ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Η μιζέρια της Αριστεράς στο εργατικό κίνημα: Η περίπτωση της σημερινής απεργίας στα λεωφορεία


Στην τελευταία Γενική Συνέλευση των οδηγών των λεωφορείων τέθηκαν σε μυστική ψηφοφορία τρεις προτάσεις για τις απεργιακές κινητοποιήσεις. 

- Η πρώτη πρόταση για μονοήμερη απεργία την Πέμπτη (31/1) συγκέντρωσε 730 ψήφους και Γενική Συνέλευση στις 14/2 
- Η δεύτερη πρόταση για διήμερη απεργία την Πέμπτη και την Παρασκευή και Γενική Συνέλευση την Παρασκευή συγκέντρωσε 586 ψήφους.
- Η τρίτη πρόταση για τριήμερη απεργιακή κινητοποίηση Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή και γενική Συνέλευση την Παρασκευή συγκέντρωσε 420 ψήφους.

Σημειώνουμε ότι 1006 ψήφους που συγκέντρωσαν η 2η και η 3η πρόταση, υποστήριξαν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις της Αριστεράς και ανεξάρτητοι (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ), ενώ την πρόταση για μονοήμερη απεργία και στη συνέχεια Γενική Συνέλευση στις καλένδες, υποστήριξαν από κοινού ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, οι οποίες πριν λίγο καιρό στηρίζονταν από τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων.

Είναι φανερή η αδυναμία των δυνάμεων της αριστεράς που έχουν την πλειοψηφία να μην συνεργαστούν απέναντι στις δυνάμεις του κρατικού συνδικαλισμού. Όμως δεν πρόκειται για αδυναμία αλλά για πρόθεση με στόχο την διακριτή πολιτική καταγραφή. Αυτό αποδεικνύεται και από τους συνδικαλιστικούς χειρισμούς: Θα μπορούσε να είναι άλλη η ψηφοφορία για την ημερομηνία της Γενικής Συνέλευσης και άλλη για τις ημέρες της Απεργίας, αφού είναι διαφορετικά ζητήματα. Εξάλλου η μυστική ψηφοφορία θα μπορούσε να γίνει για τις ημέρες της απεργίας, ενώ για το θέμα της διεξαγωγής της γενικής συνέλευσης, για το οποίο υπήρχαν δύο προτάσεις, θα μπορούσε να αποφασιστεί και με φανερή ψηφοφορία. Αυτά είναι στοιχειώδη ζητήματα συνδικαλιστικής πρακτικής που δεν χρειάζεται να είναι κανείς έμπειρος συνδικαλιστής για να τα αντιληφθεί. Ο λόγος όμως ότι δεν έγιναν δύο διακριτές ψηφοφορίες δεν οφείλεται σε συνδικαλιστικά λάθη, αλλά σε πολιτικές προθέσεις και σε πολιτικές πρακτικές που θέτουν πάνω από τις ανάγκες του εργατικού κινήματος τους μικροπολιτικούς ηγεμονισμούς. 

ΣΚΑΪ – Ευαγγελάτος – Στρατευμένη “Δημοσιογραφία”;


πό το "κανάλι")

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2013

Η Αριστερά και το κίνημα απέναντι στην κρατική καταστολή


(Η περίπτωση των καταλήψεων)

...Οι καταλήψεις, λοιπόν, δεν είναι ούτε νόμιμες, ούτε παράνομες, είναι δίκαιες. Όταν, επομένως,καταστέλλονται από το κράτος, η Αριστερά (και αναφερόμαστε στον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί για το ΚΚΕ η αστική νομιμότητα μέχρι να αντικατασταθεί, ως εκ θαύματος, από τη «λαϊκή εξουσία» είναι ιερή) οφείλει να σταθεί αποφασιστικά και άνευ όρων στο πλευρό τους. Γιατί αποτελούν οργανικό τμήμα του κινήματος και όχι «αναρχική ιδιορρυθμία» ή «ήπια παραβατικότητα». Με αυτή την έννοια, ανώτατα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κάκιστα πήραν αποστάσεις από την απόπειρα ανακατάληψης της Villa Amalia (δηλαδή, οι καταληψίες δικαιούνται την αλληλεγγύη της Αριστεράς όταν καταστέλλονται και όχι όταν αγωνίζονται ενάντια στην καταστολή;), καταδίκασαν τη συμβολική κατάληψη των γραφείων της ΔΗΜΑΡ (δηλαδή, η ΔΗΜΑΡ έχει το άβατο ενώ συμμετέχει στην κυβέρνηση και τη δημοτική πλειοψηφία Καμίνη;) και συνέδεσαν τις καταλήψεις με το ενδεχόμενο της «ανομίας», ενός όρου που εκτός του ότι έλκει την καταγωγή του από τις σκοτεινότερες πλευρές του μετεμφυλιοπολεμικού κράτους, επικυρώνει την (καταστροφική για την Αριστερά) αποδοχή της αυθεντίας της νομιμότητας σε βάρος του δίκιου...

Ολόκληρο το κείμενο:

Ορισμένα νέα χαρακτηριστικά της κρατικής καταστολής

Σε γενικές γραμμές ισχύει ότι όσο οι ρυθμοί επιβολής μιας αντικοινωνικής πολιτικής εντείνονται –άρα και οι δείκτες της κοινωνικής συναίνεσης  απέναντι σε όσους ασκούν αυτή την πολιτική μειώνονται– τόσο αυξάνεται η ανάγκη της βίαιης επιβολής της αντικοινωνικής πολιτικής, είτε μέσω θεσμικών ρυθμίσεων είτε με την ιδεολογική τρομοκρατία / χειραγώγηση είτε με την άμεση κρατική καταστολή. Επίσης, ισχύει ότι σε καιρούς κρίσης, επίθεσης και ταξικής πόλωσης, το κράτος και οι εκάστοτε κυβερνώντες επιδιώκουν μέσω του οχήματος της «ασφάλειας» και της κατασταλτικής ισχύος να συσπειρώσουν τα πλέον απογοητευμένα και κατακερματισμένα τμήματα της κοινωνίας, αφενός τρομοκρατώντας τα για το άμεσο μέλλον τους και, αφετέρου, στρέφοντάς τα εναντίον όσων (νομίζουν ότι) απειλούν τη σταθερότητα της καθημερινότητάς τους – σε αυτή την προσπάθεια του κράτους και των κυβερνώντων, συστηματικότεροι σύμμαχοι είναι τα τηλεοπτικά ΜΜΕ και η φασιστική Ακροδεξιά.

Η δημοκρατία ως παραγωγικό και κοινωνικά αποδοτικό σύστημα


Αναδημοσίευση από τα "ενθέματα"
της Χίλαρι Γουεϊνράιτ
μετάφραση: Παναγιώτης Πάντος


Το Ινστιτούτο Νίκος Πουλαντζάς οργανώνει την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου, στις 7 μ.μ., στο Art Garage (Σολωμού 13, 3ος όροφος) εκδήλωση με θέμα: «Η απειλή των ιδιωτικοποιήσεων. Στρατηγικές για την υπεράσπιση των δημοσίων αγαθών». Ομιλήτριες είναι η Χίλαρι Γουεϊνράιτ (κοινωνική επιστήμων, αρχισυντάκτρια του ριζοσπαστικού περιοδικού «Red Pepper») και τη Νάντια Βαλαβάνη (βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ), με συντονιστή τον Χάρη Γολέμη (διευθυντής του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς). Στόχος είναι να διερευνηθούν οι προϋποθέσεις για μια αποτελεσματική αντίσταση στις ιδιωτικοποιήσεις και το πώς ο λόγος της Αριστεράς υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα μιας σειράς αγαθών μπορεί να πείσει ευρύτερα ακροατήρια. Παράλληλα, θα παρουσιαστούν παραδείγματα αντίστοιχων αγώνων από διάφορα μέρη του κόσμου, όπου αναπτύχθηκαν ισχυρές συμμαχίες ανάμεσα στα συνδικάτα των εργαζομένων στις δημόσιες εταιρείες, στα κοινωνικά κινήματα και στις τοπικές κοινωνίες. Δημοσιεύουμε σήμερα ένα άρθρο της Χ. Γουεϊνράιτ για την ανάγκη η δημοκρατία να μη νοηματοδοτείται μόνο με ηθικούς όρους, αλλά και με βάση την «κοινωνική αποδοτικότητα».

Εδώ και περίπου μια δεκαετία, όλο και περισσότεροι άνθρωποι που συμμετέχουν σε αγώνες για τη δημοκρατία και την ισότητα παίρνουν σαφείς αποστάσεις από την αντίληψη ότι όλες οι αλλαγές μπορούν να γίνουν μέσω του κράτους και εστιάζονται στη σημασία που έχει για την επίτευξη του μετασχηματισμού η ικανότητα των πολιτών να δημιουργούν τη δική τους δημοκρατική εξουσία, δουλεύοντας με γείτονες, συναδέλφους και ομοϊδεάτες τους.

Αν ρώταγε κανείς σήμερα ανθρώπους που αγωνίζονται για τη σοσιαλιστική αλλαγή σε όλη την Ευρώπη, οι περισσότεροι θα συμφωνούσαν ότι «κατά 80%» η αλλαγή πρέπει να έρθει από την κοινωνία — τους τόπους δουλειάς, τις γειτονιές, τους πολιτιστικούς χώρους. Ο ρόλος των κυβερνήσεων και της τοπικής αυτοδιοίκησης παραμένει βέβαια σημαντικός, για ένα καθοριστικό 20%, όχι όμως για να αποτελέσουν την κινητήρια δύναμη της αλλαγής, τον βασικό δημιουργικό παράγοντα, αλλά, για παράδειγμα, για να χρησιμοποιήσουν τις εξουσίες φορολόγησης και αναδιανομής που διαθέτουν, καθώς και για να προσφέρουν υπηρεσίες και υποδομές που θα στηρίξουν τη δημοκρατική αυτοοργάνωση των πολιτών.

Γουί αρ Αnonymous!



Αναδημοσίευση από την "Αυγή"
Της Γιάμαλη Αναστασία

Δύο εβδομάδες πριν, μία από τις κόκκινες γραμμές ξεπεράστηκε. Δύο εβδομάδες πριν σκοτώθηκε ο Άαρον Σουάρτζ. Σκοτώθηκε γιατί ήταν αντιμέτωπος με μια αδύνατη επιλογή. Σκοτώθηκε γιατί υποχρεώθηκε να παίξει ένα παιχνίδι που δεν μπορούσε να κερδίσει, μια στρεβλή ερμηνεία της δικαιοσύνης, ένα παιχνίδι που η μόνη κίνηση που κερδίζει είναι να μην το παίξεις». Αυτές τις λέξεις και άλλες τέτοιες βεβαρημένες θα διάβαζε κανείς αν έμπαινε στην ιστοσελίδα του υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ το Σάββατο. Όχι, η αμερικανική κυβέρνηση δεν απότισε φόρο τιμής στον "γκουρού του ίντερνετ", ακτιβιστή, ιδιοφυή 26χρονο Άαρον Σουάρτζ που αυτοκτόνησε στις 12 Ιανουαρίου. Ήταν οι Anonymous που πήραν ξανά την κατάσταση στα.. πληκτρολόγιά τους...

Οι Anonymous χτύπησαν την ιστοσελίδα του υπουργείου Δικαιοσύνης τόσο που την άφησαν... λιπόθυμη για ώρες και στη συνέχεια ανέβασαν κείμενο με το οποίο κατηγόρησαν για τον θάνατο του Σουάρτζ την αμερικανική δικαιοσύνη και τις διώξεις εναντίον του. Μεταξύ άλλων, ζήτησαν την αναμόρφωση του δικαστικού συστήματος των ΗΠΑ, την ελεύθερη πρόσβαση στην ενημέρωση, ενώ παράλληλα εξήγγειλαν την έναρξη της «Επιχείρησης Τελευταίο Καταφύγιο».

Η Εθνική Βιβλιοθήκη τίμησε έναν υμνητή του Χίτλερ

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
Του Τάσσου Κωστόπουλου
Ο αμφιλεγόμενος Σκυριανός λογοτέχνης και λαογράφος Κωνσταντίνος Φαλτάιτς (1891-1944)


Το πνευματικό ίδρυμα αφιέρωσε έκθεση στη δημοσιογραφική καταγραφή της Μικρασιατικής Εκστρατείας και Καταστροφής από τον Κ. Φαλτάιτς. Εναν άνθρωπο που λίγο αργότερα υπήρξε επίσημος συνεργάτης της ναζιστικής προπαγάνδας στη διάρκεια της Κατοχής, εκφωνώντας φιλοχιτλερικές ψευδοϊστορικές ομιλίες στον κατοχικό ραδιοσταθμό και εκδίδοντας το περιεχόμενό τους σε βιβλίο

Κορυφαίο πνευματικό ίδρυμα της σύγχρονης Ελλάδας, η Εθνική Βιβλιοθήκη έχει αυξημένο συμβολικό βάρος, ως ο κεντρικός θεματοφύλακας της πνευματικής δημιουργίας του τόπου. Ως εκ τούτου, είναι πολλαπλά σοκαριστικό να διαπιστώνουμε ότι, εν έτει 2013, οι επικεφαλής της επέλεξαν να τιμήσουν ως κατεξοχήν εθνική μορφή έναν υμνητή του Χίτλερ και συνεργάτη του κατοχικού προπαγανδιστικού μηχανισμού.

η συνεχεια [εδώ]

Πρετεντέρης: Παραπληροφόρηση με άνωθεν εντολές;


Αναδημοσίευση από το "INFOWAR"

Αίσθηση προκαλεί η αποκάλυψη του σχολιαστή του MEGA Γ.Πρετεντέρη ότι το 2010 μαζί με συναδέλφους του απέκρυψαν από τους τηλεθεατές και τους αναγνώστες τους τη μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους – γεγονός που επέτρεψε την επέλαση της Τρόϊκας στην Ελλάδα. Μιλώντας στην iefimerida ο κ. Πρετεντέρης αφήνει να εννοηθεί ότι δέχθηκε συγκεκριμένες εντολές να το κάνει από πρόσωπα τα οποία δεν κατονομάζει.

Λέει χαρακτηριστικά στη συνέντευξή του: «Όλοι ξέραμε από την πρώτη στιγμή ότι δεν είναι βιώσιμο, αλλά μας έλεγαν μην το πείτε τώρα, δεν είναι σωστό. Το αποτέλεσμα είναι ότι μέχρι το 2010 έλεγαν όλοι ότι το χρέος είναι βιώσιμο και εμείς δεν τους απαντούσαμε «όχι, δεν είναι!».
 
Η αποκάλυψη έγινε, συμπτωματικά, λίγα 24ωρα  πριν από την προγραμματισμένη για την Τρίτη συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το κτίριο του MEGA. Οι διοργανωτές της συγκέντρωσης εξέδωσαν την παρακάτω ανακοίνωση:

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ Πρωτοβουλίας εργαζομένων στα ΜΜΕ

Τα ΜΜΕ στην πλειονότητα τους αποτέλεσαν τους ιδεολογικούς στυλοβάτες της μνημονιακής πολιτικής. Με τρομολαγνικά και ψευδή ρεπορτάζ παρουσιάζουν την πολιτική του σοκ ως μονόδρομο και συκοφαντούν όσους αντιστέκονται στην κοινωνική βαρβαρότητα. Λειτουργούν ως φερέφωνα της κυβέρνησης και κάνουν ρεπορτάζ στη βάση non paper γκεμπελικής έμπνευσης. Κατασκευάζουν στερεότυπα για τους μετανάστες, τους δημόσιους υπάλληλους, τους εργαζόμενους, τους συνδικαλιστές, τους ακτιβιστές και υποκινούν τον κοινωνικό αυτοματισμό.

Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2013

Ο Γιάννης Στουρνάρας μέλος χαοτικής συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ!




Δημοσιεύμε την ανακοίνωση της ΝΔ για αυτό το video:

«Οι χαοτικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, χτύπησαν ξανά. Οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα για την φορολόγηση όσων δηλώνουν Χριστιανοί Ορθόδοξοι, προκαλούν έκπληξη, προβληματισμό και δικαιολογημένο αναβρασμό! Γιατί:

Πρώτον ο ΣΥΡΙΖΑ, στην πιο δύσκολη συγκυρία για τον Ελληνικό λαό, ζητά την επιβολή νέου ειδικού φόρου, προφανώς για το σύνολο του πληθυσμού, μια που οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι στη χώρα μας ξεπερνούν το 90%. Περιμένουμε με ενδιαφέρον από τον ΣΥΡΙΖΑ να διευκρινίσει το ύψος του ειδικού φόρου και τον τρόπο καταβολής του.

Μανιφέστο υπέρ της αποχώρησης των ισχυρών κρατών από το ευρώ


Αναδημοσίευση από το "ΚΕΡΔΟΣ ON LINE"
Μανιφέστο υπέρ της αποχώρησης των οικονομικά ισχυρότερων κρατών της Ευρώπης από τη ζώνη του ευρώ παρουσίασαν, σε εκδήλωση της δεξαμενής σκέψης «Notre Europe» στις Βρυξέλλες, πέντε Ευρωπαίοι οικονομολόγοι. Σκοπός του Μανιφέστου είναι να δώσει στις χώρες που έχουν πληγεί περισσότερο από την κρίση μία ευκαιρία να βγουν από την ύφεση και να επιστρέψουν στην ανάπτυξη.

Οι πέντε οικονομολόγοι, συγκεκριμένα, υποστήριξαν ότι η εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος ήταν ένα λάθος και πρότειναν την «ευθανασία» για το ευρώ, ως τρόπο διεξόδου από τη σημερινή κρίση.

Η πρόταση των πέντε οικονομολόγων - οι οποίοι δηλώνουν ότι δεν είναι ευρωσκεπτικιστές - δεν περιλαμβάνει την αποχώρηση των πιο αδύναμων κρίκων, αλλά αντίθετα των πιο εύρωστων οικονομικά χώρων, καθώς αυτό θα προκαλούσε μία de facto υποτίμηση του ευρώ. Οι πιο ισχυρές χώρες θα επέστρεφαν είτε στο παλιό τους νόμισμα ή θα υιοθετούσαν ένα κοινό νόμισμα, που θα ανταποκρινόταν καλύτερα στις ομοιογενείς οικονομίες τους.

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Μια διαφορετική αντίληψη για την τεχνολογία: Το ψηφιακό μαστόρεμα στα « Fab Lab »


Αναδημοσίευση από την Le Monde diplomatique
Της Blanc Sabine (Μετάφραση Παπακριβόπουλος Βασίλης)

Οι κλασικοί μάστορες που επισκεύαζαν άλλοτε διάφορα είδη έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από την αγορά. Εάν χαλάσει κάποιο μηχάνημα, η μόνη λύση που προτείνεται από το τμήμα εξυπηρέτησης της εταιρείας είναι η αντικατάστασή του με ένα καινούργιο. Είναι, άραγε, αυτό δείγμα προόδου ; Το κίνημα των « fab lab » –όπως και το κίνημα για το « ελεύθερο λογισμικό »- έχει στόχο να ελευθερώσει τους χρήστες της τεχνολογίας από το μοντέλο του παθητικού καταναλωτή βιομηχανοποιημένων gadgets.

Να ιδιοποιηθούμε τα μέσα παραγωγής : Ο Κάρολος Μαρξ το ονειρευόταν, ένας ερευνητής του Ινστιτούτου Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ) το πραγματοποίησε. Το 1998, ο Αμερικανός φυσικός Νιλ Γκέρσενφελντ εγκαινίασε μια σειρά πανεπιστημιακών διαλέξεων με τίτλο « Πώς να κατασκευάσετε (σχεδόν) τα πάντα », το οποίο περιλάμβανε μαθήματα σχεδιασμού πρωτοτύπων, έτσι ώστε οι φοιτητές να είναι σε θέση να υλοποιήσουν επιστημονικά πρότζεκτ. Για να το κατορθώσουν, διαθέτουν ολόκληρη την πανοπλία των ψηφιακών μέσων παραγωγής, κυρίως εργαλειομηχανές υποβοηθούμενες από υπολογιστή : τρισδιάστατο εκτυπωτή (δηλαδή μια ψηφιακή μηχανή η οποία, με αλληλοεπικαλυπτόμενα στρώματα πλαστικού υλικού, μετατρέπει ένα άυλο ψηφιακό αρχείο σε απτό αντικείμενο), μηχανή κοπής λέιζερ ικανή να κόβει ξύλο ή σίδηρο, ψηφιακή φρέζα κ.λπ.. Οι φοιτητές είναι τόσο ενθουσιασμένοι με αυτό το μάθημα, ώστε στον ελεύθερο χρόνο τους επιστρέφουν στο εργαστήριο για να δώσουν υπόσταση σε ό,τι επιθυμεί η φαντασία τους.

Αριστερή διακυβέρνηση και συνεργατική και αλληλέγγυα οικονομία



Αναδημοσίευση από την "εποχή"
Του Γιώργου Λιερού

Είναι ώριμες οι συνθήκες στη χώρα μας για την αριστερή διακυβέρνηση; Μια άλλη κοινωνική προοπτική και όχι απλά η διαχείριση της κρίσης, αν και είναι εν μέρει υπόθεση και της πολιτικής των κομμάτων, δεν μπορεί να προκύψει κυρίως μέσα από τα πολιτικά προγράμματα ή τις ορθές κεντρικές πολιτικές αποφάσεις (π.χ. ακύρωση ή επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, αποκατάσταση των μισθών και του κράτους πρόνοιας, νέα φορολογική πολιτική, έξοδος από το Ευρώ κ.τ.λ.).

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Παίρνουν μπρος οι μηχανές της αυτοδιαχείρισης!


ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟ 
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ


Οι κάτωθι υπογεγραμμένοι, μέλη και μη του Σωματείου Εργαζομένων της Βιομηχανικής Μεταλλευτικής, υπογράφουμε και συμφωνούμε τα παρακάτω:

1. Αναλαμβάνουμε τη λειτουργία του εργοστασίου με όρους πλήρους αυτοδιεύθυνσης και εργατικού ελέγχου τόσο των παραγωγικών όσο των διοικητικών δομών του. Βασική και κεντρική αρχή λειτουργίας του εργοστασίου, της διεξαγωγής του αγώνα μας και κεντρικός όρος των μελλοντικών μας σχεδίων είναι η ισοτιμία στη συμμετοχή και στη λήψη των αποφάσεων, η οριζοντιότητα και η άμεση δημοκρατία. Κάθε είδους διάκριση, δυσμενής μεταχείριση, αποκλεισμοί και ετεροκαθορισμοί είναι εκτός του πλαισίου λειτουργίας μας και γίνεται κάθε προσπάθεια για την αποφυγή τέτοιων συμπεριφορών και πρακτικών που θέτουν εμπόδια στο χειραφετητικό μας πρόταγμα.

2. Ανώτατο όργανο αποτελεί η Γενική Συνέλευση των εργαζομένων. Αυτή συγκροτείται ως όργανο και αποφασίζει τόσο σε γενικό- προγραμματικό επίπεδο, όσο και για ειδικότερα θέματα, μπορεί δε να εξουσιοδοτεί συγκεκριμένα μέλη της για την εκπροσώπηση του Σωματείου σε συγκεκριμένες διαδικασίες, και για τη διεκπεραίωση συγκεκριμένων ειδικά καθορισμένων υποθέσεων. Όλοι όσοι αναλαμβάνουν να εκπροσωπούν τη Συνέλευση ή να προβαίνουν σε συγκεκριμένες ενέργειες, υποχρεούνται σε λεπτομερή λογοδοσία.

Ο Στάθης Κουβελάκης ξανακτύπησε...




Όπως λέει και η λαϊκή παροιμία : “με μια φορά δεν γίνεσαι...”. Φαίνεται ότι ο Σ. Κουβελάκης επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη και αγνοεί επιδεικτικά το τι συμβαίνει στην ελληνική κοινωνία. Στο κείμενό μας “Τρία ψεύδη και ένας κομπασμός από τον Στάθη Κουβελάκη” είχαμε δείξει ότι το ενδιαφέρον του κ. Καθηγητή επικεντρώνεται στην “αδυναμία συγκρότησης «ηγετικής ομάδας» στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ” και υποτιμά το τι συμβαίνει στην κοινωνία και το κίνημα. Με το κείμενο του “H ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΝΤΑΣΗΣ, ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ” στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (24 /1/ 2013) επιβεβαιώνει έμπρακτα αυτή την στάση του. Δεν αναφερόμαστε στο περιεχόμενό του άρθρου, το οποίο άλλωστε δεν έχει να προσθέσει τίποτα το καινούργιο, αφού επαναλαμβάνει γνωστές κοινοτοπίες της αριστεράς του προηγούμενου αιώνα. Αναφερόμαστε στην στάση του να δημοσιεύσει κείμενο στην “ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ”.

Σκοταδισμός: από το Χυτήριο ως τη Ρώσικη Δούμα


φωτογραφία από πρόσφατη διαδήλωση ενάντια
στην ψήφιση του νέου νόμου κατά της ομοφυλοφιλίας στη Μόσχα
Σκοταδισμός. Αυτό αρχίζει να διαφαίνεται στον ορίζοντα της ανθρωπότητας. Φανατικοί θρησκευόμενοι και θρασύδειλοι ρατσιστές και φασίστες επιδιώκουν να οδηγήσουν τον κόσμο σε έναν μεσαίωνα πολύ χειρότερο από εκείνον που πέρασε. Με τους σταυρούς στο χέρι, οι νέοι σταυροφόροι και οι νέες ιερές εξετάσεις, συνεπικουρούμενοι από τους φασίστες σε μία ανίερη συμμαχία, απαγορεύουν θεατρικές παραστάσεις στην Αθήνα και οποιαδήποτε μορφή "εκδήλωσης ομοφυλοφιλίας" στη Μόσχα.

Τα νέα αποκαλυπτικά στοιχεία για τα ανατρεπτικά σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ που παρουσίασε η κυβέρνηση της τρόικας εσωτερικού...


Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Σίμος Κεδίκογλου παρουσίασε σήμερα νέα αντράνταχτα στοιχεία για την  αναρχοκομμουνιστική ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ετοιμάζεται να καταλύσει την δημόσια τάξη και ασφάλεια και να οδηγήσει την χώρα στο χάος.
(του Ηλία Μακρή)
Ακολούθως, με την οδύνη και το σοκ ζωγραφισμένα στο πρόσωπό του, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη κ. Δένδιας, παρουσίασε στη βουλή τη μακάβρια απόδειξη, ότι ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλης Διαμαντόπουλος κατείχε αποθέματα από το αγαπημένο όπλο των κομμουνιστών, το κονσερβοκούτι, και ετοίμαζε έναν νέο συμμοριτοπόλεμο!
(από το ΜούφαNet)


Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Η παρεκτροπή της φασίζουσας κυβέρνησης


Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
Toυ Περικλή Κοροβέση

Στη ναζιστική Κατοχή, παρά τα μαζικά εγκλήματα των κατακτητών, τα βασανιστήρια, την πείνα, το μαρτύριο της παγωνιάς και τις αμέτρητες κακουχίες, οι Έλληνες είχαν μια αισιοδοξία και την ελπίδα πως μια μέρα όλα αυτά θα τελείωναν. Στη σημερινή Ελλάδα κυριαρχεί ένα κλίμα εθνικής κατάθλιψης. Η συμφορά που έχει πέσει στα κεφάλια του 99% εκλαμβάνεται σαν θεϊκή κατάρα ή σαν μοίρα. Και οι περισσότεροι αισθάνονται ανήμποροι να αντιδράσουν. Και κάποιοι περιμένουν να βρεθεί Μεσσίας - Σωτήρας που θα τους σώσει. Συχνά αναπολούν έναν Μεταξά ή Παπαδόπουλο, που θα πιάσει όλους τους πολιτικούς, θα τους βάλει σ' ένα καράβι και θα τους βουλιάξει. Όσους συναντάς, είναι θυμωμένοι και αγανακτισμένοι, βρίζουν θεούς και δαίμονες, αλλά ούτε τους περνάει από το μυαλό να κάνουν κάτι. Αυτό είναι δουλειά κάποιου αλλουνού. Είναι βαθιά πεπεισμένοι πως ότι και να κάνουν δεν γίνεται τίποτα.
Για την εξουσία ο παθητικός πολίτης είναι ο ιδανικός πολίτης. Αν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης κατορθώσουν να φυλακίσουν τους ανθρώπους στο τομάρι τους, τότε η εξουσία διαιωνίζεται. Η δύναμη των ανθρώπων βρίσκεται στην αλληλεγγύη και τη συλλογική δράση. Ο τομαρισμός είναι η ιδεολογία του ανταγωνισμού και του κέρδους. Το κέρδος βέβαια δεν είναι σίγουρο, αλλά οπωσδήποτε ο άλλος είναι ο εχθρός σου. Αν η ανεργία συνεχίσει να καλπάζει με τους ίδιους ρυθμούς, υπολογίζεται επισήμως ότι στο τέλος του έτους θα φτάσουμε στο 38,4%. Και κάθε μήνα θα προστίθεται ένα 2,6%. Αυτή είναι μια σχεδιασμένη πολιτική για την ερημοποίηση τη χώρας. Και όμως, αν γίνονταν σήμερα εκλογές θα είχαμε την ίδια κυβέρνηση, μια που στην πρόσφατη δημοσκόπηση της Ρublic Issue, τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης συγκεντρώνουν 44% και μαζί με τη ρεζέρβα του παρακράτους της Χρυσής Αυγής φτάνουν στο 54%. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μοιάζει να κερδίζει από αυτή την κρίση, παραμένει στάσιμος και βρίσκεται πίσω από τη ΝΔ .

Η βία και το αντίδοτο της ελπίδας




Του Αντώνη Λιάκου

Μεγάλοι στοχαστές του δυτικού πολιτισμού, φιλόσοφοι όπως ο Καντ και ο Χέγκελ, θεμελιωτές της κοινωνικής επιστήμης όπως ο Μαξ Βέμπερ και ο Νόρμπερτ Ελίας, είχαν διατυπώσει την άποψη ότι καθώς ο πολιτισμός προοδεύει και ο κόσμος εκπολιτίζεται θα λιγοστεύει η βία. Βία και νεωτερικότητα θεωρούνταν αποκλίνουσες διαδικασίες. Η βία δεν θα εξαφανιζόταν, αλλά θα την απορροφούσε κατ” αποκλειστικότητα το κράτος· θα την ασκούσε με κανόνες. Οι κανόνες θα όριζαν συμπεριφορές που οι πολίτες θα τις εσωτερίκευαν για να μην προσκρούσουν στα όριά τους. Στον βαθμό που ατομικές επιδιώξεις και γενική βούληση, το ατομικό και το γενικό καλό θα συνέκλιναν και θα συντονίζονταν, οι πολιτείες θα ταξίδευαν στη μέση οδό ανάμεσα στην αυταρχική βία και στην άναρχη οχλοκρατία.

Γνωρίζουμε τώρα ότι τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν έτσι. Η νεωτερικότητα όχι μόνο δεν περιόρισε τη βία, αλλά ανέπτυξε μορφές βίας πρωτοφανείς σε έκταση και οδυνηρές συνέπειες. Η επέκταση του πολιτισμού από τους πολιτισμένους στους απολίτιστους έγινε με την αποικιοκρατική βία, τον ρατσισμό, με μεθόδους που αργότερα εφαρμόστηκαν στην ίδια την Ευρώπη με τη ναζιστική βία. Οι πρώτες συστηματικές εξοντώσεις πληθυσμών και πειράματα πάνω σε ανθρώπινους οργανισμούς έγιναν στην Αφρική. Οπως έχει γράψει ειρωνικά ο Ζίζεκ, ο κανίβαλος εκπληρώνει την πολιτισμική του αποστολή κατασπαράσσοντας τον τελευταίο κανίβαλο.

MARICHIWEU!





Τι;… Δεν είναι προφητεία;… 
Α, είναι υπόσχεση…
 (…) (ήχος τιτουτατα-τατατατά, του σμάρτφον)
Ναι; αστυνομία; Ναι, μια καταγγελία για κάποιον που ήρθε να μας δει. Ναι, μάλλον ήταν δημοσιογράφος ή κάτι τέτοιο. Φαινόταν τόσο… τόσο… τόσο άλλος, ναι. Όχι όχι, δεν μας έκανε τίποτα. Όχι, ούτε πήρε κάτι. Απλά, τώρα που φεύγαμε στο κλαμπ για να βρούμε τους φίλους μας, βλέπουμε ότι έχουν σχεδιάσει κάτι στην πόρτα της εισόδου του κήπου. Όχι, οι φύλακες δεν αντιλήφθηκαν από ποιον. Φυσικά και όχι! δεν υπάρχουν φαντάσματα. Είναι ζωγραφισμένο με πολλά χρώματα… Όχι, δεν είδαμε κάποιο κουβά με χρώμα απ’ έξω… Λοιπόν, αυτό που λέγαμε είναι ότι είναι βαμμένο με πολλά χρώματα, έτσι, πολύ χρωματιστό, πολύ άξεστο (naco), πολύ άλλο, καμία σχέση με τις γκαλερί όπου … τι; Όχι, δεν θέλουμε να στείλετε περιπολικό. Ναι, το ξέρουμε. Σας πήραμε να ρωτήσουμε μήπως θα μπορούσατε να διερευνήσετε τι θέλει να πει το σύνθημα. Δεν ξέρουμε αν είναι κάποιο πάσγορντ, ή κάποια γλώσσα απ’ αυτές που μιλάνε οι  πρόλε. Ναι, είναι μόνο μια λέξη, αλλά δεν ξέρουμε γιατί μας κάνει ν’ ανατριχιάζουμε. Λέει:
MARICHIWEU! (*)

SupMarcos
Πλανήτης Γη
Γενάρης 2013

(*) «Θα νικήσουμε!», στη γλώσσα των Μαπούτσε, φυλή στη νότια Χιλή που δέχεται ένα κύμα κρατικής καταστολής το τελευταίο διάστημα.

Απόσπασμα από το “αυτοί και εμείς”: Εξεγερμένος υποδιοικητής Μάρκος

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Βαγγέλης Διαμαντόπουλος: Προσφορά στη δημοκρατία να ξηλώσουμε την κυβερνητική προπαγάνδα

Αναδημοσίευση από την "Αυγή"
Συνέντευξη στον ΚΩΣΤΑ ΠΟΥΛΑΚΙΔΑ

Προσφυγή στη δικαιοσύνη εναντίον όσων εμπλέκονται στο χαλκείο που έστησε εις βάρος του το Μαξίμου προαναγγέλλει ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος με συνέντευξή του στην "Αυγή". Ο βουλευτής Καστοριάς του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ είναι κατηγορηματικός στο ποιοι εμπλέκονται: "Δεν μπορούμε να αφήσουμε αναπάντητο τον οχετό από τη μηχανή διαστρέβλωσης και παραπληροφόρησης που έχει χτίσει γύρω του ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, με επικεφαλής και ενορχηστρωτή τον εκπρόσωπο Τύπου της κυβέρνησης Σίμο Κεδίκογλου".

Παράλληλα, ο Β. Διαμαντόπουλος δείχνει συνειδητοποιημένος πως έγινε αντικείμενο μίας πολιτικής επίθεσης εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δι’ εκείνου, με τη χρησιμοποίηση των μηχανισμών προπαγάνδας που στηρίζουν τα κυρίαρχα κόμματα εδώ και 30 χρόνια. Γι’ αυτό και δεν θέλει ούτε τη συγγνώμη του Σ. Κεδίκογλου: "Θα ήταν υπεκφυγή. Αλλά και με το ήθος που επιδεικνύουν δεν την περιμένω και δεν με ενδιαφέρει".

* Πώς αισθάνεστε που έχετε στοχοποιηθεί από παρακρατικά κέντρα;

Επειδή δεν ήμουν ποτέ βουλευτής και δεν είχα εμπλακεί σε κόμμα, είναι μία πρωτόγνωρη εμπειρία. Είναι διαφορετικό να γνωρίζεις θεωρητικά τις δυνατότητες των μηχανισμών προπαγάνδας και λάσπης που υπερασπίζονται διάφορα συμφέροντα και αποτελούν βασικό εργαλείο χάραξης πολιτικής των κυρίαρχων κομμάτων στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια, και διαφορετικό να ζεις αυτή την επίθεση που εξαπολύουν προκειμένου να καταφέρουν τον σκοπό τους: να πλήξουν τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ. Είναι φανερό πως πιστεύουν ότι στο πρόσωπό μου βρήκαν έναν αδύναμο κρίκο μέσω του οποίου στοχοποιούν τον ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ, προσπαθώντας να πλήξουν το κύρος του, αλλά και τη διάχυσή του στην κοινωνία, επειδή είναι η μόνη πολιτική δύναμη που απαντά στις ανάγκες της κοινωνίας αυτή την ώρα. Όμως ήδη αυτή η λάσπη έχει γυρίσει μπούμερανγκ σε αυτούς που την εκτοξεύουν. Τους στέλνω μήνυμα πως οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν λυγίζουν από τον οχετό. Θα βρισκόμαστε μαζί με τον λαό στις επάλξεις για να ανατραπεί η μνημονιακή πολιτική που εξαθλιώνει όλο τον κόσμο.

Είναι ο γκεμπελισμός, ηλίθιε!



Αναδημοσίευση από την "Αυγή"
Του Άγγελου Τσέκερη

Λέγεται ότι στις εκλογές του 1992 ο Μπιλ Κλίντον είχε κολλημένο στην πόρτα του γραφείου του ένα χαρτί με τη φράση «Είναι η οικονομία, ηλίθιε!» προκειμένου να παραμένει πάντα συνεπής με τον βασικό άξονα της προεκλογικής του εκστρατείας. Ένα αντίστοιχο χαρτί πρέπει να έχει στο δικό του γραφείο ο Κεδίκογλου. Δεν εξηγείται διαφορετικά η συνέπεια με την οποία υπηρετεί σε καθημερινή βάση τη στρατηγική της πολιτικής ανοησίας.

Ο γκεμπελισμός διαπερνά σαν κόκκινο νήμα όλες τις ανακοινώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου που αφορούν τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιδιδόμενος σε απίθανες διαστρεβλώσεις, χονδροειδή παραχάραξη της αλήθειας και συστηματική κακοποίηση της κριτικής σκέψης, ο Κεδίκογλου προσπαθεί -και με τη φιλότιμη συνδρομή των Μεγάλων Καναλιών- να εγγράψει στη συνείδηση των νοικοκυραίων την πεποίθηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσφέρει ανοχή και πολιτική κάλυψη στο φαινόμενο της τρομοκρατίας. Έτσι, οι έντρομοι τηλεθεατές θα ξεχάσουν τις ζωές τους που διαλύονται και τους στόχους που δεν πιάνονται και θα πειστούν τελικά ότι το Μνημόνιο και οι δυνάμεις που το εξυπηρετούν είναι η μόνη ελπίδα για ομαλότητα, ασφάλεια και κοινωνική ειρήνη σε αυτό τον τόπο.

Ένα σημαντικό ζήτημα που υποτιμά η Αριστερά...


Ένα σημαντικό ζήτημα, πολύ πιο σημαντικό από την "λίστα Λαγκάρντ", το οποίο έχει υποτιμηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την υπόλοιπη Αριστερά είναι οι διώξεις σε βαθμό κακουργήματος ασκούνται τελικά από την εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών εις βάρος των υπευθύνων της Στατιστικής Υπηρεσίας για της υπόθεσης της τεχνητής διόγκωσης του ελλείμματος της χώρας το 2009.

Οι διώξεις στρέφονται εναντίον του πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου, του προϊσταμένου της Διεύθυνσης Εθνικών Λογαριασμών Κωνσταντίνου Μολφέτα και της Ευσταθίας Ξενάκη, προϊσταμένης της Διεύθυνσης Στατιστικών Ερευνών.

Το ζήτημα είναι σημαντικό γιατί αποκαλύπτει τις πραγματικές προθέσεις της ντόπιας αστικής τάξης απέναντι στην κρίση και τον βαθιά ταξικό της χαρακτήρα. Ο εχθρός είναι εντός της χώρας. Όμως η Αριστερά υποτιμά ζήτημα γιατί βρίσκεται σε αντίθεση με τις ιδεοληψίες και τα ερμηνευτικά της σχήματα τα οποία υποτιμούν τόσο την ίδια την αστική τάξη, όσο και την ικανότητα της να διαμορφώνει μακροπρόθεσμες πολιτικές, πολιτικές που δεν κρίνονται από τα εκάστοτε διακυβεύματα της πολιτικής σκηνής. Όπως έχουμε γράψει σε ένα παλιότερο κείμενό μας:


Αν σήμερα δεν δώσουμε πειστικές εξηγήσεις γιατί η ελληνική αστική τάξη διάλεξε τον δρόμο που οδηγεί στην χρεωκοπία της χώρας (και στην αναγκαστική έξοδο της χώρας από το ευρώ), όχι μόνον δεν θα μπορούμε να κάνουμε κάποιες στοιχειώδεις προβλέπεις για το που κατευθύνονται τα πράγματα, αλλά δεν θα μπορούμε ούτε καν να εξηγήσουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και θα βρισκόμαστε συνέχεια μπροστά σε εκπλήξεις. Και δυστυχώς η δική μας Αριστερά μένει συχνά με ανοικτό το στόμα μπροστά σε απ’ αυτές τις εκπλήξεις.

Περισσότερα για αυτό το θέμα, εδώ:

Αναρχοσυριζαίοι απειλούν τα εθνικά μας λαμόγια!


Αναδημοσίευση από το "Γαλαξιάρχης - μαλλον ακινδυνος"
Θέμος

Τελικά αρκεί ένα οργισμένο ποστ και μία αναδημοσίευση για να φανεί η αγαστή υποστήριξη όλης της διαπλεκόμενης μιντιαρχίας, από εθνικιστές και πατριώτες, Χρυσαυγίτες και Νεοδημοκράτες. Αν μάλιστα το οργισμένο ποστ έχει να κάνει με τους μιαρούς “λαθρομετανάστες“, η αντίδραση της ακροδεξιάς πολυκατοικίας είναι παβλοφική. Εντελώς αυτόματη.

Εννοείται βέβαια ότι ένα μοναχικό ποστ ενός αναρχοάπλυτου “Γαλαξιάρχη” δεν αρκούσε για να ακουστεί σαν το κουδουνάκι του Παβλόφ, ώστε να τρέξουν τα σκυλιά της ακροδεξιάς να φάνε το κοκαλάκι τους. Χρειαζόταν η μεσολάβηση του left.gr. Αυτού του ψηφιακού κέντρου του Σύριζα (σχώρα με Θεέ μου). Έτσι λοιπόν, η αναδημοσίευση της προχθεσινής μου ανάρτησης Ναζήδες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι στο left.gr αποτέλεσε την ικανή συνθήκη να μου αποδοθεί ο ρόλος του Επίσημου Συριζαίου-Αναρχικού (αυτά τα δύο πάνε πάντα μαζί) και ν’ αρχίσει το πανηγύρι.

Πρώτος ο ehnikismos.net αποκαλύπτει τα σχέδια των «προοδευτικών διεκπεραιωτών των σχεδίων του Σόρος και της Νέας Τάξης», επειδή λένε «τα πράγματα με το όνομά τους». Αγιούτο Χριστιανοί, οι Αναρχοσυριζαίοι απειλούν τα εθνικά μας λαμόγια!

Ο ναζιστικός “Στόχος” άρπαξε το δημοσίευμα του ethnikismos.net και με κρέμασε κι αυτός με τα μανταλάκια. Τα σχέδια της παγκοσμιοποίησης να σπιλώσουν το εθνικό μας κεφάλαιο δεν θα περάσουν!
Από το ακροδεξιό σούργελο δεν έλειψαν ούτε οι Λιακοπουλικοί.

Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2013

Πολιτική έντασης και αντιδράσεις

Αναδημοσίευση από τον "δρόμο"
της Ελένης Πορτάλιου

Δημοσιεύτηκε στην Αυγή (15/1/2013) μια αλληγορική γελοιογραφία του Τάσου Αναστασίου. Η δημοκρατία με τη μορφή ενός πολύ νέου κοριτσιού βρίσκεται νεκρή, κρεμασμένη στον τοίχο υπόγειου κελιού, αγνώριστη από τα βασανιστήρια των τριών κουκουλοφόρων δήμιων της-κυβερνητικών αρχηγών. Από το παραθυράκι του χώρου φτάνουν πυροβολισμοί: «Ούτε που κουνήθηκε από τη θέση της» λέει ο Σαμαράς, «ε, βέβαια, η δημοκρατία δεν τρομοκρατείται» λέει ο Βενιζέλος, «παρών» δηλώνει ο τσεκουροφόρος Κουβέλης. Είναι μια μέρα που «άγνωστοι» πυροβόλησαν τα γραφεία της Ν.Δ. και ο ΣΥΡΙΖΑ στα ανώτερα κλιμάκια έσπευσε να συμπαρασταθεί στον πρωθυπουργό του κράτους έκτακτης ανάγκης. Ευτυχώς, στη Βουλή ο Μανώλης Γλέζος είπε με πολιτική γλώσσα αυτό που λέει όλος ο κόσμος - μόνοι τους το έκαναν.

Το τρέιλερ της στρατηγικής της έντασης, δηλαδή της κρατικής τρομοκρατίας, είναι ταυτόχρονα μέσον τιμωρίας και προκαταβολικού εκφοβισμού της κοινωνίας. Η ωμή βία και καταστολή έχουν πραγματικούς αποδέκτες: διαδηλωτές, μετανάστες, νέους «με τα πρησμένα πόδια που τους έλεγαν αλήτες», καταληψίες, διαμαρτυρόμενους πολίτες, μικροπαραβάτες. Την ίδια στιγμή «διαταράσσουν την οικογενειακή γαλήνη», εφορμώντας με τα δελτία των οκτώ σε κάθε σπίτι εν δυνάμει αντιρρησία, υπενθυμίζοντας ότι η ένδεια πρέπει να παραμένει ιδιωτική υπόθεση και η αντίδραση να παίρνει το δρόμο της κατάθλιψης ή, σε βαριές περιπτώσεις, της αυτοκτονίας. Τη Δευτέρα 14/1, αλλά και πιο πριν, η δημοκρατία είχε καταρρεύσει από τον τελευταίο κύκλο επιθέσεων και αδυνατούσε να αντιδράσει στην αντιστροφή των λέξεων και των εννοιών. Ευτυχώς υπάρχουν πάντα οι ελευθερόφρονες που την πήραν στα χέρια τους, όπως έγινε τόσες φορές με τους αθάνατους νεκρούς μας, αυτούς τους οποίους δολοφόνησαν το κράτος και το παρακράτος.

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

Νοικοκυραίοι και Νοικοκύρηδες

Αναδημοσίευση από την "Ελληνοφρένεια"

Δύο ίδιες λέξεις, σχεδόν ομόηχες, με διαφορετική χρήση και σίγουρα με διαφορετική έννοια. Η λέξη «νοικοκύρηδες» περιγράφει την προκοπή ενός ανθρώπου, την αξιοσύνη του, τον κόπο και τα αγαθά που κέρδισε και διατήρησε από την δουλειά του. Την ικανότητα και την ιδιότητα που έχει να είναι τακτικός, προσεκτικός, συνετός. Η λέξη «Νοικοκυραίοι», περιγράφει αυτό που εννοούν οι πολιτικοί όταν αναφέρονται σε αυτούς.

Αφορμή για τον διαχωρισμό αυτόν αποτέλεσε η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα, σε συνέντευξη του στον Ν. Χατζηνικολάου, περί νοικοκυραίων, λέγοντας χαρακτηριστικά, «είμαστε και εμείς νοικοκυραίοι», βάζοντας ένα ακόμη τουβλάκι στο συντηρητικό προφίλ που χτίζουν μεθοδικά εκεί στον Σύριζα, για το νέο μεγάλο κόμμα… της κεντροαριστεράς, το οποίο και αυτό θα σώσει τον τόπο!

Οι νοικοκυραίοι, είναι η κατάντια του τόπου. Είναι αυτοί που μας έφεραν εδώ. (μεταξύ άλλων). Είναι αυτή η φάρα, που ψήφιζε αυτόν που τους έταζε τα περισσότερα. Είναι οι αρπακολλατζήδες, ελληναράδες, ασπόνδυλα, λαμόγια, που ξεπουλιόντουσαν με εκπληκτική ευκολία, σε όποιον έδινε τα περισσότερα. Είναι ο φιλήσυχος εαυτούλης του καθενός, είναι ο ασπόνδυλος γλείφτης, ο συμφεροντολόγος μικροαστός, ο επαγγελματίας βολεμένος.  Ο ακαλλιέργητος, αστοιχείωτος, αμόρφωτος έλληνας, που επιλέγει με κριτήριο το προσωπικό όφελος και μόνο, αδιαφορώντας για το σύνολο. Νοικοκυραίοι είναι αυτοί που δεν επιβεβαίωσαν ποτέ την ερμηνεία της λέξης.

Εμφυλιοπολεμικό Κράτος



Αναδημοσίευση από το "Red NoteBook"
Του Ηλία Ιωακείμογλου
 
Οι επιθέσεις στις ελεύθερες αυτοδιαχειριζόμενες εστίες αντίστασης δεν είναι επικοινωνιακά παιχνίδια, είναι επεισόδια από την οικοδόμηση του Νέου Εμφυλιοπολεμικού Κράτους και τη συγκρότηση του φασιστικού συνασπισμού εξουσίας, από τη μετατροπή της Δεξιάς σε Εμπόλεμη Δεξιά. Εν τω μεταξύ, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ προτείνει να καπνίσουμε όλοι μαζί την πίπα της ειρήνης και το ΚΚΕ αποσύρεται στα στεγανά διαμερίσματά του για να παρακολουθήσει την πυρκαγιά από το μπαλκόνι.


Πώς η Δεξιά πήρε το προβάδισμα

Η ελληνική οικονομία κινείται σήμερα επάνω σε μια καθοδική σπείρα διαδοχικών κύκλων φθίνουσας συσσώρευσης κεφαλαίου και αυξανόμενης ανεργίας. Η ύφεση και η ανεργία σχεδιάστηκαν και οργανώθηκαν από καθεστωτικούς οικονομολόγους, στους διεθνείς οργανισμούς και στα ελληνικά πανεπιστήμια, οι οποίοι πιστεύουν ότι έτσι μπορεί κάποιος να πυροδοτήσει μια διαδικασία μείωσης των εγχώριων τιμών, επομένως και αύξησης της ανταγωνιστικότητας και των εξαγωγών. Γνωρίζουν τώρα ότι αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί, τουλάχιστον όχι στην Ελλάδα.

Έχουν όμως αντιληφθεί εν τω μεταξύ, όπως και το πολιτικό προσωπικό του καθεστώτος, ότι η δραστική μείωση των μισθών, η ύφεση και η ανεργία δημιουργούν ταξικούς συσχετισμούς δύναμης που επιτρέπουν στην άρχουσα τάξη να ανασυγκροτήσει την ελληνική οικονομία σε νέες βάσεις: κινεζοποίηση της αγοράς εργασίας, γιγαντιαία μεταφορά πόρων από τις εργαζόμενες τάξεις προς τους κεφαλαιούχους ώστε να διασωθεί το πλασματικό κεφάλαιο που έχει συσσωρευτεί στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους. Τι πιο φυσικό, λοιπόν, να συνεχίζεται μια πολιτική που δεν επιτυγχάνει μεν τους διακηρυγμένους στόχους της (μείωση των τιμών, αύξηση εξαγωγών κλπ) πλην όμως αποδιαρθρώνει και αναπλάθει την ελληνική οικονομία και κοινωνία έτσι ώστε να διασωθεί το καταρρέον οικονομικό και πολιτικό καθεστώς του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού.

Εκθεση Ε.Ε.:Σοκ ζήτησης




Απόσπασμα από άρθρο του Ambrose Evans Pritchard της Telegraph, που αναλύει μία έκθεση της Κομισιόν, σύμφωνα με την οποία ένα τμήμα της Ευρώπης είναι παγιδευμένο σε ένα φαύλο κύκλο φτώχειας. Ολόκληρο το άρθρο είναι δημοσιευμένο στο περγάδι (το), εδώ: Εκθεση Ε.Ε.:Σοκ ζήτησης

...Η έκθεση προειδοποιεί ότι δημιουργείται ένα "νέα χάσμα" μεταξύ των χωρών του πυρήνα της ΕΕ και τις χώρες "που δείχνουν παγιδευμένες σε ένα φαύλο κύκλο  μείωσης της  παραγωγής, ραγδαίας αύξησης της ανεργίας, μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος. Το κύμα των πολιτικών λιτότητας εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με τη βιωσιμότητα του κράτους πρόνοιας στην Ευρώπη. " Πράγματι.

Σύμφωνα με τις προβλέψεις, αναμένεται ότι η ευρωζώνη θα συρρικνωθεί κατά 0,2% φέτος, με μια μικρή ανάκαμψη το 2014. Μέχρι τότε, εκατομμύρια άνθρωποι θα έχουν πέσει σε μια  "τεράστια παγίδα φτώχειας ", σύμφωνα με τα ίδια τα λόγια του επικεφαλής της ειδικής ομάδας για την απασχόληση της ΕΕ Laszlo Andor.

Αυτός είναι ο λόγος που ο Gustav Horn - επικεφαλής του γερμανικού Ινστιτούτου IMK και από τους  "πέντε σοφούς " (κορυφαίους  γερμανούς οικονομολόγους) - την περασμένη εβδομάδα ζήτησε τον τερματισμό των βασανιστηρίων της λιτότητας. "Είναι ένας φαύλος κύκλος. Η υπερβολική λιτότητα δεν θα οδηγήσει σε μείωση του χρέους, αλλά το αντίθετο, στην αύξηση του χρέους", είπε.

Ο Δρ Χορν κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο μόνος βιώσιμος τρόπος για να γεφυρωθεί το χάσμα είναι η Γερμανία να επιτρέψει μια πληθωριστική έκρηξη με αύξηση των μισθών κατά 4% για κάποιο χρονικό διάστημα. Έχει δίκιο.

Η
μισή Ευρώπη βρίσκεται τώρα σε μια "μεγάλη ύφεση ", λιγότερο έντονη από ό,τι ήταν στις αρχές της δεκαετίας του '30 (η Αμερική είναι μια άλλη ιστορία), αλλά μεγαλύτερης διάρκειας και τελικά πιο βαθιά ριζωμένη...


Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Ο επίλογος δεν έχει γραφτεί ακόμα…


Ο επίλογος από το κείμενο του Κ. Λαπαβίτσα "Μαθήματα Πολιτικής Οικονομίας σε πρώτο πρόσωπο"

.. πρόταση της εξόδου από την ΟΝΕ δεν κατάφερε να κυριαρχήσει πολιτικά την τριετία που πέρασε. Είναι όμως βέβαιο ότι λειτούργησε ως ο άλλος πόλος που ξεκαθάρισε το πρόβλημα και ανάγκασε την παράταξη του ευρώ και τους ευρωπαϊστές να διαμορφώσουν τις θέσεις τους. Είναι επίσης βέβαιο ότι έπεισε ένα πολύ σημαντικό ποσοστό του εκλογικού σώματος, ίσως 20%-30%, παρά την συστηματική εκστρατεία κατατρομοκράτησης από πλευράς άρχουσας τάξης και παρά την αδυναμία διαμόρφωσης πολιτικού φορέα που θα την εκφράζει αξιόπιστα. Το ποσοστό αυτό αυτό περιλαμβάνει τα πιο ριζοσπαστικά κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας και της πολιτικής ζωής. Είναι αυτοί που καταλαβαίνουν ότι η έξοδος είναι όρος για να λυθεί η κρίση υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, αλλά και για να υπάρξει ουσιαστική κοινωνική αλλαγή στην Ελλάδα για πρώτη φορά στον Μεταπόλεμο. Χωρίς έξοδο από το ευρώ θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να γύρει η πλάστιγγα υπέρ του κόσμου της εργασίας, να εκδιωχθεί η διαφθορά που νέμεται την κοινωνική και πολιτική εξουσία στη χώρα, να αναζωογονηθεί η κοινωνία από τα κάτω.
Κάθε άλλο παρά έχουν εκλείψει οι δυνάμεις που είναι έτοιμες να αγωνιστούν για την ριζοσπαστική κοινωνική αλλαγή σε αυτήν τη βάση. Βρίσκονται κατεσπαρμένες κατά μήκος του πολιτικού φάσματος, αλλά και ανάμεσα σε πλατιά στρώματα που έχουν απογοητευτεί από τα πολιτικά κόμματα και την πολιτική ζωή. Η νεολαία ιδίως που φέρει τεράστιο το βάρος της ανεργίας είναι έτοιμη να ακούσει νέες ιδέες για πραγματική ριζοσπαστική αλλαγή. Ο κύριος οργανωμένος όγκος των δυνάμεων αυτών βρίσκεται όμως εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί θα δοθεί η πολιτική μάχη που θα καθορίσει την πορεία της Ελλάδας και της κοινωνίας της τα επόμενα χρόνια. Όσο η "παράταξη του ευρώ" επιτείνει τον κοινωνικό όλεθρο, τόσο μεγαλύτερη θα γίνεται η σημασία αυτής της σύγκρουσης. 

Είναι απολύτως απαραίτητο να συμπαραταχθούν όσοι δεν φοβούνται την έξοδο από την ΟΝΕ και επιζητούν την ριζοσπαστική αλλαγή της χώρας. Αυτό είναι προς το συμφέρον όλων των πολιτικών δυνάμεων που έχουν τέτοια γενική κατεύθυνση, είτε είναι μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε όχι, αλλά και όλων των κοινωνικών δυνάμεων που επιζητούν την απαλλαγή της χώρας από το άγος που την βαραίνει. Μόνο έτσι θα μπορέσουν τα εργατικά και λαϊκά στρώματα να κερδίσουν τον ταξικό πόλεμο που ξέσπασε το 2010...

Συγκυβέρνηση έτοιμη για όλα


Αναδημοσίευση από την "ΑΥΓΗ"
Του Βασίλη Μουλούπουλου

Πιστεύω ότι υπάρχει ένα όριο ανοχής ακόμη και στους πλέον καλόπιστους ψηφοφόρους της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜ.ΑΡ. στην πολιτική και ηθική απαξίωση αυτής της συγκυβέρνησης. Και πιστεύω ότι το ολοκαύτωμα της Ελλάδας και του 90% των κατοίκων της εξάντλησε αυτό το όριο ανοχής.

Δεν είναι πλέον μόνο τα σκάνδαλα και η συγκάλυψή τους. Δεν είναι μόνο η αναλγησία που αναδεικνύει η κυνική συμπεριφορά τους απέναντι και στις πιο ευπαθείς, στις πιο αδύναμες κοινωνικές ομάδες. Δεν είναι μόνο η γενική παράλυση της χώρας.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι απλώς ανίκανοι ή λαμόγια. Αυτοί οι άνθρωποι είναι επικίνδυνοι για την επιβίωση της χώρας. Παραχώρησαν, σαν να ήταν προσωπική τους περιουσία (όπως αποκαλύπτει το ΦΕΚ 240 που περιέχει τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου της δανειακής σύμβασης) όλον τον υπόγειο, επίγειο, θαλάσσιο και υποθαλάσσιο πλούτο της Ελλάδας. Από τα αποθέματα χρυσού της ΤτΕ ως τα αποθέματα αερίου και πετρελαίου.

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Ποιά ευρήματα από την τελευταία δημοσκόπηση της PUBLIC ISSUE έθαψε η αριστερά και τα αξιοποιεί η κυβέρνηση;



Οξύνεται η ταξική πόλωση αλλά παράλληλα οι πολιτικοί σχηματισμοί της αριστεράς αδυνατούν να εκφράσουν σήμερα πολιτικά τον ένα πόλο αυτής της πόλωσης; Υπάρχει κάμψη του μαζικού κινήματος; Υπάρχει συντηρητική στροφή ενός μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας;

Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα απέναντι στα οποία η Αριστερά δεν θα πρέπει να κλείνει τα μάτια της. Οι αυταπάτες για την ύπαρξη μιας εθνικής ενότητας του λαού απέναντι στους ιμπεριαλιστές και σε μια χούφτα ντόπιων μεγαλοαστών που είναι φερεφωνά τους, όχι μόνον κρύβουν τον βαθύ ταξικό χαρακτήρα της κρίσης αλλά τρέφουν και ψευδαισθήσεις για την “επαναστατικοποίηση” διαφόρων μικρομεσαίων στρωμάτων, τα οποία εξαθλιώνονται μέσα απ' αυτή την κρίση. 

Ο παραδοσιακός οικονομισμός της Αριστεράς την εμποδίζει να ανιχνεύσει τους όρους με τους οποίους η κυρίαρχη ιδεολογία σφραγίζει την έντονη ταξική κινητικότητα που συντελείται στη χώρα κάτω από τις πολιτικές των μνημονίων και του ΔΝΤ. Αν η Αριστερά δεν κατορθώσει να αποκτήσει την ιδεολογική ηγεμονία στην κοινωνία, σε τέτοιες συνθήκες κανένα πολιτικό της σχέδιο δεν μπορεί να λειτουργίσει προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων, ακόμα και αν κληθεί να κυβερνήσει...

Αχούρι το γραφείο του πρωθυπουργού!...




το δάπεδο του "πρωθυπουργικού"
γραφείου χρειάζεται ..."συντήρηση"
Παραξενευτήκαμε από τις εικόνες που έδειξαν τα κανάλια από το γραφείο του πρωθυπουργού που δέχτηκε ένοπλη επίθεση. Όχι από το γεγονός ότι όλα τα κανάλια έδειχναν τις ίδιες ακριβώς εικόνες, όπως συμβαίνει στα ολοκληρωτικά καθεστώτα, όπου η πληροφόρηση του κοινού είναι  υπόθεση την οποία  διαχειρίζεται αποκλειστικά η πολιτική εξουσία. Παραξενευτήκαμε από την κενότητα του χώρου, ο οποίος έδινε μια ανάμικτη αίσθηση έκθεσης επίπλων και γκαρσονιέρας. Όταν είδαμε και το δάπεδο, το οποίο ήταν σε άθλια κατάσταση, μας ήρθε στο νου μια κακοσκηνοθετημένη ελληνική ταινία που δείχνει τον Κολοκοτρώνη στο ένα χέρι να κρατάει γιαταγάνι και στο άλλο να φοράει ρολόι...

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και κα­τα­λή­ψεις



Αναδημοσίευση από την "εποχή"
Του Γιάν­νη Αλμπά­νη
Η ε­βδο­μά­δα ξε­κί­νη­σε με τον κα­λύ­τε­ρο τρό­πο για τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και κλεί­νει με τον χει­ρό­τε­ρο. Τη Δευ­τέ­ρα εί­χα­με δη­λα­δή μια λα­μπρή στιγ­μή, ό­ταν ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ α­ντι­πα­ρα­τέ­θη­κε με­τω­πι­κά με το Mega, το Μπο­μπο­λέι­κο και το ό­λον σύ­στη­μα της δια­πλο­κής. Την Πα­ρα­σκευή ό­μως, εί­δα­με τη με­γά­λη υ­πο­χώ­ρη­ση στο θέ­μα της κα­τα­στο­λής των κα­τα­λή­ψεων, που ση­μα­το­δο­τή­θη­κε α­πό τη συ­νέ­ντευ­ξη στον Real FM του συ­ντρό­φου Τσί­πρα. Αν δεν πρό­κει­ται για ά­στο­χες εκ­φρά­σεις του προ­φο­ρι­κού λό­γου, και ό­ντως η α­πό­φα­ση της η­γε­σίας του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ εί­ναι να α­πο­στα­σιο­ποιη­θεί α­πό τις διω­κό­με­νες αυ­τή τη στιγ­μή κα­τα­λή­ψεις, τό­τε τό­σο το λαϊκό κί­νη­μα  ό­σο και ο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα μπουν σε σκλη­ρή δο­κι­μα­σία.

Πρώ­τα α­π’ ό­λα, αν δεν α­να­χαι­τι­στεί τώ­ρα η φα­σί­ζου­σα γραμ­μή της κυ­βέρ­νη­σης στο πε­δίο των ε­λευ­θε­ριών, πο­λύ γρή­γο­ρα η ί­δια η Αρι­στε­ρά θα βρε­θεί σε α­σφυ­κτι­κό κλοιό. Χτες ή­ταν οι με­τα­νά­στες, σή­με­ρα οι α­ναρ­χι­κοί, αύ­ριο οι α­ρι­στε­ροί και οι συν­δι­κα­λι­στές. Χτες έ­πρε­πε να κα­τα­δι­κα­στεί η «βία», σή­με­ρα η «α­νο­μία», αύ­ριο ο «ι­δε­ο­λο­γι­κός εξ­τρε­μι­σμός». Χτες ή­ταν στο στό­χα­στρο η ε­ξέ­γερ­ση, σή­με­ρα η πο­λι­τι­κή α­νυ­πα­κοή, αύ­ριο η ό­ποια  πο­λι­τι­κή δρά­ση ε­να­ντιώ­νε­ται στο Μνη­μό­νιο. Αν η κα­τά­λη­ψη ε­νός ε­γκα­τα­λε­λειμ­μέ­νου κι ε­τοι­μόρ­ρο­που σπι­τιού θεω­ρεί­ται πλέ­ον έ­γκλη­μα κα­θο­σιώ­σεως, δεν θα θεω­ρη­θεί το ί­διο και μια κα­τά­λη­ψη ε­πι­χεί­ρη­σης α­πό α­πλή­ρω­τους ερ­γα­ζό­με­νους ή ε­νός ά­δειου κτι­ρίου α­πό ά­στε­γους; Κι αν κα­τα­δι­κά­ζου­με την «α­νο­μία» (sic) εν γέ­νει, πώς μπο­ρού­με να υ­πε­ρα­σπι­στού­με τα κι­νή­μα­τα «Δεν Πλη­ρώ­νω» ή τις ε­πα­να­συν­δέ­σεις ρεύ­μα­τος στα σπί­τια αυ­τών των  φτω­χο­διά­βο­λων που πα­λεύουν για την ε­πι­βίω­ση; Το έ­χου­με ξα­να­πεί πολ­λές φο­ρές: η υ­πο­χω­ρη­τι­κό­τη­τα α­πέ­να­ντι στις ε­πι­θέ­σεις του τα­ξι­κού α­ντι­πά­λου δεν τον κα­τα­πραΰνει, αλ­λά τον ο­δη­γεί στην α­πο­θρά­συν­ση.  Όποιος παίρ­νει τα λί­γα, θα ζη­τή­σει και τα πε­ρισ­σό­τε­ρα. Ήδη ο Πρε­τε­ντέ­ρης ε­πι­τί­θε­ται στα… τρο­μο­κρα­τι­κά δη­μο­σιεύ­μα­τα του left.gr με στό­χο τη φί­μω­ση της ι­στο­σε­λί­δας. Ένα νέο ι­διώ­νυ­μο αρ­χί­ζει να κά­νει την εμ­φά­νι­σή του.

Aπό την Kukutza στην villa Amalias...

Αλληλεγγύη σε όλους όσους πραγματώνουν συλλογικά τα όνειρά τους και αγωνίζονται για μία ζωή πέρα από τον καπιταλισμό

Τον Σεπτεμβρη 2011 η Ισπανική αστυνομία εισέβαλλε στο χώρο της κατάληψης της Kukutza...
Περισσότερα εδώ:Αλληλεγγύη στην Kukutza

Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013

αριστερό φλας και ...δεξιά στροφή από το “αριστερό ρεύμα”...



Να ενταχθεί στις τάξεις του κάλεσε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσίας τον Γάλλο ηθοποιό Ζεράρ Ντεπαρντιέ, ο οποίος πρόσφατα απέκτησε ρωσικό διαβατήριο.
«Σήμερα έστειλα στον Ντεπαρντιέ μια επίσημη επιστολή προτείνοντας του να γίνει μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ)», δήλωσε ο επικεφαλής της τοπικής οργάνωσης του κόμματος στη Μόσχα, Βαλέρι Ράσκιν
(από το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti της Ρωσίας)

Οι πραγματικές διαχωρίστηκες γραμμές ανάμεσα την «αριστερά» και την «δεξιά» του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ είναι τελείως διαφορετικές από αυτές που προσπάθησαν να αναδείξουν οι ανταγωνισμοί των μηχανισμών στο εσωτερικό του κατά τις εργασίες της πρόσφατης 1ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης. Βρίσκονται ανάμεσα στην προτεραιότητα της ανάπτυξης του μαζικού κινήματος και τον κυβερνητισμό. 

Τις τελευταίες μέρες βρισκόμαστε μπροστά σε μια πλήρη σύμπλευση του Αριστερού Ρεύματος/Αριστερής Πλατφόρμας με την ηγετική ομάδα του Α. Τσίπρα. Το Αριστερό Ρεύμα μάλιστα λαμβάνει πιο συντηρητικές θέσεις από την επίσημη γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για τα τελευταία γεγονότα που ακολούθησαν την ανακατάληψη της Βίλλα Αμαλίας και θυμίζει την στάση της ομάδας του Φ. Κουβέλη στα γεγονότα του “Δεκέμβρη”, γαρνιρισμένη με γιρλάντες δανεισμένες από την κουκουέδικη προπαγάνδα. Αρκεί ο αναγνώστης να ρίξει μια ματιά στο κείμενο που δημοσιεύτηκε στην “ίσκρα” με τον τίτλο: ΒΙΛΛΑ ΑΜΑΛΙΑΣ: ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΥ! και στην ανακοίνωση της “Ανοικτής Πόλης” για να αντιληφθεί αυτές τις διαφορές. Μεταξύ άλλων γράφει η “ισκρα”:
Με τρόπο που θα ζήλευε ακόμα και ο Γκέμπελς, το εγχώριο κατεστημένο επιχειρεί να συσκοτίσει τα φλέγοντα ζητήματα που εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους, τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, όπως το όργιο φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής που αναδύεται από την υπόθεση της λίστας Lagarde και το πολιτικό πλαίσιο που τα θρέφει, τη νέα φοροεπιδρομή που επιχειρείται μέσα από το φορολογικό νομοσχέδιο που ψηφίζεται τις επόμενες μέρες στη Βουλή κ.α.

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2013

Ελευθεροτυπία «ειδικού σκοπού»...



Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
Του Δημήτρη Ψαρρά

 Η εφημερίδα που κυκλοφόρησε χτες με τον τίτλο «Ελευθεροτυπία», σύμφωνα με προχτεσινή ανακοίνωση της Χ. Κ. Τεγόπουλος προς το Χρηματιστήριο, εκδίδεται «βάσει σύμβασης έργου που υπεγράφη με την εταιρεία Τρίτη Oψη Α.Ε., η οποία αναλαμβάνει με δικά της έξοδα την επανέκδοση και θα ανταποδίδει στη Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις ΑΕ ποσοστό 90% των καθαρών της κερδών».

Μάθαμε λοιπόν έτσι στο παρά πέντε την επωνυμία της μυστηριώδους εταιρείας που μέχρι πριν από λίγες μέρες καλούσε κάποιους «επίλεκτους» εργαζόμενους να υπογράψουν μια σύμβαση στην οποία δεν αναφερόταν καν το όνομά της.
Τελικά, κάτω από τις γνωστές συνθήκες, υπέγραψε αυτή τη σύμβαση ένα μικρό ποσοστό (κάτω του 10%) από τους πρώην εργαζόμενους της «Ελευθεροτυπίας», παρά την προτροπή τής ΕΣΗΕΑ (και άλλων συνδικαλιστικών ενώσεων) να μην αποδεχτούν τη μεθόδευση αυτή που μόνο σκοπό είχε «τη διάσπαση των εργαζομένων, την απαλλαγή τής Χ. Κ. Τεγόπουλος από ένα μέρος αυτών, και την κατάργηση των όρων αμοιβής και εργασίας της συλλογικής σύμβασης που εξακολουθούν να ισχύουν για όλους τους εργαζόμενους».

Ω Αλληλέγγυε, Πού Είσαι;

Αναδημοσίευση από το "mao.gr"
Ο αλληλέγγυος σκορπιός δαγκώνει την ουρά του

Αλληλέγγυε/αλληλέγγυα,γιατί είσαι εδώ; Τι θέλεις;Πεθαίνεις να μάθεις τα τελευταία νέα για την πορεία απελευθέρωσης των συλληφθέντων και των κοινωνικών χώρων; Βάδισες μαζί μας τα τελευταία χρόνια;Παρατήρησες πόσοι πολλοί αριστεροί στήριξαν ηλεκτρονικά το κάλεσμα συμπαράστασης στους συλληφθέντες αλλά πόσο λίγοι βρέθηκαν στην πραγματικότητα χθες το βράδυ έξω από τη ΓΑΔΑ;


Επίδοξε αντιφασίστα/αντιφασίστρια.γιατί είσαι μαζί μας; Τι ψάχνεις; Μια αφορμή για να βγεις από το κελί σου ή μια αφορμή να κουρνιάσεις για τα καλά μέσα σε αυτό;

Και αν δεν ήσουνα μαζί μας, μήπως ανεχόσουν τόσα χρόνια τον μπαμπά σου που προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τον βουλευτή από την Καλαμάτα για να σου βρει μια δουλίτσα; Εχει σημασία;


Διάβασες μήπως την ανακοίνωση του ΚΚΕ; Συμφωνείς ότι η κατάληψη στην Αγίου Κωνσταντίνου, στα γραφεία της αριστερά της ευθύνης (που τη φτύνεις), ήταν απαράδεκτη; Μήπως ο Περισσός φοβάται κατάληψη και στα δικά του γραφεία από τους απολυμένους του 902 και του Ριζοσπάστη; Μήπως φοβάται ότι δεν έχει πια το μονοπώλιο της αντίστασης; Χρειαζόταν να πει ότι την «καταδικάζει»; Δεν αρκούσε να πει ότι δεν συμφωνεί Συμφωνείς ότι αυτές οι ενέργειες δίνουν προσχήματα και επιχειρήματα στην κυβέρνηση να κλιμακώσει τον αυταρχισμό κατά του λαϊκού κινήματος; Τι ενοχλεί τον Περισσό; Το ότι τα παιδιά στρέφονται στην αναρχία, ενώ σήμερα το ΣΑΣΑ (Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Αθήνας) είναι ένα φάντασμα του παλιού εαυτού του; Θυμάται κανείς τον μικρό Γαβρήλη που έλεγε «εμείς δεν θα κάνουμε συμφωνία της Βάρκιζας;» Ξέρει κανείς τι κάνει σήμερα; Και ο Περισσός το κάνει από τη μικροπρεπή και ιδιοτελή σκοπιά της μικρής ιδιοκτησίας και του κομματικού πατριωτισμού ή από την αλτρουιστική σκοπιά της υπεράσπισης των μακροπρόθεσμων συμφερόντων της εργατικής τάξης, ακόμα και εκείνων που δεν συμφωνούν μαζί του;

500 χρόνια αντίσταση...




Μια ταινία μικρού μήκους για το «Idle No More» , κίνημα των αυτόχθονων του Καναδά, το οποίο ξεπήδησε από online συνομιλίες μεταξύ τεσσάρων γυναικών στην Saskatchewan, οι οποίες ανησυχούσαν για τις επιπτώσεις του «Bill C-45», ενός νομοσχεδίου που ψηφίστηκε τον Δεκέμβρη από την κυβέρνηση του Καναδά με επιπτώσεις στα δικαιώματα των αυτόχθονων και το φυσικό περιβάλλον.

Περισσότερα για το θέμα:
και εδώ:

Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013

Μνημονιακές... φοροαπαλλαγές στους καναλάρχες!

 Αποκαλυπτικό το κείμενο "Το ένα χέρι νίβει τ' άλλο" για την διαπλοκή της πολιτικής εξουσίας με τους καναλάρχες που δημοσιεύεται στο "χασοδίκης (ο)". Διαβάστε το:

Πρόσεξε τώρα πώς γίνονται οι σωστές, οι παστρικές οι δουλειές:

Στο τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 12 του άρθρου πέμπτου του Ν. 3845/2010 (Α' 65), όπως αυτό προστέθηκε με την παράγραφο 6 του άρθρου 4 του Ν. 3899/2010 (Α' 212) και τροποποιήθηκε με την παράγραφο 9 του άρθρου 3 της από 31.12.2011 Π.Ν.Π. (Α' 268), όπως αυτή κυρώθηκε με το άρθρο δεύτερο του Ν. 4047/2012 (Α' 31), αντί της ημερομηνίας "1.1.2013" τίθεται η ημερομηνία "1.1.2014".
Η διάταξη αυτή αποτελεί το άρθρο 22 μίας ακόμα (ω! της εκπλήξεως) πράξης νομοθετικού περιεχομένου που εκδόθηκε την τελευταία ημέρα του 2012, υποθέτω λίγο μετά που ο πρωθυπουργός άκουσε τα κάλαντα στο γραφείο του από καμιά χορωδία βρακοφόρων. Όπως αντιλαμβάνεσαι, αγαπητέ αναγνώστη, η διατύπωση της διάταξης είναι κάπως, αχέμ, αδιαφανής: το τάδε εδάφιο του άρθρου του νόμου που προστέθηκε και τροποποιήθηκε και κυρώθηκε και μια ημερομηνία αλλάζει και πιάσταυγόκαικούρευτο.

Αφοπλίστε τους, τους ίδιους και τα αφεντικά τους!






Ανακοίνωσης της «Ανοιχτής Πόλης» για την επέμβαση της αστυνομίας στην βίλλα Αμαλίας


...η αστυνομική επέμβαση συνιστά παραβίαση μιας σειράς διατάξεων του νόμου περί οικιακού άσυλου και διατάραξης οικιακής γαλήνης, επομένως ο δήμος δεν νομιμοποιείται να εισέλθει στο χώρο, πολύ περισσότερο όταν δεν είναι ιδιοκτήτης...

Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης της «Ανοιχτής Πόλης» είναι το εξής:


ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΤΙΘΕΤΟΙ ΣΤΙΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΗ ΒΙΛΛΑ ΑΜΑΛΙΑΣ

Καλούμε το δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη να εξηγήσει τη στάση της δημοτικής αρχής

ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ