ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

ΑΡΑΣ: Ήρθε η ώρα να ταράξουμε τα νερά...


 Αναδημοσίευση από την "αριστερη αντεπιθεση"


Με μακροσκελή ανακοίνωσή της, η ΑΡιστερή Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση κάνει εκτίμηση της πολιτικής συγκυρίας και τοποθετείται στο ζήτημα των συνεργασιών  ξεκαθαρίζοντας  τη στάση της, αλλά και τα όριά της,  προς τις άλλες δυνάμεις και συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. 

Η ΑΡΑΣ καλεί την ΑΝΤΑΡΣΥΑ:

● Να βγει μπροστά και να πρωταγωνιστήσει για τη δημιουργία ενός κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος που θα ταράξει συθέμελα την πολιτική του συστήματος, θα δρομολογήσει την ανατροπή και θα δώσει προοπτική στο λαϊκό αγώνα για έναν άλλο δρόμο. Να μην χαθεί και αυτή η ευκαιρία!
● Να κάνει κάλεσμα σε μια σειρά πολιτικές δυνάμεις και οργανώσεις για κοινή εκλογική κάθοδο και συγκρότηση αυτού του μετώπου ρήξης και ανατροπής, (Μ.Α.Α.,πρώην κομμάτια της ΚΟΕ, μ-λ χώρος, ΚΟΑΝ, ΟΚΔΕ, ΕΕΚ) τονίζοντας ότι ότι:  "....Μόνο ενδυναμωμένη μπορεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η αντικαπιταλιστική αριστερά να βγουν από μια τέτοια διαδικασία και πιο ισχυρή για να επάγει αποτελέσματα στην υπόθεση του κοινωνικού κινήματος".

Η ΑΡΑΣ ξεκαθαρίζει ότι:  "Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οφείλει να βλέπει τις συνεργασίες στη βάση ακριβώς πολιτικών σχεδίων και όχι κριτηρίων οργανωτικών ή πολιτικών απολογιών"  και ότι "Όσοι συγκλίνουν με το πολιτικό σχέδιο που διατυπώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει κατά τη γνώμη της να συνεργασθούν και εκλογικά προκειμένου να μεταβάλλουν τους συσχετισμούς και στην Αριστερά και πρωτίστως στην κοινωνία".

Η ΑΡΑΣ εγκαλεί για μυωπική πολιτική και φοβικά σύνδρομα  άλλες συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (ΝΑΡ-ΣΕΚ)  "Οι πολιτικές μετατοπίσεις που έχουν πραγματοποιήσει οι δυνάμεις του ΜΑΑ και ευρύτερα πολιτικά ακροατήρια της αριστεράς δεν είναι οπορτουνιστικές και έχουν πραγματοποιηθεί με πολιτικό κόστος και με τομές στον υπάρχοντα χάρτη της αριστεράς Ακριβώς γι΄ αυτό είναι μυωπική η λογική (που φαίνεται να υποστηρίζει πρωτίστως το ΝΑΡ) για αποκλεισμό ηχηρών προσώπων από εκλογικές συνεργασίες. Στο έδαφος αυτό δεν πρέπει να φοβόμαστε (όπως φαίνεται να κάνει το ΣΕΚ) ούτε την αποτύπωση των συνεργαζόμενων δυνάμεων στο όνομα του κατεβάσματος γιατί ακριβώς δείχνουν τη δυνατότητα του πολιτικού μας σχεδίου να μετατοπίζει ευρύτερες δυνάμεις που είχαν υιοθετήσει άλλα πολιτικά σχέδια".

Αναδημοσιεύουμε ολόκληρο  το κείμενο της ΑΡΑΣ εκτιμώντας ότι οι θέσεις αυτές  θα συμβάλουν στις παραπέρα διεργασίες στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Ήρθε η ώρα να ταράξουμε τα νερά,
η ώρα της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς!

Η καπιταλιστική κρίση στην Ελλάδα και η πάλη των τάξεων στο πεδίο αυτό, επέφερε ανατροπές και δημιούργησε νέα δεδομένα τόσο σε σχέση με το συσχετισμό δύναμης όσο και στο πολιτικό επίπεδο.  Η πίεση που ασκεί η αστική στρατηγική για την υπέρβασή της έχει εξανεμίσει μέσα σε δύο χρόνια το λαϊκό εισόδημα  και τις εργατικές κατακτήσεις και επιχειρεί να σταθεροποιήσει από τη μία ακόμη πιο βαθιά νεοφιλελεύθερη διάρθρωση των σχέσεων παραγωγής αλλά και ένα πολιτικό σύστημα που θα εξοστρακίζει από τους κρατικούς μηχανισμούς κάθε αντανάκλαση των λαϊκών και εργατικών συμφερόντων στο εσωτερικό του. Η νέα δανειακή σύμβαση του Φλεβάρη μαζί με τα νέα μνημονιακά μέτρα αλλά και τα εξαγγελόμενα μέτρα του Ιουνίου προχωρούν ακόμη περισσότερο την επίθεση στον ελληνικό λαό αλλά και τον ιδεολογικό εκβιασμό που του ασκεί η πραξικοπηματική Κυβέρνηση των αστικών δυνάμεων σε αγαστή  συνεργασία με την ΕΕ, το ΔΝΤ και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς. Οι εξελίξεις στο πολιτικό σύστημα τον τελευταίο χρόνο έχουν πια καταστήσει σαφές ότι οι δυνάμεις του κεφαλαίου έχουν συστρατευθεί  πίσω από έναν άξονα για τη διάσωση της κερδοφορίας τους: την παραμονή στην ευρωζώνη και την ευρωστρατηγική.
Από την άλλη πλευρά ο λαός έχει δώσει σε σύντομο χρονικό διάστημα γιγάντιες μάχες, με αγώνες που διέρρηξαν το πολιτικό σύστημα και τα αστικά κόμματα δημιουργώντας  κοινωνική ρευστότητα και ισχυρά στοιχεία πολιτικής κρίσης, με αποκορύφωμα την παλλαική διαδήλωση της 12ης φλεβάρη που πήρε εξεγερτικά χαρακτηριστικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ταχύτατη διάλυση του ΠΑΣΟΚ, πυλώνα της αστικής πολιτικής, της ευρωστρατηγικής και της «κοινωνικής ειρήνης» στη μεταπολιτευτική Ελλάδα αλλά και η αποδιάρθρωση στη ΝΔ και το ΛΑΟΣ.  Επιπλέον, οι αγώνες αυτοί, αλλά κι οι επιμέρους ηρωικοί αγώνες των εργαζόμενων σε κλάδους και κρίσιμους παραγωγικούς τομείς, έχουν διαχύσει έναν κοινωνικό ριζοσπαστισμό και έχουν δημιουργήσει νέες μορφές πάλης και πυρήνες κοινωνικού αγώνα σε γειτονιές, χώρους δουλειάς και χώρους νεολαίας, όπως οι λαϊκές συνελεύσεις. Όμως, παραμένει το γεγονός ότι αυτή η λαϊκή αγανάκτηση και διεκδικητικότητα εμφανίζει καμπές και υφέσεις, μια αποσπασματικότητα που επηρεάζεται από την συνεχή επιβολή μέτρων, πράγμα που στη λαϊκή συνείδηση εγγράφεται ως ήττα. Και τελικά δεν καταφέρνει να αντανακλαστεί στο πολιτικό επίπεδο παρά με την μερική άνοδο των ποσοστών της αριστεράς.
 Απέναντι στη λαϊκή πάλη, το κράτος διαρκώς θωρακίζεται κατασταλτικά και σκληραίνει τους μηχανισμούς του. Μια τέτοια διαδικασία, αυτή της αυταρχικοποίησης, δεν περιλαμβάνει μόνο την φυσική καταστολή, που έχει οξυνθεί σε βαθμό αναίρεσης κάθε δημοκρατικού δικαιώματος και ελευθερίας, με ενδεικτικό το νέο νομοσχέδιο ποινικοποίησης των διαδηλώσεων. Εμφανίζεται και με την ελαχιστοποίηση της κρατικής «ανοχής» απέναντι στις κοινωνικές αντιθέσεις, την ιδεολογική σκλήρυνση και δημιουργία εσωτερικών εχθρών, την ένταση του ρόλου της κατασταλτικής επιβολής. Ο κρατικός μηχανισμός διαμορφώνεται έτσι ώστε να απεμπολεί κάθε στοιχείο ενσωμάτωσης των λαϊκών προσδοκιών στο εσωτερικό του. Ο δημόσιος λόγος μετατοπίζεται με τον πυρήνα του να αποτελεί το στοιχείο του Νόμου και της τάξης, του κρατικού μονοπωλίου της βίας. Τέτοιας έντασης επιθετικότητα αναδεικνύει και η ναζιστικής έμπνευσης μεταναστευτική πολιτική με τις επιχειρήσεις σκούπα και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, αλλά και η κρατικά καθοδηγούμενη δράση ακροδεξιών συμμοριών.  Μια τέτοια διαδικασία δεν μπορεί παρά να ασκεί τεράστιες πιέσεις από τη μια πολιτικό σύστημα και τις δυνάμεις της αριστεράς, που στοχοποιούνται πλέον ανοιχτά ως «επικίνδυνες» και υπόκεινται σε κατασταλτική διαχείριση.  Από την άλλη έχει στόχο να λειτουργήσει διαλυτικά στον κοινωνικό ιστό και να διαρρήξει τη συλλογική συγκρότηση των λαϊκών μαζών, οδηγώντας τη λαϊκή αγανάκτηση να παίρνει χαρακτηριστικά εξατομίκευσης και απελπισίας.  Η συγκλονιστική πράξη αυτοχειρίας του 77χρονου φαρμακοποιού στο Σύνταγμα ήταν ξεκάθαρα μια πράξη πολιτικής διαμαρτυρίας αλλά και μια δολοφονία, ένα έγκλημα της κυβέρνησης των μνημονίων και του δολοφονικού πολιτικού συστήματος.
Μπροστά σε αυτά τα δεδομένα η αριστερά δίνει μεγάλες μάχες, αλλά εμφανίζεται  αναντίστοιχη των απαιτήσεων, αδύναμη να συμπυκνώσει τη λαϊκή πάλη σε πολιτικό αγώνα με νικηφόρα προοπτική, αλλά και να βάλει έναν πραγματικό φραγμό στην εγκληματική αστική πολιτική. Το ΚΚΕ από τη μια, επιμένει στο δρόμο του απομονωτισμού και της καταγγελειολογίας, αποστρεφόμενο κάθε εκρηκτική καμπή της ταξικής πάλης, οριακά διαφυλάσσοντας κατά καιρούς την πολιτική ομαλότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη, παραμένει προσκολλημένος στην καλλιέργεια αυταπατών για μια λύση στα πλαίσια της ΕΕ, έχοντας στόχο περισσότερο να προσεγγίσει τα πολιτικά στελέχη που αποστρατεύονται από το ΠΑΣΟΚ.
Οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς έχουν πρωτοστατήσει στους κοινωνικούς αγώνες όχι μόνο στους δρόμους, τις γειτονιές και τους χώρους δουλειάς αλλά και θέτοντας ένα πολιτικό πρόγραμμα που δείχνει ένα δρόμο για τα λαϊκά στρώματα ρήξης με αυτό το πολιτικό σύστημα και με την αστική στρατηγική. Το πολιτικό πρόγραμμα εργατικής διεξόδου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη βάση των τεσσάρων σημείων: στάση πληρωμών, διαγραφή του χρέους, έξοδος από την ΟΝΕ, εθνικοποίηση τραπεζών και βασικών παραγωγικών μονάδων, είναι η απάντηση στους μονοδρόμους που επιβάλλουν τα μνημόνιά τους.
Παράλληλα, όμως, για την όξυνση της ταξικής πάλης και την αντανάκλαση της λαϊκού αγώνα στο πολιτικό επίπεδο απαιτείται ευρύτερη πολιτική και κοινωνική συσπείρωση. Χρειάζεται ο μετασχηματισμός του χάρτη της αριστεράς και ένα άλμα προς τα μπρος από τον πολυκατακερματισμό και την αποδιοργάνωση του αντικαπιταλιστικού δυναμικού. Είναι αναγκαία όσο ποτέ η συγκρότηση ενός αγωνιστικού πολιτικού και κοινωνικού μετώπου για να μπορέσουν οι κοινωνικές συγκρούσεις να εκφραστούν υλικά σε μια πολιτική προοπτική των λαϊκών τάξεων που θα συγκρούεται με τους βασικούς άξονες της αστικής στρατηγικής. Η συγκρότηση μιας τέτοιας πρότασης σε κεντρικοπολιτική βάση είναι αναγκαίος όρος για την οικοδόμηση μιας κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας που θα θέτει πραγματικά όρους ρήξης με τη στρατηγική ΔΝΤ-ΕΕ-ΟΝΕ αλλά και διαμόρφωσης ενός άλλου συσχετισμού δύναμης στον ελληνικό κοινωνικό σχηματισμό.
Κατά την άποψή μας, αν και αυτή η πρόταση αφορά μια  στρατηγική που θα διαχέεται σε κοινωνικούς χώρους μέσα από ευρύτερες αγωνιστικές συσπειρώσεις και θα αποτελεί μακροπρόθεσμα σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο μια πολιτική συσπείρωση δυνάμεων, μπορούν αυτές οι εκλογές να αποτελέσουν σταθμό για να εκφραστεί μια τέτοια στρατηγική, ακριβώς για να μην δοθεί η δυνατότητα στο πολιτικό σύστημα να σταθεροποιηθεί και να επανανομομοποιηθεί, για να μην καταγράψουν οι δυνάμεις της αριστεράς άλλη μια φορά τη λαϊκή απογοήτευση, για να εκφραστεί ένα άλλο κοινωνικό ριζοσπαστικό και αντικαπιταλιστικό κοινωνικό ρεύμα.
Θεωρούμε απαραίτητο βήμα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, και για να συνεχίσει να είναι πρωτοπόρο όχημα για την υπόθεση της αντικαπιταλιστικής επαναστατικής αριστεράς να κάνει βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση. Να κάνει κάλεσμα σε μια σειρά πολιτικές δυνάμεις και οργανώσεις για κοινή εκλογική κάθοδο και συγκρότηση αυτού του μετώπου. Είτε δυνάμεις που χρόνια τώρα στην επαναστατική αριστερά ακολουθούν μοναχικούς δρόμους ή βρίσμονται εκτος ΑΝΤΑΡΣΥΑ (μ-λ χώρος, ΚΟΑΝ, ΟΚΔΕ, ΕΕΚ), είτε πολιτικές δυνάμεις που αποσχίστηκαν από ρεφορμιστικούς δρόμους και ακολουθούν μια στρατηγική ριζοσπαστικών αγώνων και μια πολιτική πρόταση αντίστοιχη με αυτήν της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (μέτωπο Α/Α,πρώην κομμάτια της ΚΟΕ). Μόνο ενδυναμωμένη μπορεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και η αντικαπιταλιστική αριστερά να βγουν από μια τέτοια διαδικασία και πιο ισχυρή για να επάγει αποτελέσματα στην υπόθεση του κοινωνικού κινήματος.
Μια σειρά πολιτικοί λόγοι υπαγορεύουν ένα τέτοιο πολιτικό σχέδιο, ξεπερνώντας φοβίες και αγκυλώσεις:
1. Η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αντανακλά ένα διακριτό πολιτικό σχέδιο μέσα στην αριστερά, που είναι το μόνο που έχει τη δυνατότητα να εφαρμοστεί στην πράξη και να πετύχει νίκες. Ένα τέτοιο μεταβατικό πρόγραμμα μπορεί να επιβληθεί μόνο μέσα από τον κοινωνικό καταναγκασμό του κινήματος και όχι σε συνεργασία με μερίδες της αστικής τάξης, αλλά μπορεί να επιβληθεί άμεσα (προτού η εργατική τάξη κατακτήσει την πολιτική και κοινωνική εξουσία και μετασχηματίσει την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής). Αυτό έρχεται σε αντίθεση τόσο με το πολιτικό σχέδιο του ΚΚΕ που προϋποθέτει πρώτα την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη (δια του κόμματος που την εκπροσωπεί), όσο και με το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ που προϋποθέτει την αλλαγή των συσχετισμών σε πανευρωπαϊκό επίπεδο προκειμένου να μετατοπιστεί η κοινωνική ισχύς στο εσωτερικό της ΕΕ και να μεταλλαχθεί η δομή της, καλλιεργώντας αυταπάτες για τα συμφέροντα που εκπροσωπεί ως μηχανισμός. Πρόκειται για πολιτικά σχέδια που και ανεφάρμοστα είναι και δεν μπορούν να πείσουν τα πληττόμενα λαϊκά στρώματα σπρώχνοντας τα σε άλλες κατευθύνσεις και αποτελούν το άλλοθι για να μην  ανατραπεί η μνημονιακή πολιτική. Όσοι συγκλίνουν με το πολιτικό σχέδιο που διατυπώνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει κατά τη γνώμη μας να συνεργασθούν και εκλογικά προκειμένου να μεταβάλλουν τους συσχετισμούς και στην Αριστερά και πρωτίστως στην κοινωνία.
2. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ οφείλει να βλέπει τις συνεργασίες στη βάση ακριβώς πολιτικών σχεδίων και όχι κριτηρίων οργανωτικών ή πολιτικών απολογιών, γιατί το ξεδίπλωμα σχεδίων είναι που τελικά επιδρά στην ταξική πάλη. Τόσο τυχόν αποδυνάμωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσο και αδυναμία της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να υποδεχθεί και να συνεργασθεί με όσους υιοθετούν αυτό το πολιτικό σχέδιο θα ενίσχυε τα άλλα πολιτικά σχέδια (και ιδίως το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ).
3. Οι πολιτικές μετατοπίσεις που έχουν πραγματοποιήσει οι δυνάμεις του ΜΑΑ και ευρύτερα πολιτικά ακροατήρια της αριστεράς δεν είναι οπορτουνιστικές και έχουν πραγματοποιηθεί με πολιτικό κόστος και με τομές στον υπάρχοντα χάρτη της αριστεράς . Μάλιστα. όσο πιο ηχηρές είναι αυτές οι μετατοπίσεις τόσο αναδεικνύουν και τη δυνατότητα της αντικαπιταλιστικής πρότασης να επιφέρει ρήγματα και να ηγεμονεύει. Ακριβώς γι΄ αυτό είναι μυωπική η λογική (που φαίνεται να υποστηρίζει πρωτίστως το ΝΑΡ) για αποκλεισμό ηχηρών προσώπων από εκλογικές συνεργασίες. Στο έδαφος αυτό δεν πρέπει να φοβόμαστε (όπως φαίνεται να κάνει το ΣΕΚ) ούτε την αποτύπωση των συνεργαζόμενων δυνάμεων στο όνομα του κατεβάσματος γιατί ακριβώς δείχνουν τη δυνατότητα του πολιτικού μας σχεδίου να μετατοπίζει ευρύτερες δυνάμεις που είχαν υιοθετήσει άλλα πολιτικά σχέδια.
Για εμάς, προϋποθέσεις για αυτή τη διαδικασία αποτελούν: α) μια κοινή πίστη στην προώθηση των αξόνων του προγράμματος εργατικής διεξόδου από την κρίση, μια πρόταση που διαχωρίζει ξεκάθαρα πολιτικά το στίγμα της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στην Ελλάδα σήμερα, μέσα από το αναγκαίο –και όχι μίνιμουμ- πολιτικό πρόγραμμα και χωρίς υπερεπαναστατικές μετατοπίσεις που τείνουν να συγκλίνουν περισσότερο με μια μεσσιανική αντίληψη που καλύπτει το ΚΚΕ. β) την πολιτική συμφωνία ότι θα ασκηθεί σαφής και σκληρή κριτική στα ανταγωνιστικά πολιτικά σχέδια και γ) την πολιτική δέσμευση ότι αυτή η πολιτική συνεργασία δεν είναι απλά προεκλογική.
Aυτή η πρόταση δεν μπορεί φυσικά να στηρίζεται σε αποκλεισμούς, ιδιαίτερα προσώπων που έχουν πρωταγωνιστήσει στις ριζικές πολιτικές μετατοπίσεις κομματιών της αριστεράς από ρεφορμιστικές αντιλήψεις και μορφώματα, έτσι ώστε να προσμετράμε σήμερα εντελώς διαφορετικά την πολιτική δυναμικής της αντικαπιταλιστικής οπτικής. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συγκροτήθηκε χωρίς πολιτικούς αποκλεισμούς στην βάση της αναγκαιότητας να οικοδομηθεί ένα αντικαπιταλιστικό μέτωπο, αφού το γεγονός ότι στη σημερινή συγκυρία δεν υπάρχει έδαφος για κοινωνικές συμμαχίες ή συμβιβασμούς της εργατικής τάξης με μερίδες του κεφαλαίου κατεδείκνυε την ανεδαφικότητα των προτάσεων για αντινεοφιλελεύθερα (ΣΥΡΙΖΑ) ή αντιμονοπωλιακά (ΚΚΕ) μέτωπα. Για να γίνει αυτό χρειάστηκε να υπερβούμε λογικές αποκλεισμών και μικροηγεμονισμών που οδήγησαν αρχικά στη δημιουργία δυο διαφορετικών σχημάτων (ΜΕΡΑ-ΕΝΑΝΤΙΑ). Στις σημερινές συνθήκες θα ήταν ακόμα πιο τραγικό οι αναγκαίες πολιτικές συγκλίσεις στη βάση και το έδαφος συγκεκριμένων πολιτικών σχεδίων να ταλανίζονται από λογικές αποκλεισμών προσώπων, λογικές που έχουμε ήδη αφήσει πίσω μας.
Είναι η ώρα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ να βγει μπροστά και να πρωταγωνιστήσει για τη δημιουργία ενός κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος που θα ταράξει συθέμελα την πολιτική τους, θα δρομολογήσει την ανατροπή και θα δώσει προοπτική στο λαϊκό αγώνα για έναν άλλο δρόμο. Να μην χάσουμε και αυτήν την ευκαιρία!

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ      

21 σχόλια :

  1. Τσουνάμι και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
    Ο μικρομεγαλισμός έχει αντιδράσεις.
    Σωστά τα λέει η ανακοίνωση της ΑΡΑΣ αλλά να δούμε τι θα γίνει.
    Υπάρχει χώρος και για εμάς τους "ρεφορμιστές" από τους υπερεπαναστάτες του ΝΑΡ και του ΣΕΚ?
    Για φανταστείτε οι ΣΕΚίτες που το 92 καλούσαν σε υπερψήφιση του ΠΑΣΟΚ τώρα να είναι "επαναστάτες" και εμείς οι άλλοι ρεφορμιστές.
    Δεν λέω για τους μεγάλους "επαναστάτες" του ΝΑΡ, αυτοί πάντα κωλογλείφονταν με το ΚΚΕ και τώρα προσπαθούν τα παιδιά να του μοιάσουν στη σέχτα, τον μικρομεγαλισμό και την απομόνωση (ένα είναιτο κόμμα και όλοι οι άλλοι ρεφορμιστές).
    Θα δούμε πολλά σε αυτές τις εκλογές. Και ίσως ένα από τα καλύτερα θα είναι οι υποψηφιότητες στην Α'Αθήνας του Πέτρου Κωνσταντίνου μαζί με το Δελαστίκ.
    Για να δούμε τι θα γίνει παραπέρα. Μέχρι που θα το φτάσει η ΑΡΑΣ αλλά και άλλες συνιστώσες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που διαφωνούν με αυτή την τακτική ΝΑΡ και ΣΕΚ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αποστόλης Παπαδημητρίου9 Απριλίου 2012 στις 6:19 μ.μ.

    Κι η ΑΡΑΝ απ' όσο ξέρω λέει το ίδιο πράγμα, αλλά τουλάχιστον δεν «τρώει» το έξω από την ΕΕ..

    Το βασικό λάθος είναι εδώ: «Η πρόταση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αντανακλά ένα διακριτό πολιτικό σχέδιο μέσα στην αριστερά, που είναι το μόνο που έχει τη δυνατότητα να εφαρμοστεί στην πράξη και να πετύχει νίκες. Ένα τέτοιο μεταβατικό πρόγραμμα μπορεί να επιβληθεί μόνο μέσα από τον κοινωνικό καταναγκασμό του κινήματος και όχι σε συνεργασία με μερίδες της αστικής τάξης, αλλά μπορεί να επιβληθεί άμεσα (προτού η εργατική τάξη κατακτήσει την πολιτική και κοινωνική εξουσία και μετασχηματίσει την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής.)»

    Μιλάμε δηλαδή για ένα κίνημα που μπορεί να αναγκάσει αστικές κυβερνήσεις να εφαρμόσουν «αντικαπιταλιστικά» μέτρα. Μικροαστικές ακροβασίες έχω την εντύπωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατί τόση εμπάθεια ρε παιδιά?
      Που το είδατε ότι η ΑΡΑΣ στο κείμενό της "τρώει" το έξω από την ΕΕ?
      Έτσι θα αποδείξετε ότι είστε "ντούροι επαναστάτες"?
      Αφήστε το παιχνιδάκι ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ,το έχετε παίξει αρκετά και ομολογουμένως σας έχει σε μεγάλο βαθμό βγει, αλλά μην νομίζετε ότι θα σας βγαίνει πάντα, ότι θα σας βγει και τώρα που κρύβεστε πίσω από την αρνητική θέση του ΣΕΚ και δείχνετε αυτό σαν αρνητή της συνεργασίας.
      Το ζητούμενο είναι θέλουμε συνεργασία και άνοιγμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με προγραμματικές συγκλήσεις σε άλλες δυνάμεις ΝΑΙ ή ΟΧΙ.
      Και μην ξεχνάμε άλλωστε ότι πάνω σε αυτό το ζήτημα, των συνεργασιών, έχει τοποθετηθεί ξεκάθαρα και η συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.
      Κάποτε πρέπει όλοι να καταλάβουμε ότι άλλο η οργάνωση-κόμμα, άλλο τα μέτωπα, άλλο τα συνδικάτα και τα κινήματα. (Κάτι θυμίζουν από ΚΚΕ τέτοιες απόψεις).
      Στο άλλο τώρα, στο αν μπορούν στον καπιταλισμό να επιτευχθούν νίκες.
      Γνωρίζω τις μικροαστικές σεχταριστικές απόψεις του ΝΑΡ περί "ολοκληρωτικού καπιταλισμού" και ότι δεν μπορούν να επιτευχθούν νίκες. Απόψεις που συγκλίνουν με την αντίληψη του ΚΚΕ ότι όλα τα προβλήματα θα λυθούν στο Σοσιαλισμό.
      Απόψεις που σπέρνουν την ηττοπάθεια στους εργαζόμενους και στα κινήματα, απόψεις που μετατρέπουν την αριστερά από πρωταγωνιστή σε κομπάρσο, απόψεις που στέλνουν τους αγωνιστές στα σπίτια τους, μιας και η επανάσταση είναι μακρυά, απόψεις που από την αρχή λένε στους εργαζόμενους μην αγωνίζεστε είναι μάταιο, ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί τίποτα γιατί φταίει ο καπιταλισμός.....κ.αλ.τ.μ.
      Δεν θα κάνω τον κόπο να πω τι έλεγε ο Λένιν για τέτοιες απόψεις, απόψεις που πάντα υπήρχαν μέσα στο επαναστατικό κίνημα και πως καταπολεμήθηκαν.
      Όλη η ιστορία του παγκόσμιου εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος είναι γραμμένη με τέτοιες νίκες που δεν χρειάζεται να απαριθμηθούν.
      Μόνο η πίστη στη δύναμη των εργαζομένων και οι νικηφόροι αγώνες τους θα ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή του καπιταλισμού. Μόνο μέσα από αυτούς του αγώνες θα ωριμάσει το επαναστατικό υποκείμενο και θα αναδείξει πρωτοπορίες.
      Η συσπείρωση των εργαζομένων και του λαού (προϋπόθεση για την ανάπτυξη νικηφόρων κινημάτων)δεν μπορεί να γίνει σε τίποτα άλλο παρά μόνο πάνω στα προβλήματα που αντιμετωπίζει. Εκεί βρίσκεται και ο ρόλος της πρωτοπορίας. Να συμβάλλει με όλες της τις δυνάμεις στην ανάπτυξη των κινημάτων και να μπορεί να συνδέει το μερικό με το όλο, να δίνει την προοπτική.
      Ας προχωρήσουμε λοιπόν σε εκείνο που μπορούμε και πρέπει να κάνουμε. Να οικοδομήσουμε μέτωπο αντίστασης και ανατροπής. Να εκφραστεί αυτή η προσπάθεια και σε εκλογική συνεργασία σαν στοιχείο που θα συμβάλλει στην οικοδόμηση μετώπου και όχι σαν εκλογική σύμπραξη κυνηγώντας εκλογικά ποσοστά.
      Οι συγκυρίες είναι τέτοιες που ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΥΝ αυτιστικές αντιλήψεις, μοναχικούς δρόμους και μικρομάγαζα.

      Διαγραφή
  3. Καταρχάς θετικό το ότι οι εσωτερικές πολιτικές διαφωνίες βγαίνουν χωρίς κόμπλεξ προς τα έξω.Από εκεί και πέρα, αν ισχύουν αυτά που λέει η ΑΡΑΣ για ΣΕΚ και ΝΑΡ, τότε πρέπει επειγόντως να καταλήξουν στο αν θα κινηθούν υπερβατικά, αποδεικνύοντας ότι εννοούν αυτά που λένε για ενωτικές πρωτοβουλίες και για συμφωνίες σε πολιτική βάση.Δεν μπορεί να καλούν όλη την αριστερά σε "αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής" το οποίο "δεν είναι κάλεσμα σε πολιτική ενότητα επειδή υπάρχουν μεγάλες πολιτικές διαφορές" (κάτι τέτοιο νομίζω έλεγε το γράμμα προς τις άλλες πολιτικές δυνάμεις) και όταν υπάρχουν δυνάμεις που έρχονται τόσο κοντά στις θέσεις της ανταρσύα να αρνούνται την κοινή κάθοδο στις εκλογές βάζοντας ζήτημα αποκλεισμού προσώπων ή του πώς θα ονομαστεί το ψηφοδέλτιο.Αυτά είναι μικρότητες και ακυρώνουν στην ουσία τις ενωτικές πρωτοβουλίες της ανταρσύα, την ίδια της την υπόσταση ως μέτωπο συγκροτημένο πάνω σε πολιτική συμφωνία.Άντε να δούμε αν θα ξυπνήσουν σεκ και ναρ και αν θα δείξουν τα πολιτικά αντανακλαστικά που απαιτεί η κατάσταση...θέλω να είμαι αισιόδοξος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν ήδη οι πτέρυγες του ΜΑΑ που διαπραγματεύονται να μπουν στην Ανταρσύα, την έχουν κάνει άνω-κάτω , τότε αν τα καταφέρουν και τρυπώσουν τι θα την κάνουν; Χίλια κομμάτια;
    Η ΑντΑρσύΑ χτίστηκε πετραδάκι πετραδάκι βάσει του αντικαπιταλιστικού της λόγου. Είχε και στοιχεία οικοδόμησης από τα κάτω.

    Δεν έχει κανένα λόγο η ΑντΑρΣύΑ να πλατύνει μόνο "από τα πάνω", συγχωνευόμενη μάλιστα άτομα τύπου Αλαβάνου, Γαλάνη και Παπουλή.
    Αν ο Αλαβάνος φερόταν τυχοδιωκτικά όντας ηγέτης στο ΣΥΝ, τώρα που πνίγεται, και από τα μαλλιά του πιάνεται, όντας ένα βήμα πριν τον πολιτικό θάνατο,θα του'χει φύγει ο οπορτουνισμός;
    Αν ο Γαλάνης φερόταν πισώπλατα στους συντρόφους και την οργάνωση που ο ίδιος οικοδομούσε, τότε πώς θα φέρεται έναντι των Αντάρσυων;Υπάρχουν λιγότερες ή περισσότερες πιθανότητες να κινηθεί πισώπλατα στην ΑντΑρΣύα από ό,τι στην ΚΟΕ;
    Αν ο Παπουλής φερόταν σαν καπεταναίος στους λίγους της ΠΑΣΑ, τώρα που θα'χει τα μεγάλα ακροατήρια της ΑντΑρΣύα, θα του καμφθεί το "καπεταναίικο" ύφος;
    Ή μήπως η Αλαβάνου έχει αφήσει το αφ'υψηλού υφάκι που της δίδαξε στο Κρεμλίνο ο Λεονίντ; Δείτε κάποιο βίντεο του ΜΑΑ και θα καταλάβετε.
    Αυτά είναι που έλειπαν από την ΑντΑρΣύα; Μην τρελαθούμε..
    Έχει πιαστεί κορόιδο η ΑΡΑΣ.
    Και το θέμα είναι ότι θα χάσει και εκλογικά η ΑντΑρΣύα από τα αριστερά έτσι και δεχτεί τους παραπάνω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και γιατί είναι "από τα πάνω" ο Παπουλής και ο Γαλάνης και δεν είναι ο Κωνσταντίνου, ο Χάγιος ή ο Δεσύλλας πχ; Μιλάμε σοβαρά τώρα; Μόνο ο Αλαβάνος έχει άλλο πολιτικό εκτόπισμα, που δεν του χαρίστηκε όμως, το έχει χτίσει εδώ και δεκαετίες, και είναι κέρδος για την Ανταρσύα αν θέλει να κατέβει στις εκλογές κάτω από το δικό της πολιτικό σχέδιο. Και επιτέλους, δεν είναι δυνατόν να συζητάμε με κατινίστικους όρους τύπου "αυτός που έκανε εκείνο" ή "ο τάδε μου ξυνίζει", οι συνεργασίες πρέπει να γίνονται πάνω σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό πλαίσιο. Αν κάποιος το "πουλήσει", τον καταγγέλεις και τον εκθέτεις ανοιχτά. Αλλά δεν μπορείς να πας σε αποκλεισμούς εκ των προτέρων επειδή υποτίθεται ότι κάποιος "θα έχει αφ'υψηλού υφάκι"! Λες και δεν υπάρχουν στην Ανταρσύα (όπως και σε όλη την αριστερά) άτομα με "ύφος". Ντρέπομαι που διάβασα το παραπάνω σχόλιο... Ευτυχώς η Ανταρσύα έχει δείξει μέχρι τώρα ότι μιλάει πολιτικά και όχι κατινίστικα όπως ο παραπάνω σχολιαστής. Είναι προφανές ότι οι συζητήσεις συνεχίζονται, οπότε ας μη βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα.

      Διαγραφή
    2. ...και γιατί φταίνε οι πτέρυγες του ΜΑΑ που έχει γίνει "άνω-κάτω" η ανταρσύα και όχι το ΣΕΚ και το ΝΑΡ με τη στάση τους; λογική "εξωτερικού εχθρού"... μπρρρ...

      Διαγραφή
    3. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μόνο σε επίπεδο προγραμματικών συγκλήσεων άνοιξε το διάλογο με τις άλλες δυνάμεις της αριστεράς και όχι σε προσωπικό.
      Οι "ντούροι" επαναστάτες που διαθέτει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ καταλαβαίνουν τις συνεργασίες διαφορετικά (ΣΕΚ το92 ψηφίζουμε ΠΑΣΟΚ και παρέα με τους "επαναστάτες" συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ και το ΝΑΡ να γλυκοκοιτάζει τι λέει ο Περισσός (ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τις 20 Οκτώβρη, σεκταρισμός, γλείψιμο στο ΚΚΕ, μικρογραφία του ΚΚΕ και μιμητισμός κλπ κλπ κλπ...)
      Εντάξει παιδιά. Το μαγαζάκι σας θέλετε να διατηρήσετε. Μικρό ή μεγάλο σημασία δεν έχει.
      Δεν ξέρω αν η ΑΡΑΣ πιάστηκε κορόιδο (από ποιόν άραγε?).
      Η αλήθεια όμως είναι ότι αυτά που λέει στην ανακοίνωσή της είναι σωστά για οποιονδήποτε έχει λίγο νιονιό και συμμετέχει έστω και λίγο στα κινήματα όπως εγώ, χωρίς να είμαι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά να πονάω για την ενότητα της ριζοσπαστικής αριστεράς

      Διαγραφή
    4. συντροφε μην ξεχνας οτι ενα μεγαλο κομματι της Ανταρσυα ειναικαι οι ανενταχτοι .ολοι μαζι καναμε ενα μεγαλο βημα προς τα μπροστα στην 1 πανελλαδικη συνδιασκεψη και δημιουργησαμε την Ανταρσυα τωνμελων . εαν οι συντροφοι που μας πλησιαζουν δεχονται το πολιτικο πλαισιο και δεσμευονται οτι σε αυτο το πλαισιο μπορουν να λειτουργησουν μαζι μας τοτε καλως να ερθουν . και δεν ειμαστε τοσο αφελεις να αφησουμε την συλλογικη μας προσπαθεια που με τοσο υπομονη διαμορφοσαμε μαζι να παει στο βροντο ας γραφτουν λοιπον πρωτα στην ανταρσυα και ας αφησουν τον συριζα και ολοι μαζι μπορουμε πολλα και περισσοτερα

      Διαγραφή
  5. Καλά, μη τσακώνεστε, γελάστε και λίγο:

    http://www.youtube.com/watch?v=9lwWyCHIoIA

    http://www.youtube.com/watch?v=kWffyOvGoGQ&list=UUIEfWoQdJS5qFM80QvhKm8Q&index=3&feature=plcp

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Για να μπαίνουν κάποια πράγματα σε μια σειρά:

    1) http://www.anasynthesi.gr/ Εδώ υπάρχει η απάντηση της ΚΣΕ της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς τους συντρόφους του ΜΑΑ. Είναι γεγονός ότι η απόφαση δεν ήταν ομόφωνη, αλλά αποτέλεσμα ευρύτατης πλειοψηφίας σε ένα όργανο δημοκρατικά εκλεγμένο από Πανελλαδική Συνδιάσκεψη με τη συμμετοχή οργανωμένων συνιστωσών και ανένταχτου κόσμου. Οι μόνοι που δεν τη στήριξαν ήταν οι σ. του ΣΕΚ.

    2)Το ΝΑΡ συζήτησε συγκεκριμένα την εκλογική του τακτική στην πρόσφατη διαδικασία του Πανελλαδικού του Σώματος. Η σχετική απόφαση μπορεί να βρεθεί στο site του ΠΡΙΝ και είναι η εξής:

    "H ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρέπει να πραγματοποιήσει ανοικτό κάλεσμα που να καλεί σε πολιτική και εκλογική συστράτευση, στη βάση του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού προγράμματος για την ανατροπή της επίθεσης. Πρέπει να απευθυνθεί με θάρρος και πρωτοφανή τόλμη σε όλες τις κοινωνικές και πολιτικές τάσεις, τους αγωνιστές και τις ομάδες, του εργατικού, λαϊκού, νεολαιίστικου κινήματος, της μαχόμενης Αριστεράς για συμπόρευση μαζί της. Η κύρια κατεύθυνσή μας (χωρίς να υποτιμούμε κανέναν) δεν είναι κάποιες οργανώσεις ή σύνολα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, αλλά το ευρύτερο από ποτέ κοινωνικό δυναμικό που αναζητά μια διαφορετική φωνή στο κίνημα και στην Αριστερά.
    Καταρχάς, επιδιώκουμε να συμμετέχουν στα ψηφοδέλτια ή σε επιτροπές στήριξης πρωταγωνιστές του μαζικού εργατικού και λαϊκού κινήματος, συνδικαλιστές, νεολαίοι, αγωνιστές των κινημάτων που ξεπήδησαν την προηγούμενη διετία. Απευθυνόμαστε θαρρετά σε διαφοροποιήσεις από ΣΥΡΙΖΑ - ΚΚΕ αλλά και ΠΑΣΟΚ.
    Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ θα ζητήσει ψήφο πάνω στη βάση του συνολικού της προγράμματος και στο άμεσο πρόγραμμα αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης. Ταυτόχρονα, θα ζητήσει θαρρετά ψήφο και ενίσχυση και από κόσμο που μπορεί να μην συμφωνεί με όλα, αλλά βρίσκει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ισχυρά σημεία για να την ενισχύσει και να συμβάλει.

    Πολιτική προοπτική και αξιοπιστία

    H επιδίωξη εκλογικής συμπόρευσης με δυνάμεις που διαφοροποιούνται από την ρεφορμιστική Αριστερά ή με τάσεις της μη ενσωματωμένης Αριστεράς, αποτελεί υλοποίηση της πολιτικής λογικής του Αντικαπιταλιστικού Εργατικού Μετώπου στην κατεύθυνση του πόλου της αντικαπιταλιστικής και επαναστατικής Αριστεράς. Ενισχύει ουσιαστικά την προσπάθεια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όχι μόνο εκλογικά αλλά και ουσιαστικά, ως βάση ανατρεπτικής συνεργασίας και μετωπικής ενότητας. Μπορεί να τροφοδοτήσει με νέες δυνάμεις το εγχείρημα, ενώ ανοίγει το δρόμο για μια ευρύτερη κοινωνικά και βαθύτερη πολιτικά μετωπική αντικαπιταλιστική Αριστερά. Βεβαίως, χρειάζεται σταθερές πολιτικές βάσεις και αξιοπιστία.

    Το Πανελλαδικό Σώμα συζήτησε ιδιαίτερα και εκτίμησε ως θετική τη δυνατότητα και την προοπτική εκλογικής σύμπραξης με δυνάμεις που διαφοροποιούνται από το χώρο του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και του Μετώπου Ανατροπής και Αλληλεγγύης. Η πολιτική βάση μιας τέτοιας συνεργασίας μπορεί να είναι το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης, κρίσιμες πολιτικές απαντήσεις και οριοθετήσεις ενάντια στην ΕΕ, τον υποταγμένο συνδικαλισμό και την κυβερνητική διαχειριστική λογική, η συμβολή σε μια άλλη ανατρεπτική Αριστερά, σε διαχωρισμό από το ΚΚΕ και το ΣΥΡΙΖΑ."

    3) Η απόφαση του ΜΑΑ για τα ζητήματα της ΕΕ και του Ευρώ είναι εξαιρετικά θετική και δημιουργεί βάσεις και προϋποθέσεις για ευρύτερη συνεργασία. Αυτό δε θα κριθεί μόνο στις εκλογές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καταπέλτης!!!!
    Το φοβερότερο από όλα είναι ότι το ΝΑΡ ζήταγε από το ΜΑΑ να μην είναι ο Α.Α. υποψήφιος.(βλ.ανακ. ΑΡΑΣ)".. Aυτή η πρόταση δεν μπορεί φυσικά να στηρίζεται σε αποκλεισμούς, ιδιαίτερα προσώπων που έχουν πρωταγωνιστήσει στις ριζικές πολιτικές μετατοπίσεις κομματιών της αριστεράς από ρεφορμιστικές αντιλήψεις και μορφώματα.."
    Οχι μόνο μικρομεγαλισμός αλλά και επικίνδυνοι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να μην ανησυχουνε οι "φιλοι" της ανταρσυα,κανενα "τσουναμι" δεν την απειλει. Η ανταρσυα βρισκεται στην καλυτερη της φαση και εχει κατακτησει επιπεδα εσωτερικης δημοκρατιας που για πολλες οργανωσεις,κομματα και μετωπικα σχηματα της αριστερας ειναι αδιανοητα.Αποδειξη για αυτο ειναι και η δημοσιοποιηση των αποψεων της αρας,οπως και αλλων συνιστωσων για διαφορα θεματα χωρις αυτο να δημιουργει κανενα προβλημα στην ανταρσυα.Τοσο πολυ εχετε συνηθισει στην ελλειψη δημοκρατιας στις οργανωσεις-κομματα που συμμετεχετε(η συμμετειχατε)που οταν βλεπετε να υπαρχει σε καποιο αλλο σχημα να θεωρειτε οτι αυτο ειναι προβλημα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς που η ανταρσυα δεν εφαρμόζει το δημοκρατικό συγκεντρωτισμό και μπορούν να μιλάνε τα μέλη της και οι συνιστώσες της!!!!!!
      Να είμαστε σοβαροί. Για την πίτα λέμε (συνεργασία των ριζοσπαστικών δυνάμεων της αριστεράς)και όχι για την εσωτερική δημοκρατία στην αντρσυα (μην το ανοίξουμε αυτό γιατί καίει).
      Να πείσει η ανταρσυα με τη στάση της ότι είναι πολιτική δύναμη ανατροπής ανοιχτή σε άλλες δυνάμεις, χωρίς αποκλεισμούς και γελοιότητες. Η λογική και σε προσωπικό επίπεδο αυτός μου αρέσει, αυτός όχι είναι λογική απαράδεχτη και ανήθικη στην αριστερά και πρέπει να καταδικαστεί.
      Προγραμματικές συγκλήσεις και μόνο, με όλες τις ριζοσπαστικές δυνάμεις χωρίς αποκλεισμούς, ταμπού και αγκυλώσεις.
      Ο χρόνος πιέζει. Σήμερα είναι ήδη αργά.
      Μπράβο στην ΑΡΑΣ που βάζει τα πράγματα στη θέση τους, κερδίζει το σεβασμό και την εκτίμησή μου.

      Διαγραφή
  9. Αυτό το blog μου έχει φάει μερικές δεκάδες σχόλια, νομίζω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πιστεύω ότι τόσο η παραπάνω ανάρτηση, όσο και οι επόμενες δείχνουν μια κατεύθυνση που επικροτεί και στηρίζει αρκετός κόσμος.
    Περισσότερος από τους συντάκτες των ανακοινώσεων αυτών

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Όλη αυτή η συζήτηση είναι αποπροσανατολιστική! Η περιγραφή ότι το ΜΑΑ θέλει να συνεργαστεί εκλογικά με ΑΝΤΑΡΣΥΑ αλλά το ΝΑΡ, το ΣΕΚ και η ΟΚΔΕ δεν θέλουν ενώ η ΑΡΑΝ και η ΑΡΑΣ θέλει, είναι εκτός πραγματικότητας.

    1. Το ΜΑΑ αποφάσισε ψήφο στην αριστερά (αόριστα) και όχι εκλογική συνεργασία με ΑΝΤΑΡΣΥΑ όπως λένε ΑΡΑΝ και ΑΡΑΣ.
    2. Κάποιοι σύντροφοι από το ΜΑΑ (δεν με νοιάζει ποιοι είναι και τι είναι) θέλουν συνεργασία με ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δικαίωμα τους και καλά κάνουν! Να φύγουν όμως από το ΣΥΡΙΖΑ πριν έρθουν στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όχι δίπορτο!
    3. Τι σχέση έχει αυτό με την ενότητα της αριστεράς; Δηλαδή η συνεργασία των 3 συντρόφων με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ οικοδομεί την ενότητα της αριστεράς ή συμβάλει προς αυτή την κατεύθυνση; Ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί οι 3; Τόσο σημαντικοί είναι στο κίνημα που θα προσθέσουμε και τη λέξη ΜΕΤΩΠΟ στον τίτλο μας;
    4. Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Υπάρχουν χιλιάδες στη κυριολεξία απλοί "ανώνυμοι" αγωνιστές που στρέφονται προς την ΑΝΤΑΡΣΥΑ (και δεν το διαπραγματεύονται κιόλας)και μαζί μ' αυτούς - αν θέλουν - να είναι και οι 3 και όλοι όσοι από το ΜΑΑ θέλουν να είναι. Οι πόρτες της ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι ανοικτές για όλους όσους θέλουν και συμφωνούν με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Η φράση «και δεν το διαπραγματεύονται κιόλας» είναι όλα τα λεφτά! Δείχνει το πώς βλέπουν κάποιοι την ενότητα εντός της αριστεράς. Με κάποιους σε θέση ισχύος, γιατί νομίζουν ότι έχουν πιάσει τον παπά από τα αρχίδια, και τους υπόλοιπους στην απέξω, να μην διαπραγματεύονται κιόλας. Ό,τι πει η συνεπής ηγεσία της επαναστατικής αριστεράς! Εις πολλά έτη...

    Με τέτοια μυαλά καλό θα είναι και το 1,5%... Και τότε το ερώτημά τους (στους πολυσέλιδους απολογισμούς που θα εκδόσουν οι συνεπείς συνιστώσες) θα είναι: «με τον ήλιο τα μπάζουμε με τον ήλιο τα βγάζουμε, τι έχουν τα έρμα και ψωφάνε;».

    Και τότε, βάζω στοίχημα, θα μας φταίει πάλι ο γιαλός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Η παραπάνω ανακοίνωση, πρέπει να διαβαστεί σε συνδιασμό με την πρόσφατη ανακοίνωση του ΝΑΡ.

    Για τον προπροηγούμενο:
    1. δε μιλάμε για το ΜΑΑ ως σύνολο, αλλά για το τμήμα του που επικροτεί τις απόψεις μας

    2. οι συγκεκριμένοι έχουν διαρήξει οποιαδήποτε σχέση με το σύριζα

    3. μέχρι να ενταχθούν ,εφόσον το επιθυμούν, στην ανταρσυα δε μπορούν να συνεργαστούν μαζί της?

    4. ο αποπάνω με κάλυψε, ελάτε χωρίς προϋποθέσεις, κκε δηλαδή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. http://www.youtube.com/watch?v=i_hP4ZycbFU

    st

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. http://www.aras.gr/nea/aristera/70-antarsya-maa

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ