Αναρτήσεις
Παρουσιάζουμε τις εισηγήσεις/ομιλίες της εκδήλωσης με θέμα: “...ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑΜέτωπο Ανατροπής” που έγινε την Τετάρτη 11/1/2012 στην ΑΣΟΕΕ και και την παρέμβαση του Ευτύχη Μπιτσάκη
Αλέκος Αλαβάνος
Γιώργος Μελισσαρόπουλος
Γιώργος Παπαϊωάννου
Κώστας Παπαδάκης
και η παρέμβαση του Ευτύχη Μπιτσάκη
Μας κάνετε πλάκα, έτσι;
ΑπάντησηΔιαγραφή(μιλάω στο μικρόφωνο - άρα υπάρχω).
Προς ανώνυμο 06:05/12/12.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά δεν ξέρεις τι λες. Σαφώς όποιος μιλάει και λέει πράγματα που αγγίζουν το κόσμο της αριστεράς, προβάλει και αγωνίζεται για τη ανάγκη της μετωπικής της δράσης ...εδώ και τώρα, σίγουρα ΥΠΑΡΧΕΙ. Υπάρχει γιατί εκφράζει αυτό που έχει ανάγκη και θέλει ο λαός. Την μετωπική δράση για την ΑΝΑΤΡΟΠΗ. Σε όποιν στρουθοκαμιλίζει δεν πειράζει ΞΥΔΙ.
Η εκδήλωση ήταν απόλυτα πετυχημένη και εύχομαι τη συνέχειά της. Την παρακολούθησαν περισσότεροι από 600 άνθρωποι, κάθε ηλικίας και κοινωνικού στρώματος, δήλωσαν παρών αρκετές οργανώσεις και ο διάλογος ήταν πλούσιος και γόνιμος.
Ας αφήσουν λοιπόν στην άκρη τις όποιες μαλ.. οι όποιοι κακεντρεχής.
@ΑνώνυμοςJan 12, 2012 06:05 PM:
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή, ο Μπιτσάκης εγκατέλειψε την "καριέρα" του στο ΚΚΕ, για να κάνει "καριέρα" στο μικρόφωνο;;;
Ρε φίλε, λίγη ντροπή! Κι αν δεν σου περισσεύει αυτή, λίγη στοιχειώδης λογική...
Τα λέμε (αλλά όχι κι έτσι, ρε γμτ!...)
Όλες οι εισηγήσεις δεν είχαν να πουν κάτι καινούργιο. Οι γνωστές θέσεις των πολιτικών ομάδων παρουσιασμένες με το κατάλληλο ένδυμα για την εκδήλωση. Αυτός είναι ο κανόνας σε αυτές τις εκδηλώσεις και η συγκεκριμένη δεν ξέφυγε απ' αυτό το πλαίσιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αξία της βρίσκεται αλλού. Έσπασε ο πάγος ανάμεσα στον κόσμο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΜΑΑ και έγινε μάλιστα και με κάποιο πιο "επίσημο" τρόπο αυτό το σπάσιμο του πάγου. Από πολλούς ομιλητές διατυπώθηκε και η άποψη της κοινής συμπόρευσης των δυνάμεων αυτών.
Αν όμως δεν θέλουμε αυτά τα πράγματα να μείνουν στα λόγια αλλά να γίνουν πράξη, αυτή η συμπόρευση θα πρέπει μέσα από ορισμένες πρακτικές μορφές και να μην μείνει στο επίπεδο των διακηρύξεων.
Δυο λόγια για κάθε έναν από τους συντρόφους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια σ.Μπιτσάκη.:η γραμμική υιοθέτηση της άποψης περί διάλυσης της εε ,που να μην περνάει από τον κόμβο της αποδέσμευσης μιας ή περισσοτέρων χωρών στις οποίες συμπυκνώνονται οι αντιφάσεις συμβάλλει στον προγραμματικό αφοπλισμό της αριστεράς.Απορώ πως συμβαδίζει με το θεωρητικό σχήμα του διεθνιστικού πατριωτισμού που ο σ. Μπιτσάκη προτείνει τον τελευταίο καιρό.
Για σύντροφο Αλαβάνο:τον έχω παρακολουθήσει πολλές φορές και έχω πάντα ένα πρόβλημα.Ο λόγος του χαρακτηρίζεται από μια σκόπιμη ασάφεια ως προς το τι από αυτά που λέει είναι προσωπικές απόψεις,τι είναι απόψεις του μαα,τι μπαίνει ως αδιαπραγμάτευτο προαπαιτούμενο για το μέτωπο,τι μπαίνει ως στόχος ζύμωσης και βλέπουμε. Θα είναι ή όχι βασικός άξονας του μετώπου η έξοδος από την φυλακή χρέους-ευρώ-εε?
Για σ Παπαϊωάννου:Μίλησε για κάποιους που κακώς ζητάνε διασπάσεις στα υπαρκτά σχήματα της αριστεράς.Λυπάμαι αλλά τα διακυβεύματα στις μέρες μας είναι τόσο μεγάλα,που κανείς δεν δικαιούται το άλλοθι ότι "αυτός τα λέει αλλά δεν πείθει είτε το κόμμα του είτε το μέτωπο του".Χωρίς έξοδο από την φυλακή χρέους-ευρώ-εε δεν υπάρχει τρόπος να διατυπωθούν οι πρώτες αράδες ενός σχεδίου ρήξης .Όσον αφορά το ότι η παραγωγική ανασυγκρότηση δεν μπορεί να περιέχει την αμφισβήτηση των παραγωγικών σχέσεων δεν συμφωνώ.Ζητούμενο για το κομμουνιστικό κίνημα και την αριστερά στις μέρες μας δεν είναι να πάρει τις αναντικατάστατες έννοιες της παραγωγικής ανασυγκρότησης και της εθνικής ανεξαρτησίας ατόφιες όπως ήταν στην τριτοδιεθνίστικη στρατηγική των σταδίων αλλά να τις εντάξει σε μια προοπτική βαθύτερου κοινωνικού μετασχηματισμού σύμφωνα με την συγκυρία της βαθιάς κρίσης του αναπτυγμένου καπιταλισμού και της συνάντησης της με την εξάντληση της εδώ και χρόνια στρατηγικής του ελληνικού καπιταλισμού.Δεν είμαστε στη δεκαετία του 30...
Για σ Παπαδάκη:χρειάζεται ειλικρινά πολύ μεγάλη δόση δήθεν αντικαπιταλιστικής αδιαλλαξίας για να λέει κάποιος στις μέρες μας ότι δεν πρέπει να μιλάμε για εθνική ανεξαρτησία-κυριαρχία γιατί έτσι αναβιώνουμε τις τριτοδιεθνίστικες λογικές.Η έξοδος από τις κρατικές πολιτικές όλο και περισσότερον τομέων πολιτικής (μετά την νομισματική που έγινε από το 92,την δημοσιονομική και άλλα έχουμε τον προϋπολογισμό,τις εργασιακές σχέσεις και ποιος ξέρει τι άλλο) είναι μια πρώτη απάντηση.Το ότι αυτά γίνονται οικειοθελώς από την ελληνική αστική τάξη.είναι λόγος για την αριστερά να μην στοχεύει σε μια πορεία αντιστροφής αυτής της πορείας?Ακόμα μια άποψη της δεκαετίας του 30 λοιπόν ,αλλά στην άλλη όψη του νομίσματος από τον σύντροφο Παπαϊωάννου.(αν πρέπει να αναβιώσουμε ντε και καλά το Ζαχαριάδης vs Πουλιόπουλος η λογική του λαικοδημοκρατικού μετασχηματισμού εγκλώβιζε μια δυναμική, που όμως είχε συμβάλλει στο ξεδίπλωμα της,ενώ η λογική της σοσιαλιστικής επανάστασης ήταν πιο ορθή στρατηγικά αλλά δεν κατόρθωσε να συνδεθεί με απτά για τις μάζες επίδικα)
Για σ. Μελισσαρόπουλο:μάλλον η πιο πλήρης τοποθέτηση.Μοναδικές παρατηρήσεις το ότι το ,μεγαλύτερο κομμάτι της αναλώθηκε στην περιγραφή της κρίσης και όχι στο από εδώ και πέρα.(δεν ξέρω αν υπήρξε δευτερομιλία,ίσως εκεί μπήκαν πιο πολλά στοιχεία).Το δεύτερο είναι η απουσία μιας σύνδεσης της εξόδου από το ευρώ με την αποδέσμευση από την εε(χωρίς να υποτιμάω την αυτοτέλεια του νομίσματος/ίσως δεν πρόσεξα ή να ειπώθηκε σε ενδεχόμενη δευτερομιλία)
Καλά όλα αυτά και γνωστά τα περισσότερα,το θέμα είναι να τελειώνουν οι παράλληλοι μονόλογοι.Η συγκυρία της πλατιάς λαϊκής παρουσίας που είχαμε τον Ιούνη και τον Οκτώβρη δυστυχώς πέρασε ανεκμετάλλευτη,όσον αφορά την προοπτική δημιουργίας ενός πλατιού αριστερού μετώπου μέσα στον λαϊκό ξεσηκωμό.Το θέμα είναι όσες δυνάμεις ανταποκριθούν στο κάλεσμα της δευτέρας από το μαα να το θεωρήσουν και δικό τους κάλεσμα.Να μην πάνε εκεί σαν καλεσμένοι,να αραδιάσουν απλά το πιο πρόσφατο κατεβατό του πολιτικού τους γραφείου,και να έχουμε έτσι νέους παράλληλους μονολόγους.Όλες οι δυνάμεις (και το μαα) θα κριθούν από τις συγκεκριμένες προτάσεις και την οργανωτική τους απόληξη όσον αφορά α)το είδος του μετώπου β)το περιεχόμενο γ)ποιους αφορά σε πρώτη φάση δ)με ποιες διαδικασίες μπορεί να ξεκινήσει(δεσμευτικά με συγκεκριμένες διαδικασίες).Εδώ ,κατά την γνώμη μου θα ήταν καλοδεχούμενες και "εκβιαστικές" προτάσεις εκλογικής συνεργασίας,αρκεί να είναι καθαρό ότι θα πατάνε σε διαδικασίες βάσης και σαφές περιεχόμενο.(δεν επεκτείνομαι για το απαιτούμενο για μένα πρόγραμμα,τα έχω γράψει 500 φορές με κίνδυνο να κουράσω,συνάγεται και από το προηγούμενο σχόλιο)
ΑπάντησηΔιαγραφή