ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 23 Αυγούστου 2011

Αναπροσαρμόζονται τα σχέδια της Δύσης μετά την κατάληψη της Τρίπολης από τους εξεγερμένους.


Η κατάληψη της Τρίπολης δεν ήταν εντός των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών. Η παροχή βοήθειας προς τους εξεγερμένους είχε στόχο την διατήρηση μιας ισορροπίας τρόμου ανάμεσα στους στο καθεστώς του Καντάφι και τους εξεγερμένους, μιας ισορροπίας που δεν προσδιόριζε ποιός είναι ο νικητής και ποιός είναι ο ηττημένος. Και αυτό το σχέδιο δούλευε για αρκετούς μήνες για τα καλά. Όμως το καθεστώς του Καντάφι άρχισε να εμφανίζει φαινόμενα εσωτερικής κατάρρευσης και να εμφανίζονται μαζικές αποστασίες και λιποταξίες. Αυτά τα φαινόμενα γενικεύθηκαν σε τέτοιο βαθμό που επέτρεψαν την κατάληψη της Τρίπολης χωρίς ουσιαστικά να δοθεί καμία σημαντική στρατιωτική μάχη.


Το βασικό επιχείρημα της Δύσης για να δικαιολογήσει αυτό τον ισορροπιστικό ρόλο που επιφύλαξε για τον εαυτό της ήταν ότι δεν παρέχουμε βοήθεια για να εξουδετερωθεί το καθεστώς του Καντάφι, αλλά προστασία για ανθρωπιστικούς λόγους των εξεγερμένων από τις σφαγή που τους επιφυλάσσουν τα στρατεύματα του Καντάφι. Γιαυτό εξάλλου δεν επεδίωξαν τόσο καιρό την φυσική του εξόντωση, όπως έκαναν με τον Σαντάμ Χουσεΐν από την πρώτη μέρα που άρχισαν τις επιχειρήσεις στο Ιράκ. Γιαυτό δεν εξόπλισαν με όπλα τελευταίας τεχνολογίας τους εξεγερμένους, αλλά τους διευκόλυναν στην χρήση του οπλισμού που ήρθε στα χέρια τους από τον στρατό του Καντάφι. Βέβαια και οι εξεγερμένοι δεν καλόβλεπαν αυτή την αναγκαία μεν, όχι όμως και επιθυμητή βοήθεια. Θα προτιμούσαν να είχαν ξεμπερδέψει με τον Καντάφι χωρίς αυτή την στρατιωτική βοήθεια, γιαυτό και δεν ήθελαν - δεν ζήτησαν, αλλά και το αρνήθηκαν σε όσες περιπτώσεις τέθηκε σαν μια εναλλακτική εκδοχή - δυτικά στρατεύματα στο έδαφος της Λιβύης.

Η Δύση φοβόταν από την αρχή την εξέγερση την Λιβύη και την φοβάται ακόμα, γιαυτό επεδίωκε να έχει όσο το δυνατόν καλές σχέσεις με τους εξεγερμένους. Παράλληλα προσπάθησε να την ελέγξει και πολιτικά και οργανωτικά. Εδώ το ΚΚΕ (και όχι μόνο...) έχει την αντίληψη του οργανωτικού και πολιτικού ελέγχου των συνδικάτων και φτιάχνει ολόκληρο ΠΑΜΕ για να υλοποιήσει αυτές τις πολιτικές του επιδιώξεις ώστε να περάσει την γραμμή του στους εργαζόμενους, οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι θα κάθονταν με δεμένα τα χέρια και θα περίμεναν τι θα αποφασίσει ο λαός της Λιβύης;

Από την εποχή που ξεκίνησε η παροχή ΝΑΤΟικής βοήθειας προς τους εξεγερμένους, άρχισε και η διείσδυση των μυστικών υπηρεσιών και των άλλων μηχανισμών της Δύσης για να ελέγχουν την εξέγερση προσπαθώντας κυρίως να προσεταιρισθούν ή να τοποθετήσουν ανθρώπους τις δικής εμπιστοσύνης σε κρίσιμες θέσεις. Όμως όταν ο λαός είναι οπλισμένος και βρίσκεται στους δρόμους, όσους δικούς σου ανθρώπους και να έχεις, δεν μπορείς να τον ελέγξεις! Εκτός και ανήκεις στην ελληνική αριστερά, η οποία έχει θεοποιήσει την δύναμη των “προβοκατόρων” και παντού βλέπει ότι αυτοί κινούν τα νήματα, από το “Πολυτεχνείο” ως τον “Δεκέμβρη”...

Είναι φανερό ότι η κατάληψη της Τρίπολης και η κατάρρευση του καθεστώτος του Καντάφι δεν ήταν μέσα στους σχεδιασμούς της Δύσης για αυτή την χρονική στιγμή. Θα επιθυμούσαν να γίνει αργότερα, όταν η εξέγερση θα είχε εξαντλήσει την δυναμική της και θα είχε καμφθεί το φρόνιμα του λαού και κυρίως της νεολαίας μέσα από τις κακουχίες του εμφυλίου πολέμου και τα στρατιωτικά και πολιτικά αδιέξοδα που θα αναδεικνύονταν από τις εξελίξεις αυτής της σύγκρουσης. Τώρα που το φρόνημα του λαού της Λιβύης είναι υψηλό – και τονώθηκε ακόμα περισσότερο τις τελευταίες μέρες - δεν είναι εύκολο να χειραγωγηθεί. Επίσης, οι πρόσφατες εξελίξεις αποτελούν τον φάρο που δείχνει και σε άλλες χώρες του αραβικού κόσμου ότι μπορεί ακόμα και με τα όπλα αν χρειαστεί να γίνει καθεστωτική αλλαγή. Η κατάρρευση του καθεστώτος του Καντάφι καταγράφεται σαν μια λαϊκή νίκη στο εσωτερικό της χώρας και όχι σαν μια νίκη της Δύσης. Και αυτό έχει μεγάλη σημασία για το μέλλον της εξέγερσης.

Μπροστά στις τελευταίες εξελίξεις η Δύση είναι αναγκασμένη να αλλάξει στρατηγική. Ενώ μέχρι χθες εμφανιζόταν να έχει κοινή στρατηγική, από σήμερα κιόλας αυτή η στρατηγική θα αποκτήσει εθνική ταυτότητα. Κάθε δυτικό κράτος έχει ήδη αρχίσει να αναπτύσσει τις δικές του ιδιαίτερες σχέσεις με τους εξεγερμένους. Ακόμα και η Τουρκία έχει μπει σε στο παιχνίδι, πριν καν σταματήσουν οι πυροβολισμοί. Οι εξελίξεις αναμένεται να είναι συναρπαστικές!

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ