ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

O… «άνθρωπος» της Αριστεράς!


Στο σημερινό «ΒΗΜΑ», ο Γ. Πρετεντέρης στο κείμενο του με τίτλο «Ο καβγάς και το πάπλωμα» ασχολείται με τις αντιθέσεις στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και αναρωτιέται «για ποιο ακριβώς πάπλωμα γίνεται ο καβγάς;» Μιλάει σαν άνθρωπος που πονάει την Αριστερά, και ειδικά σήμερα αγωνιά για την κρίση που περνάει η μεγάλη ελπίδα της, ο ΣΥΡΙΖΑ:

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι καβγάς. Ούτε καν το πάπλωμα. Το πρόβλημα προκύπτει όταν ο ΣΥΡΙΖΑ συρρικνώνει διαρκώς τον ορίζοντα της Αριστεράς και αντί να τη μετατρέψει σε εθνική δύναμη, την κατεβάζει στα μέτρα των γκρουπούσκουλων που τον αποτελούν. Διότι όταν μέτρο των πραγμάτων καθίσταται η ΠΑΣΑ ή η ΔΕΑ ή η ΑΚΟΑ ή δεν ξέρω ποιο άλλο ακατανόητο ακρωνύμιο κάποιου νεφελώδους σχήματος, τότε το μέτρο κατεβαίνει όντως επικίνδυνα. Οχι για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά για την Αριστερά.

Βέβαια το δικό του «μέτρο των πραγμάτων» το έχει αποκαλύψει νωρίτερα, όταν αναρωτιέται ως άλλος Λεωνίδας Κύρκος για τους «στόχους του έθνους»:

Αναρωτιέμαι: τόσο κακό πράγμα είναι η εθνική συνεννόηση και τόσο αποσυνάγωγος ο επιχειρηματικός κόσμος ώστε να εξοβελίζονται από τον ορίζοντα της Αριστεράς; Και τι σόι Αριστερά είναι αυτή που διαλέγεται μόνο με τον εαυτό της και, μάλιστα, σε συνθήκες διαρκούς αλληλοσπαραγμού;

Φαίνεται ότι για τον Γ. Πρετεντέρη ότι εκτός από τον «επιχειρηματικό κόσμο» δεν υπάρχει τίποτα άλλο στην κοινωνία που ζούμε με το οποίο να αξίζει να συνδιαλέγεται η Αριστερά. Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι μετανάστες, η νεολαία και ακόμα αρκετοί άλλοι που δεν ανήκουν στον «επιχειρηματικό κόσμο», δεν έχουν καμία αξία για τον κ. Πρετεντέρη και την Αριστερά που ονειρεύεται. Αυτή την Αριστερά του την χαρίζουμε. Και την κοινωνική της βάση στην οποία απ’ ότι αντιληφθήκαμε τοποθετεί ο Γ. Πρετεντέρης τον εαυτό του, αλλά και τους πολιτικούς ηγέτες της, τους οποίους υπερασπίζεται με τόσο πάθος…

2 σχόλια :

  1. O Πρετεντέρης έχει σύμπλεγμα με τον ΣΥΡΙΖΑ και είναι γνωστό αυτό.
    Δεν τον έχει τοποθετήσει ποτέ στις πραγματικές του διαστάσεις και με βάση τους πραγματικούς του στόχους, το μόνο που προσπαθεί εδώ και χρόνια με συνέπεια είναι να δημιουργήσει μία ράδιο-αρβύλα σχετικά με τη φύση και το χαρακτήρα του.
    Κάθε τέτοια θεώρηση με επιφανειακό "ενδιαφέρον" μόνο όσκαρ υποκρισίας μπορεί να διεκδικήσει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μου κάνει ειλικρινα μεγάλη εντύπωση το ότι ο Πρετεντέρης διάλεξε αυτό το θέμα κι όχι κάτι άλλο, π.χ. τα αγροτικά μπλόκ, την οικονομική κρίση , κάτι πιο επίκαιρο, που απασχολεί περισσότερο κόσμο. Ισως γιατί δεν ήθελε να θίξει αναγνώστες αγρότες , δεν ήθελε κόντρες, έγραξε κάτι εύκολο, χτυπούσε γενικά απόψεις μη συναινετικές η μήπως , λέω μήπως, φοβούνται κάποιοι κοινωνικές εντάσεις, απεργίες, εκρήξεις; Το ΚΚΕ αυτοπεριθωριοποιείται, είναι πιο εύκολος στόχος η το έχει << περιποιηθεί >> παλαιότερα ; Γενικά το 2010 δεν είναι 1989 , οι κάθε είδους αριστερές δεν συναινούν, δεν σιωπούν, οργανώνουν , ή έστω αρχίζουν να, απεργίες, πορείες , διαδηλώσεις.Με τα λάθη τους, τις μονομέρειες τους, τις δυσκαμψίες τους, τους αυτισμούς τους. Και το κυριότερο και εργατικές ενώσεις που ελέγχει πολύ η λίγο το ΠΑΣΟΚ λίγο η πολύ και αργά αργά , διστακτικά και με << μέτρο >> αρχίζουν να επηρεάζονται. Τι σχέση έχει η σταση ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ τώρα με τη στάση του ενιαίου ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ το 1989 ; Με βρίσκετε υπερβολικά αισιόδοξο;
    Υ.Γ. Δεν κρατιέμαι να μην παρατηρήσω ότι στο προαναφερθέν άρθρο << περιποιείται >> και τον Τσίπρα , οπότε ο χαρακτηρισμός << αγαπημένο παιδί των ΜΜΕ >> μάλλον δεν ισχύει.
    Φιλικά και συντροφικά
    Δ.Υ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ