διαθέσεις της άρχουσας τάξης.
Ακόμα και έτσι όμως γίνεται φανερό ότι η διαφορά ανάμεσα στον Συριζα και στην ΝΔ είναι πολύ μεγαλύτερη.Γιατί αν ήταν ίσα ίσα θα έδιναν στη ΝΔ τουλάχιστον 5 μονάδες παραπάνω.
Αυτό σήμερα είναι απαγορευτικό γιατί η ΝΔ υπολείπεται του Συριζα 5 με 6 μονάδες τουλάχιστον.
Τους παρουσιάζουν ότι είναι ισοι για να μην φανεί η πτώση της ΝΔ και η συντριβή της συγκυβέρνησης.
Το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ λεγεται Τσίπρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛογικά ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να είχε απογειωθί.
Τα σούρτα φέρτα του Αλέξη με τον Καμμένο διώχνουν πολύ αριστερό κόσμο.
τις κάρτες με τι γνώμη των ερωτηθέντων για ΕΕ και € γιατί δεν τις βάζετε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί δεν συγκροτεί στοιχείο της κοινωνικής πόλωσης αλλά διαφορετικές εκδοχές διαχειριστικών κρατικών πολιτικών:
ΔιαγραφήΕίναι χαρακτηριστικό ότι ενώ 74% δηλώνει ότι η κατεύθυνση της χώρας είναι λάθος,το 50% έχει αρνητική γνώμη για την ΕΕ, μόνον το 38% έχει αρνητική γνώμη για το ευρώ!..
Θεωρητικά, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι τα παραπάνω στοιχεία σημαίνουν επιβεβαίωση της γραμμής του ΚΚΕ, το οποίο θέτει ως πρώτη προτεραιότητα την έξοδο από την ΕΕ και όχι την έξοδο από την ΟΝΕ, όπως κάνουν άλλα κομμάτια της Αριστεράς.
Όμως, οι ίδιοι οι ερωτηθέντες δεν συμφωνούν ούτε την “γραμμή” του ΚΚΕ για έξοδο από την ΕΕ, ούτε με την γραμμή άλλων κομματικών μηχανισμών της αριστεράς για έξοδο εδώ και τώρα από την ΟΝΕ, αφού τα ποσοστά αυτών των πολιτικών χώρων όχι μόνον είναι υποπολλαπλάσια του ποσοστού των διαφωνούντων, αλλά δεν παίρνουν τίποτα από την σχετική αύξησή τους!....
Φαίνεται λοιπόν ότι οι ερωτηθέντες αντιλαμβάνονται αυτή την έξοδο, με τελείως διαφορετικό τρόπο απ' αυτόν με τον οποίο προσπαθούν οι δυνάμεις τις Αριστεράς να σηματοδοτήσουν την ΟΝΕ και την ΕΕ.Αυτή η διαφωνία αφορά ακριβώς στο ποιό θα είναι το μετά την ΟΝΕ ή την ΕΕ. Εδώ ακριβώς υπάρχει η έλλειψη εμπιστοσύνης των λαϊκών δυνάμεων προς αυτούς τους χώρους και την μορφή της εξουσίας που επαγγέλλονται...
Εδώ ακριβώς βρίσκεται η διαφορετικότητα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ: ο οποίος θέτει σε πρώτη προτεραιότητα το ταξικό ζήτημα. Δηλαδή, την κατάργηση των μνημονίων τα οποία συγκροτούν την νεοφιλελεύθερη επιθετική πολιτική του κεφαλαίου και υποτάσσει αυτές τις κρατικές πολιτικής διαχείρισης (ΟΝΕ, ΕΕ, πολιτική με τις γειτονικές χώρες κλπ, κλπ) σε αυτό τον στόχο.
Ακριβώς αυτή η διαφορετική στοχοπροσύλωση είναι αυτή που ενσωματώνει ως ενδεχόμενα της σύγκρουσης και την έξοδο από την ΟΝΕ, και την έξοδο από την ΕΕ, όχι όμως ως “μεταβατικούς στόχους” για κάποια άλλη κοινωνία, αφού αυτοί οι στόχοι μπορούν να πραγματοποιηθούν κάλλιστα προς αντιδραστικές κατευθύνσεις...
Κάποιοι νομίζουν ότι το 27% σημαίνει πως θα πάρουν τη ρεβάνς από το ΚΚΕ για το 1968. Το μόνο που καταφέρνουν όμως είναι να δείξουν ότι είναι πιο κομπλεξικοί απέναντι στο ΚΚΕ, από ό,τι το ΚΚΕ σε αυτούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι,κύριοι. Το 27% δεν είναι δικαίωση του "σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία".
Αναφέρομαι τόσο στον πρώτο, που μιλά για "πτωματική ακαμψία" του ΚΚΕ, κρίνοντας από ποσοστά δημοσκοπήσεων (που και αυτά, ανοδικά είναι), αλλά και όσον αφορά τον ΕΟΣ.
ΕΟΣ, μάς παραθέτεις το κλασικό ανανεωτικό ποιηματάκι. Κάνεις κι εσύ ιδεολογική συζήτηση, μονοπωλώντας μάλιστα την έννοια "ταξικότητα", και όχι πολιτική σαν τον "αντι-ευρώ" φίλο που σε ρώτησε. Αυτά που λες, τα λέγατε, κι εσύ και ο Σταθάκης κι ο Μηλιός και το 2001 και το 1979 και είναι εξίσου έωλα.
Το σύνθημα για έξοδο από το ευρώ που συζητά η κοινωνία (και όχι η συζήτηση για το ευρώ γενικά που κάνετε) δεν είναι θέμα ιδεολογικής συζήτησης ή αντιπαράθεσης οικονομικής φύσης επιχειρημάτων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε δεν επέλεξε την επιχειρηματολογία σου.
Η στάση μας έναντι του συνθήματος εξόδου από το ευρώ είναι θέμα πολιτικής τακτικής, που λαμβάνει υπόψη δύο πράγματα, που και εσύ και ο αντιευρώ φίλος εξίσου ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ ΑΓΝΟΕΙΤΕ:
1)Την πτώση 25% του ΑΕΠ, η οποία αναγκαστικά καθιστά επιτακτική μια συζήτηση για το παραγωγικό (κατ'επέκταση καταναλωτικό,αλλά δευτερευόντως) μοντέλο της χώρας. Εκεί, το ευρώ είναι καθαρά επικουρικό ζήτημα, εργαλείο. Βεβαίως κρύβονται και εντός του ευρώ ανισότιμες σχέσεις, αλλά αυτές εκδηλώνονται κυρίως με το παραγωγικό μοντέλο που η Ελλάδα υιοθέτησε (ή, της υιοθέτησαν,αλλά μην ανοίξουμε συζήτηση για αυτό).
2)Την κίνηση των μαζών, τις διαθέσεις, τις στοχεύσεις τους. Τρία χρόνια που αγωνίζονται (πολύμορφα και όχι όπως θα θέλαν κάποιοι, αποκλειστικά με τα συνδικάτα, των οποίων την αυτονομία σεβόμαστε), ΔΕΝ στοχεύσαν κυρίως το ευρώ. Άλλα πράγματα στόχευσαν: τη διαφθορά, την υποτέλεια, το πολιτικό σύστημα.
Και οι δύο, και εσύ και ο "αντιευρώ" πάτε με δασκαλίστικο ύφος. Είστε οι δύο όψεις της ίδιας αριστεράς που ευτυχώς πεθαίνει.
1. Δεν κατάλαβα την ουσία της διαφωνίας, εκτός από την εμφανή αντιπάθεια σου προς το ρεύμα της "ανανεωτικής αριστεράς" το οποίο είχε εξάλλου ιστορικά εκφρασμένες πολλές διαφορετικές εκδοχές και διαφορετικούς δρόμους, τα οποία δεν μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι.
Διαγραφή2. την ρεβάνς από το ΚΚΕ για το 1968, δυστυχώς την πήρε ο Λ. Κύρκος όταν έκανε τον ΣΥΝασπισμό, ο οποίος έβαλε στην γαλότσα όλους αυτούς που κάνουν σήμερα τους "αριστερούς" και ανακάλυψαν το ΚΚΕ...
3. Η πτώση 25% του ΑΕΠ, ή, ανάλογη άνοδός του δεν έχει καμία αξία για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, όπως αυτή που υπαινίσσεσαι: Αυτό που συμβαίνει είναι ότι όταν μειώνεται, τότε την χασούρα την πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα, όταν ανεβαίνει δεν κερδίζουν τίποτα! Για το παραγωγικό μοντέλο και τα συναφή, τις θέσεις μας τις έχουμε διατυπώσει εδω:
παραγωγική ανασυγκρότηση
Το 27% του Συριζα στις τελευταίες εκλογές,εκτός απο ένα μικρό μέρος,δεν δόθηκε με ιδεολογικά κριτήρια.Άλλωστε αυτή η ριζοσπαστικοποίση θα ήταν αδύνατη σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αυτή την έννοια αυτοί που απογείωσαν τον Συριζα στο 27%,δεν ήθελαν καμμιά ρεβάνς απο το κκε που άλλωστε απομονωμένο καθώς είναι δεν του δίνει και κανείς πολύ σημασία.
Το ποσοστό αυτό ο Συριζα το πήρε γιατί έδωσε ελπίδα και προοπτική νίκης στο χειμαζόμενο λαό.
Στο χέρι του Συριζα είναι όλος αυτός ο κόσμος που τον εμπιστεύθηκε,να κερδηθεί και ιδεολογικά στην κατέυθυνση της ριζοσπαστικοποίησης.
Και μάλιστα αυτό το ποσοστό να διευρυνθεί όσο γίνεται ώστε να αποτελέσει τον κύριο όγκο για τις μεγάλες ανατροπές.
Μια ερώτηση έγινε γιατί δεν προβλήθηκαν και κάποιες άλλες καρτέλες της συγκεκριμένης δημοσκόπησης και πήραμε ως απάντηση 2 κατεβατά ανανεωτικής και μαρξιστικο-λενινιστικής ορθοδοξίας
ΑπάντησηΔιαγραφήενδιαφέρον